Aa
ซาอูล​ได้​รับ​เลือก​ให้​เป็น​กษัตริย์
1มี​ชาย​ชาว​เบนยามิน​มั่งมี​คน​หนึ่ง​ชื่อ คีช​บุตร​ของ​อาบีเอล ผู้​เป็น​บุตร​ของ​เศโรร์ บุตร​เบโครัท ผู้​เป็น​บุตร​ของ​อะฟีอัค​จาก​เผ่า​เบนยามิน
2เขา​มี​บุตร​คน​หนึ่ง​ชื่อ ซาอูล เป็น​ชาย​หนุ่ม​หน้าตา​ดี ไม่​มี​ชาว​อิสราเอล​คน​ใด​สูง​เกิน​ระดับ​บ่า​ของ​เขา
3อยู่​มา​ครั้ง​หนึ่ง ลา​ของ​คีช​ผู้​เป็น​บิดา​ของ​ซาอูล​หาย​ไป คีช​จึง​พูด​กับ​ซาอูล​บุตร​ของ​ตน​ว่า “เอา​คน​รับใช้​คน​หนึ่ง​ไป​กับ​เจ้า ตาม​หา​ลา​ที่​หาย​ไป”
4เขา​จึง​เดินทาง​ผ่าน​ไป​ทาง​แถบ​ภูเขา​แห่ง​เอฟราอิม และ​ผ่าน​ไป​ใน​บริเวณ​ใกล้​กับ​ชาลิชาห์ แต่​ก็​หา​ไม่​พบ เขา​จึง​เดินทาง​ต่อ​ไป และ​เข้า​ไป​ใน​อาณาเขต​ชาอาลิม แต่​ลา​ก็​ไม่​ได้​อยู่​ที่​นั่น จาก​นั้น​ก็​ได้​ผ่าน​พรมแดน​ของ​เบนยามิน แต่​ก็​ยัง​ไม่​พบ​ลา
5เมื่อ​ทั้ง​สอง​ไป​ถึง​อาณาเขต​ศูฟ ซาอูล​พูด​กับ​ผู้​รับใช้​ที่​ไป​ด้วย​ว่า “เรา​กลับ​ไป​บ้าน​กัน​เถิด มิ​ฉะนั้น บิดา​จะ​เลิก​คิด​เรื่อง​ลา และ​จะ​เริ่ม​กังวล​เรื่อง​เรา”
6แต่​ผู้​รับใช้​ตอบ​ว่า “ดู​เถิด ใน​เมือง​นี้​มี​คน​ของ​พระ​เจ้า​คน​หนึ่ง ท่าน​เป็น​ที่​นับถือ​มาก และ​ทุกสิ่ง​เกิด​ขึ้น​ตาม​ที่​ท่าน​พูด เรา​ไป​ที่​นั่น​กัน​เถิด บางที​ท่าน​อาจจะ​บอก​เรา​ได้​ว่า​ควร​จะ​ไป​ทาง​ไหน”
7ซาอูล​พูด​กับ​ผู้​รับใช้​ว่า “ถ้า​เรา​ไป เรา​จะ​มอบ​อะไร​ให้​ท่าน อาหาร​ใน​ย่าม​ก็​หมด​แล้ว เรา​ไม่​มี​ของ​กำนัล​ไป​ให้​คน​ของ​พระ​เจ้า เรา​มี​อะไร​บ้าง”
8ผู้​รับใช้​ตอบ​อีก​ว่า “ดู​นี่ ข้าพเจ้า​มี​เสี้ยว​เงิน​เชเขล9:8 1 เชเขล หนัก​ประมาณ 11.4 กรัม ข้าพเจ้า​จะ​มอบ​ให้​คน​ของ​พระ​เจ้า ท่าน​จะ​ได้​บอก​ว่า​เรา​ควร​ไป​ทาง​ไหน”
9(ใน​อิสราเอล​สมัย​ของ​ซาอูล ถ้า​มี​คน​ไป​ถาม​พระ​เจ้า เขา​มัก​จะ​พูด​ว่า “มา​เถิด เรา​ไป​หา​ผู้​รู้​กัน​เถิด” เพราะ “ผู้​รู้” เป็น​คำ​ที่​เคย​ใช้​เรียก​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ที่​เรา​ใช้​ใน​เวลา​นี้)
10ซาอูล​พูด​กับ​ผู้​รับใช้​ว่า “ดี​เลย มา​เถิด เรา​ไป​กัน​เถิด” ดังนั้น​เขา​ทั้ง​สอง​จึง​ออก​เดินทาง​ไป​ยัง​เมือง​ที่​คน​ของ​พระ​เจ้า​อยู่
11ขณะ​ที่​เขา​ขึ้น​เนินเขา​ไป​ทาง​เมือง​นั้น ก็​พบ​พวก​หญิง​สาว​กำลัง​ออก​มา​ตัก​น้ำ จึง​ถาม​ว่า “ผู้​รู้​อยู่​ที่​นี่​หรือ​เปล่า”
12พวก​เธอ​ตอบ​ว่า “ท่าน​อยู่​ที่​นี่ ท่าน​อยู่​ข้างหน้า​โน้น รีบ​ไป​เถิด ท่าน​เพิ่ง​มา​ถึง​เมือง​เรา​วัน​นี้ เพราะ​ประชาชน​มี​เครื่อง​สักการะ​จะ​ถวาย​ที่​สถาน​บูชา​บน​ภูเขา​สูง
13ทันที​ที่​ท่าน​เข้า​เมือง ท่าน​จะ​พบ​ผู้​ทำนาย​ก่อน​ที่​ท่าน​จะ​ขึ้น​ไป​สถาน​บูชา​บน​ภูเขา​สูง​เพื่อ​รับประทาน ประชาชน​จะ​ไม่​เริ่ม​รับประทาน จนกว่า​ท่าน​จะ​มา เพราะ​ท่าน​ต้อง​กล่าว​ขอบคุณ​พระ​เจ้า​ก่อน แล้ว​พวก​ที่​ได้​รับ​เชิญ​ก็​จะ​รับประทาน​กัน ขึ้น​ไป​ตอนนี้​เถิด ท่าน​น่า​จะ​พบ​ท่าน​ประมาณ​เวลา​นี้”
14เขา​ทั้ง​สอง​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​นั้น และ​ขณะ​ที่​กำลัง​เข้า​ไป ซามูเอล​อยู่​ที่​นั่น ท่าน​กำลัง​เดิน​ตรง​มา​ทาง​เดียว​กัน​พอดี และ​จะ​ขึ้น​ไป​สถาน​บูชา​บน​ภูเขา​สูง
15ใน​วัน​ก่อน​วัน​ที่​ซาอูล​จะ​มา พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​เผย​ให้​ซามูเอล​ทราบ​ว่า
16“ใน​วัน​พรุ่งนี้​ประมาณ​เวลา​นี้ เรา​จะ​ให้​ชาย​ผู้​หนึ่ง​จาก​ดินแดน​ของ​เบนยามิน​มา​พบ​เจ้า จง​เจิม​เขา​ให้​เป็น​ผู้​นำ​อิสราเอล​ชน​ชาติ​ของ​เรา เขา​จะ​ช่วย​ชน​ชาติ​ของ​เรา​ให้​พ้น​จาก​มือ​ของ​ชาว​ฟีลิสเตีย เรา​เห็น​ว่า​ชน​ชาติ​ของ​เรา​เป็น​ทุกข์ เพราะ​เรา​ได้ยิน​เสียง​ร้อง​ของ​พวก​เขา”
17เมื่อ​ซามูเอล​แลเห็น​ซาอูล พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​ท่าน​ว่า “ชาย​ผู้​นี้​เป็น​คน​ที่​เรา​บอก​เจ้า เขา​จะ​ปกครอง​ชน​ชาติ​ของ​เรา”
18ซาอูล​เข้า​ไป​ใกล้​ซามูเอล​ที่​ทาง​ประตู​และ​ถาม​ว่า “ท่าน​จะ​กรุณา​บอก​ข้าพเจ้า​ได้​ไหม​ว่า บ้าน​ของ​ผู้​รู้​อยู่​ที่​ไหน”
19ซามูเอล​ตอบ​ว่า “เรา​เป็น​ผู้​รู้ ท่าน​จง​ขึ้น​ไป​ล่วงหน้า​เรา ไป​สถาน​บูชา​บน​ภูเขา​สูง เพราะ​ว่า​วันนี้​ท่าน​จะ​ต้อง​รับประทาน​กับ​เรา และ​พอ​รุ่งเช้า เรา​ก็​จะ​ให้​ท่าน​ไป และ​จะ​บอก​ท่าน​ว่า ท่าน​มี​ความ​ใน​ใจ​อะไร
20ไม่​ต้อง​ห่วง​เรื่อง​ลา​ที่​หาย​ไป​เมื่อ 3 วัน​ก่อน เพราะ​มี​คน​พบ​มัน​แล้ว สิ่ง​เดียว​ที่​อิสราเอล​ต้องการ​นั้น คือ​ใคร​เล่า ถ้า​ไม่​ใช่​ท่าน​และ​ครอบครัว​ของ​บิดา​ของ​ท่าน”
21ซาอูล​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​เป็น​ชาว​เบนยามิน​มิ​ใช่​หรือ มา​จาก​เผ่า​เล็ก​ที่​สุด​ของ​อิสราเอล และ​ตระกูล​ของ​ข้าพเจ้า​ก็​สำคัญ​น้อย​ที่​สุด​ใน​บรรดา​ทุก​เผ่า​ของ​เบนยามิน​มิ​ใช่​หรือ ทำไม​ท่าน​จึง​พูด​กับ​ข้าพเจ้า​เช่น​นั้น”
22ครั้น​แล้ว​ซามูเอล​ก็​พา​ซาอูล​และ​ผู้​รับใช้​เข้า​ไป​ใน​ห้อง​โถง และ​ให้​ท่าน​นั่ง​ที่​หัว​โต๊ะ​ของ​ผู้​ได้​รับ​เชิญ​ประมาณ 30 คน
23ซามูเอล​พูด​กับ​พ่อครัว​ว่า “ไป​เอา​เนื้อ​ที่​เรา​ให้​เจ้า​มา ชิ้น​ที่​เรา​บอก​ให้​เจ้า​แยก​เก็บ​ไว้”
24ดังนั้น​พ่อครัว​จึง​ไป​หยิบ​เนื้อ​ท่อน​ขา​พร้อม​กับ​ขา​อ่อน มา​วาง​ไว้​ที่​ข้างหน้า​ซาอูล ซามูเอล​พูด​ว่า “นี่​เป็น​สิ่ง​ที่​เก็บ​ไว้​ให้​ท่าน จง​รับประทาน เพราะ​เขา​เก็บ​ไว้​ให้​ท่าน​สำหรับ​โอกาส​นี้ ท่าน​จะ​ได้​รับประทาน​กับ​แขก​รับ​เชิญ”
วันนั้น​ซาอูล​จึง​รับประทาน​กับ​ซามูเอล
25เมื่อ​เขา​ทั้ง​หลาย​ลง​มา​จาก​สถาน​บูชา​บน​ภูเขา​สูง และ​เข้า​ไป​ใน​เมือง ซามูเอล​พูด​กับ​ซาอูล​บน​ดาดฟ้า
26เขา​ทั้ง​สอง​ลุก​ขึ้น​เมื่อ​ฟ้าสาง ซามูเอล​เรียก​ซาอูล​ที่​อยู่​บน​ดาดฟ้า​ว่า “เตรียม​ตัว​ให้​พร้อม แล้ว​เรา​จะ​ส่ง​ให้​ท่าน​ออก​เดินทาง​ไป” เมื่อ​ซาอูล​พร้อม​แล้ว เขา​กับ​ซามูเอล​ก็​ออก​ไป​นอก​บ้าน​พร้อม​กัน
27ขณะ​ที่​กำลัง​เดิน​ไป​ถึง​ชานเมือง ซามูเอล​พูด​กับ​ซาอูล​ว่า “บอก​ให้​ผู้​รับใช้​ล่วงหน้า​เรา​ไป​ก่อน” ผู้​รับใช้​ก็​ทำ​ตาม​นั้น “แต่​ท่าน​จง​อยู่​ที่​นี่​สักพัก​ก่อน เรา​จะ​ได้​บอก​ให้​ท่าน​ทราบ​ถึง​สิ่ง​ที่​พระ​เจ้า​กล่าว​ไว้”