ความหวังสำหรับยาโคบ
1
พระผู้เป็นเจ้าจะเมตตายาโคบ และจะเลือกอิสราเอลอีกครั้ง และจะให้พวกเขาไปอยู่ในแผ่นดินของพวกเขาเอง และบรรดาชาวต่างชาติจะสมาคมกับพวกเขา และจะยึดแน่นกับพงศ์พันธุ์ยาโคบ
2บรรดาชนชาติจะพาพวกเขากลับไปยังถิ่นฐานของอิสราเอลเอง และพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะยึดเขาเหล่านั้นเป็นกรรมสิทธิ์ โดยให้เป็นทาสรับใช้ชายหญิงในแผ่นดินของพระผู้เป็นเจ้า อิสราเอลจะจับตัวผู้ที่เคยจับพวกเขาไปเป็นเชลย และจะปกครองเหนือผู้ที่เคยบีบบังคับพวกเขา
ชาวอิสราเอลที่เหลือถากถางบาบิโลน
3เมื่อพระผู้เป็นเจ้าได้ให้พวกท่านบรรเทาจากความเจ็บปวด ความยากลำบาก และการถูกเกณฑ์ทำงานหนัก
4พวกท่านจะถากถางกษัตริย์แห่งบาบิโลนว่า
“ผู้บีบบังคับได้หยุดชะงักแล้ว
ความเดือดดาลของท่านหยุดชะงักอย่างไรหนอ
5
พระผู้เป็นเจ้าได้หักไม้เท้าของคนชั่วแล้ว
คือคทาของบรรดาผู้ปกครอง
6ที่ฆ่าบรรดาชนชาติด้วยความเกรี้ยวกราด
อย่างไม่หยุดยั้ง
ที่ปกครองบรรดาประชาชาติในความโกรธ
ด้วยการกดขี่ข่มเหงอย่างโหดเหี้ยม
7ทั้งโลกอยู่ในความเงียบสงบ
ผู้คนเบิกบานด้วยเสียงเพลง
8ต้นสนโห่ร้องยินดี
ต้นซีดาร์แห่งเลบานอนพูดว่า
‘ตั้งแต่ท่านถูกปราบ
ก็ไม่มีคนตัดไม้ขึ้นมาโจมตีพวกเราอีก’
9แดนคนตายเบื้องล่างตื่นเต้น
ที่จะพบท่านเมื่อท่านไปถึง
มันกระตุ้นเหล่าวิญญาณที่จากไปให้มาต้อนรับท่าน
วิญญาณของคนที่เคยเป็นหัวหน้าของแผ่นดินโลก
มันทำให้บรรดากษัตริย์ของประชาชาติทั้งปวงลุกขึ้นจากบัลลังก์
10ทุกคนที่นั่นจะกล่าวกับท่านว่า
‘ท่านก็กลายเป็นผู้อ่อนแอเหมือนพวกเรา
ท่านกลายมาเป็นเหมือนพวกเราแล้ว’
11ความยโสของท่านถูกฉุดลงสู่แดนคนตาย
พร้อมกับเสียงพิณสิบสายของท่าน
ตัวดักแด้ถูกปูเป็นฟูกให้แก่ท่าน
และตัวหนอนก็จะเป็นผ้าห่มตัวท่าน
12โอ ดาวแห่งแสงสว่าง บุตรแห่งอรุณรุ่ง
ท่านหล่นลงมาจากสวรรค์อย่างไรหนอ
ท่านถูกตัดออกให้ตกลงสู่พื้นอย่างไรหนอ
ท่านผู้ครั้งหนึ่งเคยปราบบรรดาประชาชาติ
13ท่านคิดในใจว่า
‘เราจะขึ้นไปบนสวรรค์
เหนือดวงดาวของพระเจ้า
เราจะตั้งบัลลังก์ของเราบนที่สูง
เราจะนั่งบนภูเขาแห่งเทพเจ้าทั้งหลาย
ที่อยู่ไกลโพ้นเหนือสุด
14เราจะขึ้นไปสูงกว่าหมู่เมฆ
เราจะตั้งตนเทียบเท่าพระเจ้าผู้สูงสุด’
15แต่ท่านกลับถูกนำลงไปยังแดนคนตาย
ยังส่วนลึกสุดของหลุมลึกแห่งแดนคนตาย
16บรรดาผู้ที่เห็นท่านจะจ้องดูท่าน
และครุ่นคิดถึงตัวท่านว่า
‘คนนี้น่ะหรือที่ทำให้โลกสั่นสะท้าน
และทำให้อาณาจักรทั้งหลายสั่นสะเทือน
17ทำให้โลกกลายเป็นถิ่นทุรกันดาร
และทำเมืองให้พังพินาศ
และไม่ปล่อยให้นักโทษกลับบ้าน’
18กษัตริย์ทั้งปวงของบรรดาประชาชาติสิ้นชีวิตอย่างมีเกียรติ
ต่างก็อยู่ในถ้ำฝังศพของตน
19แต่ท่านถูกเหวี่ยงไกลออกไปจากหลุมศพของท่าน
เหมือนกิ่งไม้ที่ถูกตัดทิ้งจากต้น
เป็นเหมือนเสื้อผ้าของคนที่ถูกดาบแทง
เหมือนคนที่ลงไปในหลุมลึกที่สุด
และเหมือนซากศพที่ถูกเหยียบย่ำ
20ท่านจะไม่ถูกฝังด้วยกันกับกษัตริย์อื่นๆ
เพราะท่านได้ทำให้แผ่นดินของท่านพินาศย่อยยับ
ท่านฆ่าชนชาติของท่าน
ขออย่าให้มีผู้ใดเอ่ยถึงชื่อทายาท
ของบรรดาผู้กระทำความชั่ว
21จงเตรียมประหารบรรดาบุตรของเขา
เพราะความผิดของบิดา
เพราะกลัวว่าพวกเขาจะลุกขึ้นและยึดครองแผ่นดิน
และสร้างเมืองจนเต็มแผ่นดินโลก”
22
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนี้ “เราจะลุกขึ้นต่อสู้กับพวกเขา และบาบิโลนจะไม่มีทายาทหรือมีใครที่เหลืออยู่ ไม่มีบรรดาผู้สืบเชื้อสายและผู้สืบตระกูล” พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
23“และเราจะทำให้บาบิโลนเป็นที่อยู่ของพวกเม่นและเป็นหนองบึง และเราจะกวาดล้างบาบิโลนด้วยไม้กวาดแห่งความพินาศ” พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนั้น
คำพยากรณ์เกี่ยวกับอัสซีเรีย
24
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาปฏิญาณดังนี้
“เรามุ่งหมายอย่างไร
มันก็จะเกิดขึ้นอย่างนั้น
และเราวางแผนอย่างไร
มันก็จะเป็นไปตามนั้น
25เราจะทำให้อัสซีเรียพินาศย่อยยับในแผ่นดินของเรา
และเหยียบย่ำเขาบนภูเขาของเรา
และแอกของเขาจะหลุดออกจากชนชาติของเรา
และจะปลดภาระออกจากบ่าของพวกเขา”
26นี่คือแผนการที่ตั้งไว้สำหรับทั่วทั้งแผ่นดินโลก
และนี่คือมือที่ยื่นออกไปยังประชาชาติทั้งปวง
27ด้วยว่า พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาได้ตั้งจุดประสงค์ไว้
ใครจะยับยั้งไว้ได้
มือของพระองค์ยื่นออกไป
และใครจะดึงให้กลับมาได้
คำพยากรณ์เกี่ยวกับฟีลิสเตีย
28ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นชีวิต14:28 716 ปี ก่อน ค.ศ.ก็เกิดคำพยากรณ์นี้
29“โอ ฟีลิสเตียเอ๋ย พวกเจ้าทุกคนอย่ายินดีเลย
ที่ไม้ตะบองซึ่งทุบตีเจ้าหักแล้ว
เพราะงูพิษตัวหนึ่งจะผุดขึ้นจากรากเหง้าของงู
และผลของมันจะเป็นงูพิษร้ายซึ่งพุ่งฉกอย่างร้อนรน
30และผู้อัตคัดขัดสนที่สุดจะมีอย่างอุดมสมบูรณ์
และผู้ยากไร้จะนอนลงอย่างปลอดภัย
แต่เราจะฆ่ารากเหง้าของเจ้าด้วยความอดอยาก
และมันจะสังหารคนที่เหลืออยู่
31โอ ประตูเมืองเอ๋ย จงร้องรำพันเถิด โอ เมืองเอ๋ย จงร่ำร้องเถิด
โอ ฟีลิสเตีย พวกเจ้าทุกคนจะหวาดกลัวจนตัวสั่น
เพราะกลุ่มควันจะพวยพุ่งมาจากทิศเหนือ
และไม่มีผู้ใดในกองทัพที่แตกแถวออกไป”
32แล้วจะตอบบรรดาผู้ส่งสาสน์ของประชาชาติอย่างไร
“พระผู้เป็นเจ้าให้ความมั่นคงแก่ศิโยน
และชนชาติของพระองค์ที่เป็นทุกข์จะพบที่พึ่ง ณ ที่นั้น”
New Thai Version Foundation
