Aa
บทคร่ำครวญแด่อียิปต์
1พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
2“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวพยากรณ์ว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘จงร่ำไห้และกล่าวว่า
“อนิจจา วันนั้นเอ๋ย!”
3เพราะว่าวันนั้นใกล้เข้ามาแล้ว
วันขององค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามา
เป็นวันแห่งเมฆครึ้ม
เป็นเวลาแห่งความพินาศของบรรดาประชาชาติ
4ดาบเล่มหนึ่งจะมาฟาดฟันอียิปต์
และความทุกข์ทรมานจะมากระหน่ำคูช30:4 คือ ตอนบนของลุ่มแม่น้ำไนล์ เช่นเดียวกับข้อ 5 และ 9
เมื่อผู้ที่ถูกสังหารล้มตายในอียิปต์
ทรัพย์สมบัติของอียิปต์จะถูกริบไป
และฐานรากของมันก็พังครืน
5คูช พูต ลิเดีย อาระเบียทั้งหมด ลิเบีย30:5 ภาษาฮีบรูว่าคับ และประชาชนของดินแดนแห่งพันธสัญญาจะล้มตายด้วยดาบพร้อมอียิปต์
6“ ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า
“ ‘บรรดาพันธมิตรของอียิปต์จะล้มตาย
และพลังอันภาคภูมิของมันจะสูญสลาย
จากมิกดลถึงอัสวาน
ผู้คนในอียิปต์จะล้มตายด้วยดาบ
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น
7พวกเขาจะโดดเดี่ยว
อยู่ในแดนร้าง
นครต่างๆ ของพวกเขาจะพินาศ
อยู่ท่ามกลางนครที่ปรักหักพัง
8แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
เมื่อเราจุดไฟเผาอียิปต์
และผู้ที่ช่วยเหลืออียิปต์ทุกคนจะถูกบดขยี้
9“ ‘ในวันนั้นผู้สื่อสารจะลงเรือจากเราไป เพื่อเขย่าขวัญคูชซึ่งอยู่อย่างทองไม่รู้ร้อน ความทุกข์ลำเค็ญจะเกาะกินใจของพวกเขาในวันหายนะของอียิปต์ เพราะวันนั้นจะมาถึงอย่างแน่นอน

10“ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘เราจะนำกองกำลังทั้งหลายของอียิปต์มาถึงจุดจบ
โดยน้ำมือของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน
11เขากับกองทัพซึ่งเป็นผู้อำมหิตที่สุดในหมู่ประชาชาติ
จะถูกนำมาทำลายดินแดนแห่งนี้
เขาจะชักดาบออกห้ำหั่นอียิปต์
และทำให้คนตายเกลื่อนแผ่นดิน
12เราจะทำให้ลำน้ำไนล์เหือดแห้ง
และขายดินแดนอียิปต์ให้แก่คนชั่ว
เราจะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างในดินแดนนั้นเริศร้าง
โดยน้ำมือของชาวต่างชาติ
เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้

13“ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า
“ ‘เราจะทำลายบรรดารูปเคารพ
และทำให้เทวรูปต่างๆ ในเมมฟิสถึงกาลอวสาน
จะไม่มีเจ้านายอีกต่อไปในอียิปต์
และเราจะบันดาลให้ความหวาดหวั่นแพร่สะพัดไปทั่วดินแดนนั้น
14เราจะทำให้อียิปต์ตอนบนเริศร้าง
จะจุดไฟเผาโศอัน
และลงโทษเธเบส
15เราจะระบายโทสะแก่เปลูเซียม
ซึ่งเป็นที่มั่นของอียิปต์
และทำลายกองกำลังต่างๆ ของเธเบส
16เราจะจุดไฟเผาอียิปต์
เปลูเซียมจะทุรนทุรายด้วยความทุกข์ทรมาน
เธเบสจะถูกพายุซัดกระหน่ำ
เมมฟิสจะทุกข์ลำเค็ญอยู่ตลอดเวลา
17คนหนุ่มของเมืองเฮลิโอโปลิสและบูบาสทิส
จะล้มตายด้วยดาบ
และนครต่างๆ จะตกเป็นเชลย
18ที่ทาห์ปานเหส กลางวันแสกๆ จะมืดครึ้ม
เมื่อเราทำลายแอกของอียิปต์
ที่นั่นพละกำลังอันภาคภูมิของมันจะถึงกาลอวสาน
จะมีเมฆปกคลุมทั่วเมืองนั้น
และหมู่บ้านต่างๆ จะตกเป็นเชลย
19เราจะลงโทษอียิปต์เช่นนี้แหละ
แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์’ ”
20ในวันที่เจ็ดเดือนที่หนึ่งปีที่สิบเอ็ด พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
21“บุตรมนุษย์เอ๋ย เราได้หักแขนของฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ ไม่มีการพันผ้ารักษาหรือเข้าเฝือกเพื่อให้มันกลับแข็งแรงพอที่จะจับดาบได้อีก
22ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่าเราเป็นศัตรูกับฟาโรห์กษัตริย์แห่งอียิปต์ เราจะหักแขนของเขาทั้งสองข้าง ทั้งข้างที่ยังดีและข้างที่หัก เราจะทำให้ดาบร่วงจากมือของเขา
23เราจะทำให้ชาวอียิปต์กระจัดกระจายออกไปตามชนชาติต่างๆ และไปยังนานาประเทศ
24เราจะทำให้แขนของกษัตริย์บาบิโลนแข็งแกร่งและเอาดาบของเราใส่มือเขา แต่เราจะหักแขนของฟาโรห์และเขาจะร้องครวญครางต่อหน้ากษัตริย์บาบิโลนเหมือนคนบาดเจ็บใกล้ตาย
25เราจะทำให้แขนของกษัตริย์บาบิโลนแข็งแกร่ง ส่วนแขนของฟาโรห์จะกะปลกกะเปลี้ย แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ เมื่อเราเอาดาบใส่มือกษัตริย์บาบิโลน แล้วเขาก็กวัดแกว่งมันฟาดฟันอียิปต์
26เราจะทำให้ชาวอียิปต์กระจัดกระจายออกไปตามชนชาติต่างๆ และไปยังนานาประเทศ แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์”