Aa
เอสเธอร์​ช่วย​ชีวิต​ของ​ชาว​ยิว
1ใน​วัน​นั้น​กษัตริย์​อาหสุเอรัส​ได้​มอบ​บ้าน​ของ​ฮามาน​ผู้​เป็น​ศัตรู​ของ​ชาว​ยิว​ให้​แก่​เอสเธอร์ และ​โมร์เดคัย​มา​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์ ด้วย​ว่า เอสเธอร์​ได้​บอก​ท่าน​ว่า​เขา​กับ​เธอ​เกี่ยว​พัน​กัน​อย่างไร
2และ​กษัตริย์​ถอด​แหวน​ตรา​ที่​ท่าน​เอา​คืน​มา​จาก​ฮามาน และ​มอบ​ให้​แก่​โมร์เดคัย และ​เอสเธอร์​แต่ง​ตั้ง​ให้​เขา​มี​สิทธิ์​เหนือ​ทรัพย์​สิน​ของ​ฮามาน
3เอสเธอร์​พูด​กับ​กษัตริย์​อีก เธอ​ก้ม​ลง​ที่​แทบ​เท้า​ของ​ท่าน ทั้ง​ร้องไห้​และ​วิงวอน​ขอ​ให้​ท่าน​ช่วย​ยุติ​แผน​การ​ชั่วร้าย​ที่​ฮามาน​ชาว​อากัก ได้​เตรียม​ไว้​เพื่อ​ทำลาย​ชาว​ยิว
4แล้ว​กษัตริย์​ยื่น​คทา​ทอง​ไป​ที่​เอสเธอร์
5เอสเธอร์​จึง​ลุก​ขึ้น​ยืน​ที่​เบื้อง​หน้า​ท่าน กล่าว​ว่า “ถ้า​กษัตริย์​จะ​โปรด และ​ถ้า​หาก​ว่า​ท่าน​พอใจ​ใน​ตัว​หม่อมฉัน และ​ถ้า​กษัตริย์​เห็น​ว่า​เป็น​สิ่ง​ที่​ถูกต้อง และ​หม่อมฉัน​เป็น​ที่​โปรดปราน​ใน​สายตา​ของ​ท่าน ขอ​ท่าน​โปรด​ออก​คำ​สั่ง​เป็น​ลาย​ลักษณ์​อักษร​เพื่อ​ยกเลิก​จดหมาย​ที่​เป็น​แผน​ของ​ฮามาน​ชาว​อากัก​ผู้​เป็น​บุตร​ของ​ฮัมเมดาธา ซึ่ง​เขา​เขียน​ขึ้น​เพื่อ​กำจัด​ชาว​ยิว​ที่​อยู่​ใน​แคว้น​ต่างๆ ของ​ท่าน
6หม่อมฉัน​จะ​ทน​ดู​ความ​หายนะ​ที่​กำลัง​จะ​เกิด​แก่​ชน​ชาติ​ของ​หม่อมฉัน​ได้​อย่างไร หรือ​หม่อมฉัน​จะ​ทน​ดู​ความ​พินาศ​ของ​ญาติ​พี่​น้อง​ได้​อย่างไร”
7กษัตริย์​อาหสุเอรัส​จึง​ตอบ​ราชินี​เอสเธอร์​และ​โมร์เดคัย​ชาว​ยิว​ว่า “ดู​เถิด เรา​ได้​มอบ​บ้าน​ของ​ฮามาน​ให้​แก่​เอสเธอร์​แล้ว และ​พวก​เขา​ก็​ได้​แขวน​คอ​เขา​บน​ตะแลงแกง​แล้ว เพราะ​เขา​ตั้ง​ใจ​จะ​กำจัด​ชาว​ยิว
8แต่​เธอ​กับ​โมร์เดคัย​จง​เขียน​ตาม​ที่​เห็น​สมควร ใน​เรื่อง​ที่​เกี่ยว​กับ​ชาว​ยิว เขียน​ใน​นาม​ของ​เรา และ​ประทับ​ด้วย​แหวน​ของ​กษัตริย์ เพราะ​ว่า​กฤษฎีกา​ที่​ร่าง​ใน​นาม​ของ​กษัตริย์​และ​ประทับ​ด้วย​แหวน​ของ​กษัตริย์​จะ​ยกเลิก​ไม่​ได้”
9บรรดา​เลขา​ของ​กษัตริย์​ถูก​เรียก​มา​ใน​เวลา​นั้น ใน​เดือน​ที่​สาม​คือ​เดือน​สิวัน วัน​ที่​ยี่​สิบ​สาม กฤษฎีกา​ถูก​เขียน​ขึ้น ตาม​ทุก​สิ่ง​ที่​โมร์เดคัย​สั่ง​ใน​เรื่อง​ที่​เกี่ยว​กับ​ชาว​ยิว และ​ส่ง​ไป​ให้​แก่​บรรดา​ผู้​ปกครอง​แคว้น แก่​ผู้ว่า​ราชการ แก่​เจ้านาย​ชั้น​ผู้ใหญ่​ของ​ทุก​แคว้น ตั้งแต่​อินเดีย​ถึง​คูช 127 แคว้น สำหรับ​แต่​ละ​แคว้น​ตาม​อักษร​ที่​ระบุ​ไว้ และ​แต่​ละ​ชนชาติ​ตาม​ภาษา และ​แก่​ชาว​ยิว​ตาม​อักษร​และ​ภาษา​ของ​พวก​เขา​เช่น​กัน
10และ​เขา​เขียน​ใน​นาม​กษัตริย์​อาหสุเอรัส และ​ผนึก​ด้วย​แหวน​ตรา​ของ​กษัตริย์ และ​เขา​ส่ง​จดหมาย​ไป​กับ​บรรดา​คน​เดิน​ข่าว​ด่วน​ขี่​ม้า​เร็ว​พันธุ์​พิเศษ​ของ​กษัตริย์
11จดหมาย​มี​ใจ​ความ​ว่า กษัตริย์​อนุญาต​ชาว​ยิว​ที่​อยู่​ใน​ทุก​เมือง​ให้​รวม​ตัว​กัน​เพื่อ​ปกป้อง​ชีวิต​ของ​ตน​เอง และ​ให้​ทำลาย ฆ่า และ​กำจัด​ประชาชน​หรือ​แคว้น​ใดๆ ที่​ใช้​กำลัง​โจมตี​พวก​เขา รวม​ถึง​เด็ก​และ​ผู้​หญิง และ​ริบ​สิ่ง​ของ​พวก​เขา​ได้
12วัน​ที่​มอบ​หมาย​ให้​ชาว​ยิว​ดำเนิน​การ​ดัง​กล่าว​ได้​ใน​ทุก​แคว้น​ของ​กษัตริย์​อาหสุเอรัส เป็น​วัน​ที่​สิบ​สาม​ของ​เดือน​สิบ​สอง คือ​เดือน​อาดาร์
13สำเนา​ที่​เขียน​ขึ้น​ก็​ถูก​ประกาศ​ให้​ใช้​เป็น​กฤษฎีกา​ใน​ทุก​แคว้น ถูก​ปิด​ประกาศ​ให้​ทราบ​กัน​ทั่ว​หน้า​แก่​ชน​ชาติ​ทั้ง​ปวง และ​ใน​วัน​นั้น​ชาว​ยิว​พร้อม​ที่​จะ​ต่อสู้​ศัตรู​ของ​พวก​เขา
14ดังนั้น บรรดา​คน​เดิน​ข่าว​ด่วน ขึ้น​ขี่​ม้า​เร็ว​พันธุ์​พิเศษ​ของ​กษัตริย์ รีบ​รุด​ออก​ไป​ด้วย​คำ​บัญชา​ของ​กษัตริย์ และ​กฤษฎีกา​ถูก​เขียน​ขึ้น​ใน​สุสา​เมือง​ป้อม​ปราการ
15แล้ว​โมร์เดคัย​ก็​ลา​กษัตริย์​ไป สวม​เครื่อง​แต่ง​กาย​สี​ฟ้า​และ​สี​ขาว สวม​มงกุฎ​ทอง​ขนาด​ใหญ่ และ​เสื้อ​คลุม​ผ้า​ป่าน​เนื้อ​ดี​สี​ม่วง ชาว​เมือง​แห่ง​สุสา​ก็​โห่​ร้อง​และ​รื่นเริง
16ฝ่าย​ชาว​ยิว​ก็​มี​ความ​สุข​และ​ความ​ยินดี ร่าเริง​ใจ​และ​มี​เกียรติ
17ใน​ทุก​แคว้น​และ​ทุก​เมือง​ที่​คำ​บัญชา​ของ​กษัตริย์​และ​กฤษฎีกา​ของ​ท่าน​ไป​ถึง ที่​นั่น​ก็​มี​ความ​ยินดี​และ​ร่าเริง​ใจ​ใน​หมู่​ชาว​ยิว มี​งาน​เลี้ยง​และ​เฉลิม​ฉลอง​กัน ผู้​คน​จำนวน​มาก​จาก​บรรดา​ชน​ชาติ​ของ​แผ่น​ดิน​ประกาศ​ตน​ว่า​เป็น​ชน​ชาติ​ยิว เนื่อง​จาก​ว่า ชาว​ยิว​ทำ​ให้​พวก​เขา​หวาด​กลัว