Aa
เถา​องุ่น​แท้
1เรา​คือ​เถา​องุ่น​แท้ และ​พระ​บิดา​ของ​เรา​คือ​ผู้​ดูแล​รักษา​สวน
2พระ​องค์​ตัด​ทุก​กิ่งก้าน​ที่​เป็น​ส่วน​หนึ่ง​ของ​เรา​ซึ่ง​ไม่​ออก​ผล​ทิ้ง​เสีย กิ่งก้าน​ใด​ที่​ผลิ​ดอก​ออก​ผล พระ​องค์​จะ​ตัดแต่ง​ให้​ออก​ผล​มาก​ขึ้น
3บัดนี้​พวก​เจ้า​สะอาด​แล้ว​เพราะ​คำกล่าว​ที่​เรา​ได้​ให้​แก่​เจ้า
4จง​ดำรง​อยู่​ใน​เรา​และ​เรา​จะ​ดำรง​อยู่​ใน​พวก​เจ้า กิ่งก้าน​จะ​ให้​ผล​ตาม​ลำพัง​ไม่​ได้ นอกจาก​ว่า​จะ​ติด​อยู่​กับ​เถา​องุ่น พวก​เจ้า​จะ​เกิด​ผล​เอง​ไม่​ได้ นอกจาก​เจ้า​จะ​ดำรง​อยู่​ใน​เรา
5เรา​คือ​เถา​องุ่น ส่วน​พวก​เจ้า​คือ​กิ่งก้าน ผู้​ที่​ดำรง​อยู่​ใน​เรา​และ​เรา​ดำรง​อยู่​ใน​เขา ผู้​นั้น​ก็​จะ​ให้​ผล​มาก หาก​แยก​ห่าง​จาก​เรา​ไป​แล้ว พวก​เจ้า​ก็​ทำ​อะไร​ไม่​ได้
6ถ้า​ผู้​ใด​ไม่​ดำรง​อยู่​ใน​เรา เขา​ก็​เหมือน​กิ่งก้าน​ที่​จะ​ถูก​โยน​ทิ้ง​ให้​แห้ง​ตาย รังแต่​จะ​มี​คน​เก็บ​ไป​เผา​ไฟ​ทิ้ง
7ถ้า​เจ้า​ดำรง​อยู่​ใน​เรา และ​คำกล่าว​ของ​เรา​ดำรง​อยู่​ใน​เจ้า​แล้ว จง​ขอ​สิ่ง​ที่​เจ้า​ปรารถนา แล้ว​เจ้า​ก็​จะ​ได้​รับ​สิ่ง​นั้น
8เมื่อ​เจ้า​ให้​ผล​มาก พระ​บิดา​ของ​เรา​ก็​ได้​รับ​พระ​บารมี และ​พวก​เจ้า​ก็​จะ​เป็น​บรรดา​สาวก​ของ​เรา
9พระ​บิดา​รัก​เรา​เช่นไร เรา​ก็​รัก​เจ้า​เช่น​นั้น จง​ดำรง​อยู่​ใน​ความ​รัก​ของ​เรา
10ถ้า​พวก​เจ้า​ปฏิบัติ​ตาม​บัญญัติ​ของ​เรา เจ้า​ก็​ย่อม​ดำรง​อยู่​ใน​ความ​รัก​ของ​เรา​ด้วย เช่น​เดียว​กับ​ที่​เรา​ได้​ปฏิบัติ​ตาม​บัญญัติ​ของ​พระ​บิดา และ​ดำรง​อยู่​ใน​ความ​รัก​ของ​พระ​องค์
11เรา​พูด​ถึง​สิ่ง​เหล่า​นี้​กับ​เจ้า เพื่อ​ให้​ความ​ยินดี​ของ​เรา​ดำรง​อยู่​ใน​ตัว​เจ้า และ​ความ​ยินดี​ของ​เจ้า​จะ​ได้​เต็ม​เปี่ยม
12บัญญัติ​ของ​เรา​คือ​ให้​พวก​เจ้า​รัก​ซึ่ง​กัน​และ​กัน เหมือน​ที่​เรา​รัก​เจ้า
13ไม่​มี​ผู้​ใด​ที่​มี​ความ​รัก​มาก​ไป​กว่า​ผู้​ที่​สละ​ชีวิต​ของ​ตน​ให้​แก่​สหาย​ของ​เขา
14ถ้า​เจ้า​ปฏิบัติ​ตาม​ที่​เรา​สั่ง เจ้า​ก็​เป็น​สหาย​ของ​เรา
15เรา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​ทาส​รับใช้ เพราะ​ทาส​ไม่​รู้​ว่า​นาย​ของ​เขา​ทำ​อะไร แต่​เรา​เรียก​เจ้า​ว่า​สหาย เพราะ​ว่า​ทุก​สิ่ง​ที่​เรา​ได้ยิน​จาก​พระ​บิดา​ของ​เรา เรา​ได้​บอก​ให้​พวก​เจ้า​รู้​แล้ว
16พวก​เจ้า​ไม่​ได้​เลือก​เรา แต่​เป็น​เรา​ที่​เลือก และ​แต่งตั้ง​เจ้า​ให้​ออก​ไป​และ​ก่อเกิด​ผล อัน​เป็น​ผล​ซึ่ง​จะ​ยั่งยืน เพื่อ​ว่า​สิ่งใด​ก็​ตาม​ที่​เจ้า​ขอ​พระ​บิดา​ใน​นาม​ของ​เรา พระ​องค์​จะ​ได้​ให้​แก่​เจ้า
17สิ่ง​ที่​เรา​บัญญัติ​กับ​พวก​เจ้า​ไว้​ก็​คือ เจ้า​จง​รัก​ซึ่ง​กัน​และ​กัน
โลก​เกลียดชัง​ผู้​ที่​ติดตาม​พระ​เยซู
18ถ้า​โลก​นี้​เกลียดชัง​เจ้า ก็​จง​รู้​เถิด​ว่า​โลก​ได้​เกลียดชัง​เรา​ก่อน​ที่​จะ​เกลียดชัง​เจ้า
19ถ้า​เจ้า​เป็น​คน​ของ​โลก​นี้ โลก​จะ​รัก​เจ้า​ซึ่ง​เป็น​คน​ของ​โลก แต่​เจ้า​ไม่​ใช่​คน​ของ​โลก​นี้​เพราะ​เรา​ได้​เลือก​ให้​เจ้า​ออก​มา​จาก​โลก ฉะนั้น​โลก​จึง​เกลียดชัง​เจ้า
20จง​จำ​คำ​ที่​เรา​กล่าว​ไว้​กับ​เจ้า​ว่า ‘ทาส​รับใช้​ไม่​ยิ่ง​ใหญ่​กว่า​นาย​ของ​เขา’ ถ้า​คน​ของ​โลก​กดขี่​ข่มเหง​เรา​แล้ว เขา​ก็​จะ​กดขี่​ข่มเหง​เจ้า​ด้วย ถ้า​พวก​เขา​ปฏิบัติ​ตาม​คำ​ของ​เรา​แล้ว เขา​ก็​จะ​ปฏิบัติ​ตาม​คำ​ของ​เจ้า​ด้วย
21สิ่ง​ที่​พวก​เขา​จะ​กระทำ​ต่อ​เจ้า​เป็น​เพราะ​ชื่อ​ของ​เรา เพราะ​พวก​เขา​ไม่​รู้​จัก​พระ​องค์​ผู้​ส่ง​เรา​มา
22ถ้า​เรา​ไม่​ได้​พูด​กับ​พวก​เขา พวก​เขา​ก็​จะ​ไม่​มี​บาป แต่​บัดนี้​เขา​เหล่า​นั้น​ไม่​มี​ข้ออ้าง​ใน​เรื่อง​บาป​ของ​เขา
23ผู้​ที่​เกลียดชัง​เรา ก็​เกลียดชัง​พระ​บิดา​ของ​เรา​ด้วย
24ถ้า​เรา​ไม่​ได้​กระทำ​สิ่ง​ต่างๆ ซึ่ง​ไม่​มี​ใคร​เคย​ทำ​ใน​หมู่​เขา พวก​เขา​ก็​จะ​ไม่​มี​บาป แต่​บัดนี้​เขา​เหล่า​นั้น​ได้​เห็น​และ​เกลียดชัง​ทั้ง​เรา​และ​พระ​บิดา​ของ​เรา
25เพื่อ​ให้​เป็น​ไป​ตาม​ที่​เขียน​ไว้​ใน​กฎ​บัญญัติ​ของ​พวก​เขา​ว่า ‘พวก​เขา​เกลียดชัง​ข้าพเจ้า​อย่าง​ไร้​สาเหตุ’15:25 สดุดี 35:19; 69:4
26เรา​จะ​ส่ง​องค์​ผู้​ช่วย​จาก​พระ​บิดา​มา​ยัง​พวก​เจ้า องค์​ผู้​ช่วย​คือ​พระ​วิญญาณ​แห่ง​ความ​จริง​ที่​มา​จาก​พระ​บิดา พระ​องค์​มา​เพื่อ​จะ​ยืนยัน​ใน​เรื่อง​ที่​เกี่ยว​กับ​เรา
27และ​เจ้า​จะ​ร่วม​ยืนยัน​ด้วย เพราะ​เจ้า​ได้​อยู่​กับ​เรา​ตั้งแต่​แรก​แล้ว