逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (ขจง) - การไปบ้านที่กำลังไว้ทุกข์ย่อมดีกว่าไปบ้านที่กำลังเลี้ยงฉลอง เพราะว่าบ้านแรกคือจุดจบของทุกๆคน และคนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ควรตระหนักในเรื่องนี้
- 新标点和合本 - 往遭丧的家去， 强如往宴乐的家去； 因为死是众人的结局， 活人也必将这事放在心上。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 往丧家去， 强如往宴乐的家， 因为死是众人的结局， 活人必将这事放在心上。
- 和合本2010（神版-简体） - 往丧家去， 强如往宴乐的家， 因为死是众人的结局， 活人必将这事放在心上。
- 当代译本 - 探望丧家胜过参加宴席， 因为死亡是每个人的结局， 活着的人要把这事铭记在心。
- 圣经新译本 - 往服丧之家，比往宴乐之家还好， 因为死是人人的结局， 活人要把这事放在心上。
- 中文标准译本 - 前往哀悼之家 好过前往宴乐之家， 因为死亡是所有人的终局， 活着的人必将这事放在心上。
- 现代标点和合本 - 往遭丧的家去 强如往宴乐的家去， 因为死是众人的结局， 活人也必将这事放在心上。
- 和合本（拼音版） - 往遭丧的家去， 强如往宴乐的家去， 因为死是众人的结局， 活人也必将这事放在心上。
- New International Version - It is better to go to a house of mourning than to go to a house of feasting, for death is the destiny of everyone; the living should take this to heart.
- New International Reader's Version - So it’s better to go where people are mourning than to go where people are having a good time. Everyone will die someday. Those who are still living should really think about that.
- English Standard Version - It is better to go to the house of mourning than to go to the house of feasting, for this is the end of all mankind, and the living will lay it to heart.
- New Living Translation - Better to spend your time at funerals than at parties. After all, everyone dies— so the living should take this to heart.
- The Message - You learn more at a funeral than at a feast— After all, that’s where we’ll end up. We might discover something from it.
- Christian Standard Bible - It is better to go to a house of mourning than to go to a house of feasting, since that is the end of all mankind, and the living should take it to heart.
- New American Standard Bible - It is better to go to a house of mourning Than to go to a house of feasting, Because that is the end of every person, And the living takes it to heart.
- New King James Version - Better to go to the house of mourning Than to go to the house of feasting, For that is the end of all men; And the living will take it to heart.
- Amplified Bible - It is better to go to the house of mourning Than to go to the house of feasting, For that [day of death] is the end of every man, And the living will take it to heart and solemnly ponder its meaning.
- American Standard Version - It is better to go to the house of mourning than to go to the house of feasting: for that is the end of all men; and the living will lay it to his heart.
- King James Version - It is better to go to the house of mourning, than to go to the house of feasting: for that is the end of all men; and the living will lay it to his heart.
- New English Translation - It is better to go to a funeral than a feast. For death is the destiny of every person, and the living should take this to heart.
- World English Bible - It is better to go to the house of mourning than to go to the house of feasting; for that is the end of all men, and the living should take this to heart.
- 新標點和合本 - 往遭喪的家去， 強如往宴樂的家去； 因為死是眾人的結局， 活人也必將這事放在心上。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 往喪家去， 強如往宴樂的家， 因為死是眾人的結局， 活人必將這事放在心上。
- 和合本2010（神版-繁體） - 往喪家去， 強如往宴樂的家， 因為死是眾人的結局， 活人必將這事放在心上。
- 當代譯本 - 探望喪家勝過參加宴席， 因為死亡是每個人的結局， 活著的人要把這事銘記在心。
- 聖經新譯本 - 往服喪之家，比往宴樂之家還好， 因為死是人人的結局， 活人要把這事放在心上。
- 呂振中譯本 - 往有喪事的家去， 比往宴飲的家去好； 因為 死 是一切人的終局； 活人必須 將這事 放在心上。
- 中文標準譯本 - 前往哀悼之家 好過前往宴樂之家， 因為死亡是所有人的終局， 活著的人必將這事放在心上。
- 現代標點和合本 - 往遭喪的家去 強如往宴樂的家去， 因為死是眾人的結局， 活人也必將這事放在心上。
- 文理和合譯本 - 入居喪之家、愈於入筵宴之家、蓋死為眾人之終、生者必心藏之、
- 文理委辦譯本 - 詣筵宴之家、不如入哭泣之室、在彼見人之終、生者當深思焉。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 往憂喪之家、愈於往宴樂之家、在憂喪之家、見人之終、生者可以自悟、 生者可以自悟原文作生者可置之於心
- Nueva Versión Internacional - Vale más ir a un funeral que a un festival. Pues la muerte es el fin de todo hombre, y los que viven debieran tenerlo presente.
- 현대인의 성경 - 초상집에 가는 것이 잔칫집에 가는 것보다 낫다. 모두 죽을 수밖 에 없으니 살아 있을 때 이것을 명심하는 것이 좋다.
- Новый Русский Перевод - Лучше ходить в дом плача, чем ходить в дом пира, потому что смерть – участь каждого человека, и кто жив, пусть размышляет об этом.
- Восточный перевод - Лучше ходить в дом плача, чем ходить в дом пира, потому что смерть – участь каждого человека, и кто жив, пусть размышляет об этом.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Лучше ходить в дом плача, чем ходить в дом пира, потому что смерть – участь каждого человека, и кто жив, пусть размышляет об этом.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Лучше ходить в дом плача, чем ходить в дом пира, потому что смерть – участь каждого человека, и кто жив, пусть размышляет об этом.
- La Bible du Semeur 2015 - Mieux vaut se rendre dans une maison endeuillée que dans celle où l’on festoie, car celle-là nous rappelle quelle est la fin de tout homme et il est bon d’y réfléchir pendant qu’on est en vie.
- リビングバイブル - 宴会に顔を出すより、 葬式に列席するほうがよい。 やがて死ぬわけだから、 生きているうちに死について考えるのは良いことだ。
- Nova Versão Internacional - É melhor ir a uma casa onde há luto do que a uma casa em festa, pois a morte é o destino de todos; os vivos devem levar isso a sério!
- Hoffnung für alle - Geh lieber in ein Haus, wo man trauert, als dorthin, wo gefeiert wird. Denn im Trauerhaus wird man daran erinnert, dass der Tod auf jeden Menschen wartet. Wer noch lebt, sollte sich dies zu Herzen nehmen!
- Kinh Thánh Hiện Đại - Thà dành thời gian tại tang chế hơn tại yến tiệc. Ai rồi cũng phải chết—vậy người sống hãy để tâm suy nghĩ điều này.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - ไปบ้านที่มีการไว้ทุกข์ ก็ดีกว่าไปบ้านที่มีงานเลี้ยง เพราะความตายเป็นจุดหมายปลายทางของทุกคน ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ควรใส่ใจในข้อนี้
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - ไปบ้านที่มีความเศร้าโศกดีกว่า ไปบ้านที่มีงานเลี้ยง เพราะคนที่มีชีวิตอยู่ควรเตือนตนเองเสมอว่า ความตายกำลังรอเราทุกคนอยู่
- Thai KJV - ไปยังเรือนที่มีการไว้ทุกข์ก็ดีกว่าไปยังเรือนที่มีการเลี้ยงกัน เพราะนั่นเป็นวาระสุดท้ายของมนุษย์ทั้งปวง และผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่จะเอาเหตุการณ์นั้นใส่ไว้ในใจ
交叉引用
- ปฐมกาล 50:15 - พี่ชายของโยเซฟกลัวโยเซฟเพราะพ่อของพวกเขาตายไปแล้ว พวกเขาพูดว่า “บางทีโยเซฟอาจจะยังโกรธพวกเราอยู่ และอาจจะแก้แค้นเราสำหรับความชั่วร้ายที่พวกเราได้ทำกับเขา”
- ปฐมกาล 50:16 - พวกเขาจึงส่งข้อความไปถึงโยเซฟว่า
- ปฐมกาล 50:17 - ให้บอกกับโยเซฟว่า ‘ขอให้ยกโทษให้กับความผิดและความบาปของพวกพี่ชายเจ้า ที่ได้ทำไว้กับเจ้า’ พวกเราได้ทำผิดต่อท่านจริงๆ ตอนนี้ ขอได้โปรดยกโทษให้กับความผิดของพวกเราผู้รับใช้พระเจ้าของพ่อท่านด้วยเถิด”
- ปฐมกาล 48:1 - ในเวลาต่อมา มีคนบอกโยเซฟว่า “ตอนนี้พ่อของท่านไม่สบายมาก” โยเซฟจึงพาลูกชายสองคน คือมนัสเสห์และเอฟราอิมไปหายาโคบ
- ปฐมกาล 48:2 - มีคนไปบอกยาโคบว่า “โยเซฟลูกชายของท่านมาหา” อิสราเอลจึงพยายามลุกขึ้นนั่งบนเตียง
- ปฐมกาล 48:3 - ยาโคบได้พูดกับโยเซฟว่า “พระเจ้าผู้เต็มไปด้วยฤทธิ์อำนาจได้ปรากฏตัวให้พ่อเห็นที่ตำบลลูส ในแผ่นดินคานาอัน และพระองค์ได้อวยพรให้พ่อ
- ปฐมกาล 48:4 - พระองค์พูดกับพ่อว่า ‘ดูเถอะ เราจะให้เจ้ามีลูกดก เราจะทำให้เจ้าและครอบครัวของเจ้ามีจำนวนเพิ่มขึ้น เราจะทำให้เจ้าและลูกหลานของเจ้ากลายเป็นกลุ่มชนที่ยิ่งใหญ่ และเราจะยกแผ่นดินนี้ให้กับลูกหลานของเจ้า เพื่อเป็นทรัพย์สมบัติของพวกเขาตลอดไป’
- ปฐมกาล 48:5 - ตอนนี้ลูกชายทั้งสองของลูกที่เกิดในแผ่นดินอียิปต์ก่อนที่พ่อจะมาหาลูกที่นี่ เขาทั้งสองจะเป็นของพ่อ เอฟราอิมและมนัสเสห์จะเป็นของพ่อ เหมือนกับรูเบนและสิเมโอน
- ปฐมกาล 48:6 - แต่ลูกๆคนอื่น ที่เกิดมาทีหลังพวกเขา จะเป็นของลูก พวกเขาจะได้รับส่วนแบ่งในที่ดินที่จะยกให้กับเอฟราอิมและมนัสเสห์พี่ชายของพวกเขา
- ปฐมกาล 48:7 - ตอนที่พ่อเดินทางจากปาดานเพื่อไปเมืองเอฟราธาห์ ในระหว่างทางนั้น ราเชลตายไป ตอนนั้นยังอยู่ในแคว้นคานาอัน และยังห่างจากเมืองเอฟราธาห์มาก พ่อเสียใจมาก พ่อจึงฝังนางไว้ในระหว่างทางที่จะไปเอฟราธาห์ (ซึ่งก็คือเบธเลเฮม)”
- ปฐมกาล 48:8 - เมื่ออิสราเอลเห็นลูกชายโยเซฟ เขาถามว่า “พวกเขาเป็นใครกัน”
- ปฐมกาล 48:9 - โยเซฟตอบว่า “พวกเขาเป็นลูกของผมที่พระเจ้าให้กับผมที่นี่” อิสราเอลพูดว่า “ช่วยพาพวกเขาเข้ามาหาพ่อหน่อย แล้วพ่อจะอวยพรให้”
- ปฐมกาล 48:10 - ตอนนั้นตาของอิสราเอลเริ่มพร่ามัวตามอายุ เขาจึงมองไม่ค่อยเห็นแล้ว เมื่อโยเซฟพาลูกชายทั้งสองคนเข้ามาใกล้ๆเขา อิสราเอลก็จูบและโอบกอดพวกเขา
- ปฐมกาล 48:11 - อิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “พ่อไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นหน้าลูกอีก แต่ดูสิ พระเจ้าทำให้พ่อได้เห็นหน้าหลานด้วย”
- ปฐมกาล 48:12 - โยเซฟได้เอาพวกเขาออกมาจากตักของอิสราเอล และโยเซฟก็ก้มกราบลงถึงพื้นดินต่อหน้าพ่อ
- ปฐมกาล 48:13 - แล้วโยเซฟก็เอาลูกทั้งสองมา ให้เอฟราอิมอยู่ด้านขวามือของเขา ซึ่งเป็นซ้ายมือของอิสราเอล และให้มนัสเสห์อยู่ด้านซ้ายมือของเขา ซึ่งเป็นขวามือของอิสราเอล และโยเซฟก็พาพวกเขาเข้าไปหาอิสราเอล
- ปฐมกาล 48:14 - อิสราเอลยื่นแขนขวามาวางลงบนหัวของเอฟราอิม (เขาเป็นน้อง) และยื่นแขนซ้ายมาวางบนหัวของมนัสเสห์ ไขว้แขนกัน เพราะมนัสเสห์เป็นพี่
- ปฐมกาล 48:15 - แล้วอิสราเอลได้อวยพรให้กับโยเซฟว่า “ขอให้พระเจ้าผู้ที่บรรพบุรุษของพ่อคืออับราฮัมและอิสอัคสักการะบูชา พระเจ้าผู้ที่คอยเลี้ยงดูชีวิตของพ่อมาตลอดจนถึงทุกวันนี้
- ปฐมกาล 48:16 - พระองค์เป็นทูตสวรรค์ที่คอยช่วยเหลือพ่อจากความทุกข์ยากลำบากทั้งปวง ได้โปรดอวยพรเด็กสองคนนี้ด้วย เพื่อว่าชื่อของพ่อและบรรพบุรุษของพ่อ คืออับราฮัมและอิสอัคจะยังคงอยู่เพราะพวกเขา และขอให้พวกเขาแผ่ขยายใหญ่โตมากขึ้นในโลกนี้”
- ปฐมกาล 48:17 - เมื่อโยเซฟเห็นอิสราเอลวางมือขวาลงบนหัวของเอฟราอิม เขาก็ไม่พอใจ เขาพยายามจะเอามือขวาของพ่อไปไว้บนหัวมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:18 - โยเซฟบอกพ่อเขาว่า “ไม่ใช่อย่างนั้นพ่อ คนนี้ต่างหากที่เป็นพี่ วางมือลงบนหัวคนนี้สิ”
- ปฐมกาล 48:19 - แต่พ่อเขาปฏิเสธและพูดว่า “พ่อรู้ลูก พ่อรู้ เขาจะกลายเป็นชนชาติด้วย และเขาจะยิ่งใหญ่เหมือนกัน แต่น้องชายของเขาจะยิ่งใหญ่กว่าเขา และลูกหลานของคนน้องจะกลายเป็นหลายๆชนชาติ”
- ปฐมกาล 48:20 - อิสราเอลจึงอวยพรพวกเขาในวันนั้นว่า “คนอิสราเอลจะใช้ชื่อของพวกเจ้า เมื่อพวกเขาจะให้พรกัน พวกเขาจะพูดว่า ‘ขอให้พระเจ้าทำให้ท่านเป็นเหมือน เอฟราอิมและมนัสเสห์’” อิสราเอลจึงตั้งเอฟราอิมไว้ก่อนหน้ามนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:21 - อิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “พ่อกำลังจะตาย แต่พระเจ้าจะอยู่กับลูก และพระองค์จะนำลูกกลับไปยังแผ่นดินของบรรพบุรุษลูก
- ปฐมกาล 48:22 - และพ่อจะให้ ‘ไหล่เขา’ แห่งหนึ่งกับลูก ต่อหน้าพี่ๆของลูก พ่อยึดมันมาได้จากชาวอาโมไรต์ ด้วยดาบและธนูของพ่อ”
- กันดารวิถี 23:10 - มีใครสามารถนับคนของยาโคบได้บ้าง พวกเขามีจำนวนมากพอๆกับเม็ดฝุ่น หรือมีใครที่สามารถนับจำนวนแม้เพียงหนึ่งในสี่ของชาวอิสราเอลได้บ้าง ปล่อยให้ข้าพเจ้าตายเหมือนคนดีๆพวกนี้เขาตายกันเถิด และปล่อยให้จุดจบข้าพเจ้าเป็นเหมือนกับจุดจบของพวกเขาเถิด”
- ฮักกัย 1:5 - ตอนนี้ พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นพูดว่า “ลองคิดดูให้ดีถึงชีวิตของเจ้าที่ผ่านมาจนถึงตอนนี้ ว่าเป็นยังไง
- โรม 6:21 - แต่คุณได้อะไรบ้างจากการใช้ชีวิตแบบนั้น สิ่งที่คุณได้คือสิ่งที่คุณละอายกับมันตอนนี้ เพราะสิ่งเหล่านั้นนำไปถึงความตาย
- โรม 6:22 - แต่ตอนนี้คุณได้เป็นอิสระจากบาปและมาเป็นทาสของพระเจ้าแล้ว ผลที่คุณจะได้รับคือความบริสุทธิ์ที่นำไปถึงชีวิตที่อยู่กับพระเจ้าตลอดไป
- ฮีบรู 9:27 - มนุษย์ตายแค่ครั้งเดียวแล้วเจอกับการพิพากษา
- 1 เปโตร 4:3 - ในอดีตคุณก็ได้ใช้ชีวิตอย่างคนที่ไม่เชื่อพระเจ้ามามากพอแล้ว ทั้งมั่วโลกีย์ กามราคะ เมาเหล้า มั่วสุมทางเพศ เลี้ยงฉลองเมามาย และกราบไหว้รูปเคารพ ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าขยะแขยง
- 1 เปโตร 4:4 - เพื่อนๆของคุณก็สงสัยว่า ทำไมคุณถึงได้เลิกสำมะเลเทเมากับพวกเขา พวกเขาเลยแช่งด่าคุณ
- อิสยาห์ 5:11 - เฮ้ย ไอ้พวกที่ตื่นเช้าเพื่อวิ่งตามหาเบียร์ และอยู่จนดึกดื่นจนกว่าจะเมาด้วยเหล้าองุ่น
- อิสยาห์ 5:12 - งานสังสรรค์ของพวกเจ้า มีพวกพิณเขาคู่ พิณใหญ่ กลองรำมะนา ขลุ่ย และเหล้าองุ่น แต่พวกเจ้าไม่ได้ใส่ใจเลยถึงสิ่งที่พระยาห์เวห์ได้ทำ และไม่ได้สังเกตเลยว่าพระองค์ได้ลงมือทำอะไรไปบ้าง
- มาลาคี 2:2 - ถ้าพวกเจ้าไม่เชื่อฟังเรา และไม่ใส่ใจให้เกียรติเรา เราก็จะสาปแช่งเจ้า เราจะเอาพระพรต่างๆของเจ้าไป และสาปแช่งเจ้าแทน ความจริงเราก็ได้ทำอย่างนั้นแล้ว เพราะเจ้าไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้
- อิสยาห์ 22:12 - ในวันนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นเรียกให้คนร้องไห้และโศกเศร้า เรียกให้คนโกนหัวและใส่เสื้อผ้ากระสอบไว้ทุกข์
- อิสยาห์ 22:13 - แต่ดูสิ ผู้คนกลับจัดงานเลี้ยงฉลองกัน ฆ่าวัวฆ่าแกะ กินเนื้อและดื่มเหล้าองุ่นกันอย่างสนุกสนาน และพูดกันว่า “พวกเรามากินและดื่มกันเถอะ เพราะพรุ่งนี้เราก็จะตายกันแล้ว”
- อิสยาห์ 22:14 - พระยาห์เวห์ผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้น เปิดเผยสิ่งนี้ให้ผมได้ยินกับหูว่า “บาปที่พวกเจ้าทำนี้จะไม่ได้รับการอภัยแน่ตราบเท่าวันตาย” พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตผู้มีฤทธิ์ทั้งสิ้นได้ลั่นคำพูดไว้อย่างนั้น
- มัทธิว 14:6 - ในงานวันเกิดของเฮโรด ลูกสาวของเฮโรเดียสได้ออกมาเต้นรำให้เฮโรดและแขกของเขาดู เธอทำให้เฮโรดถูกอกถูกใจมาก
- มัทธิว 14:7 - เฮโรดสาบานที่จะให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอขอ
- มัทธิว 14:8 - เธอขอเฮโรดตามที่แม่ของเธอบอกให้ขอ คือ “ดิฉันขอหัวของยอห์นคนทำพิธีจุ่มน้ำใส่ถาดมาให้ที่นี่ค่ะ”
- มัทธิว 14:9 - กษัตริย์เฮโรดเสียใจมาก แต่เพราะเขาได้สาบานไว้แล้วต่อหน้าแขกของเขา เฮโรดจึงสั่งให้ทำตามที่เธอต้องการ
- มัทธิว 14:10 - เฮโรดใช้ให้คนไปตัดหัวยอห์นในคุก
- มัทธิว 14:11 - แล้วเอาใส่ถาดมาให้เธอ แล้วเธอก็เอาไปให้แม่ของเธอ
- มัทธิว 14:12 - พวกศิษย์ของยอห์นมาเอาร่างของยอห์นไปฝัง และไปเล่าเรื่องนี้ให้พระเยซูฟัง
- ฟีลิปปี 3:19 - ว่าคนพวกนั้นจะถูกทำลายไปในที่สุด พระเจ้าของเขาก็คือ ความอยากของปากท้องของเขาเอง และพวกเขาชอบคุยโวในสิ่งที่เขาควรจะอับอาย และพวกเขาหมกมุ่นอยู่กับสิ่งของในโลกนี้
- โยบ 1:4 - ลูกชายของเขาแต่ละคนจะจัดงานเลี้ยงที่บ้านของพวกเขา หมุนเวียนกันไปตามเวรของพวกเขา และพวกเขาจะเชิญชวนพี่น้องหญิงทั้งสามคนให้มากินและดื่มร่วมกับพวกเขา
- โยบ 1:5 - เมื่อพวกเขาจัดงานเลี้ยงเวียนกันไปจนครบรอบแล้ว โยบก็จะทำพิธีชำระพวกเขาให้บริสุทธิ์ โยบจะลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ และถวายเครื่องเผาบูชาสำหรับลูกแต่ละคนของเขา เพราะโยบคิดว่า “ลูกๆของข้าอาจจะทำบาป ด้วยการสาปแช่งพระเจ้าในใจก็เป็นได้” โยบทำอย่างนี้เสมอมา
- อาโมส 6:3 - พวกเจ้าคิดที่จะผลักวันแห่งความพินาศออกไปไกลๆ แต่เจ้ากลับนำบัลลังก์แห่งความโหดร้ายให้เข้ามาใกล้ๆ
- อาโมส 6:4 - พวกเจ้านอนลงบนเตียงที่ตกแต่งด้วยงาช้าง เจ้าเหยียดแข้งเหยียดขานอนอยู่บนโซฟา และกินพวกลูกแกะที่คัดมาจากฝูง และพวกลูกวัวอ้วนพีจากคอก
- อาโมส 6:5 - พวกเจ้าร้องตามเสียงพิณใหญ่ เหมือนกับดาวิด พวกเจ้าแต่งเพลงให้ตัวเองเข้ากับเครื่องดนตรี
- อาโมส 6:6 - พวกเจ้าดื่มจากชามเหล้าองุ่น และทาตัวเองด้วยน้ำมันอย่างดี แต่ไม่เศร้าโศกเสียใจกับความล่มจมของครอบครัวโยเซฟ
- ปฐมกาล 49:2 - รวมตัวกันเข้ามาฟัง พวกลูกๆของยาโคบ ให้ฟังอิสราเอล พ่อของพวกเจ้า
- ปฐมกาล 49:3 - รูเบน เจ้าเป็นลูกคนโตของพ่อ เจ้าเป็นความเข้มแข็งของพ่อ และเป็นข้อพิสูจน์ความเป็นชายของพ่อ เจ้าคือสุดยอดแห่งความภาคภูมิใจ และสุดยอดของความแข็งแกร่ง
- ปฐมกาล 49:4 - แต่เจ้าเป็นเหมือนสายน้ำที่ควบคุมไม่ได้ ดังนั้น เจ้าจะไม่สุดยอดอีกต่อไป เพราะเจ้าแอบปีนขึ้นไปบนเตียงพ่อเจ้า เจ้าหลับนอนกับเมียของพ่อเจ้า แล้วเจ้าได้นำความอับอายมาสู่เตียงของพ่อ ที่เจ้าได้ปีนขึ้นไปนั้น”
- ปฐมกาล 49:5 - “สิเมโอนและเลวีเป็นพี่น้องกัน ดาบของพวกเขาคืออาวุธแห่งความรุนแรง
- ปฐมกาล 49:6 - พวกเขาแอบวางแผนชั่วร้าย พ่อขอไม่มีส่วนร่วมในการวางแผนลับแบบนั้น พ่อขอไม่เจอกับพวกเขาในการวางแผนชั่วร้ายเช่นนั้น เพราะพวกเขาได้ฆ่าคนเพราะความโกรธ และได้ทำร้ายสัตว์เพียงเพื่อความสนุก
- ปฐมกาล 49:7 - ขอให้ความโกรธของพวกเขาถูกสาปแช่งเพราะมันรุนแรงเกินไป และขอให้ความเดือดดาลบ้าคลั่งของพวกเขาถูกสาปแช่งเพราะมันโหดร้ายเกินไป พ่อจะแยกพวกเขาให้กระจัดกระจายไปท่ามกลางเผ่าพันธุ์ของยาโคบ พ่อจะทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปในอิสราเอล
- ปฐมกาล 49:8 - ยูดาห์ พี่น้องของเจ้าจะสรรเสริญเจ้า เจ้าจะเอาชนะศัตรู บรรดาพี่น้องจะต้องมาคำนับเจ้า
- ปฐมกาล 49:9 - ยูดาห์ เจ้าเหมือนสิงโตหนุ่ม ที่ยืนคร่อมอยู่เหนือเหยื่อที่มันฆ่า เจ้าเป็นเหมือนสิงโตที่กำลังหมอบนอนลงพัก ไม่มีใครกล้ามาแหย่
- ปฐมกาล 49:10 - อำนาจการปกครองจะไม่มีวันหมดไปจากยูดาห์ และลูกหลานของเขา จนกว่ากษัตริย์ที่แท้จริงจะขึ้นครองบัลลังก์ และทุกชาติจะเชื่อฟังเขา
- ปฐมกาล 49:11 - เขาผูกลาของเขาไว้กับเถาองุ่น เขาผูกลูกลาไว้กับต้นองุ่นที่ดีที่สุด เขาล้างเสื้อผ้าในเหล้าองุ่น และซักเสื้อคลุมของเขาด้วยน้ำองุ่นสีเลือด
- ปฐมกาล 49:12 - นัยน์ตาของเขาแดงก่ำยิ่งกว่าสีของเหล้าองุ่น และฟันของเขาขาวยิ่งกว่าน้ำนม
- ปฐมกาล 49:13 - เศบูลุนจะตั้งถิ่นฐานอยู่ติดทะเล มันจะเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยสำหรับเรือ เขตแดนของเขาจะขยายออกไปจนถึงเมืองไซดอน
- ปฐมกาล 49:14 - อิสสาคาร์เหมือนลาที่แข็งแกร่ง แต่มันนอนลงระหว่างตะกร้าที่แบกอยู่
- ปฐมกาล 49:15 - เมื่อเขาพบที่เหมาะสำหรับหยุดพัก และเป็นแผ่นดินอันน่ารื่นรมย์ เมื่อนั้นเขาจะยินดีที่จะค่อมหลังลงเพื่อแบกสัมภาระ และพร้อมที่จะเป็นทาสรับใช้
- ปฐมกาล 49:16 - ดาน จะเป็นผู้ให้ความยุติธรรมกับคนของเขา เหมือนกับที่ชนเผ่าอื่นของอิสราเอลทำกัน
- ปฐมกาล 49:17 - ดานจะเป็นเหมือนงูที่อยู่ข้างถนน เป็นเหมือนงูพิษที่อยู่ตามทาง คอยกัดเท้าของม้า และคนขี่ก็จะตกจากหลังม้า
- ปฐมกาล 49:18 - ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้ากำลังรอคอยความรอดของพระองค์
- ปฐมกาล 49:19 - กาด จะถูกโจมตีโดยผู้บุกรุก แต่กาดจะขับไล่พวกมันไปได้
- ปฐมกาล 49:20 - อาหารการกินของอาเชอร์จะอุดมสมบูรณ์ เขาจะเป็นผู้จัดหาอาหารให้สำหรับกษัตริย์
- ปฐมกาล 49:21 - นัฟทาลีเป็นเหมือนกวางที่วิ่งอย่างอิสระ และคลอดลูกกวางที่สวยงาม
- ปฐมกาล 49:22 - โยเซฟคือต้นองุ่นที่ผลิดอกออกผล เป็นต้นองุ่นที่เจริญเติบโตอยู่ข้างน้ำพุ กิ่งก้านของเขาจะเลื้อยไปบนกำแพง
- ปฐมกาล 49:23 - นักธนูมากมายไม่ชอบเขาและยิงเขา คนพวกนี้จะเป็นศัตรูกับเขา
- ปฐมกาล 49:24 - แต่คันธนูของโยเซฟจะยังมั่นคง และแขนทั้งสองข้างของเขายังคงคล่องแคล่วชำนาญ โดยพระองค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบ โดยพระผู้เลี้ยงคือพระศิลาแห่งอิสราเอล
- ปฐมกาล 49:25 - โดยพระเจ้าของพ่อเจ้า ขอให้พระองค์ช่วยเหลือเจ้า พระเจ้าผู้เต็มไปด้วยฤทธิ์อำนาจสูงสุด ขอพระองค์อวยพรเจ้า ด้วยพรจากสวรรค์เบื้องบน พรจากน้ำที่อยู่ลึกลงไปใต้ดิน พรจากเต้านมและท้องที่คลอด
- ปฐมกาล 49:26 - พรต่างๆของพ่อเจ้านี้ยิ่งใหญ่กว่า พรจากภูเขาที่ตั้งตระหง่านชั่วนิรันดร์ และดีกว่าของดีต่างๆของเทือกเขาที่อยู่นิรันดร์ ขอให้พรต่างๆนี้มาตกอยู่ที่หัวของโยเซฟ มาตกอยู่ที่หน้าผากของเขาคนที่ถูกแยกออกมาเป็นพิเศษจากท่ามกลางพี่น้องของเขา
- ปฐมกาล 49:27 - เบนยามินเหมือนหมาป่าที่หิวโซ ในตอนเช้าเขากินเหยื่อที่จับมาได้ ในตอนเย็นเขาจะแบ่งปันของที่แย่งชิงมาได้”
- ปฐมกาล 49:28 - และนี่คือเผ่าทั้งสิบสองเผ่าของอิสราเอล และนี่คือสิ่งที่พ่อของพวกเขาได้บอกกับพวกเขาไว้ เมื่อเขาอวยพรลูกๆด้วยคำอวยพรที่พิเศษสำหรับแต่ละคนแล้ว
- ปฐมกาล 49:29 - เขาได้สั่งลูกๆเขาว่า “พ่อกำลังจะตายแล้ว ให้ฝังพ่อไว้กับบรรพบุรุษของพ่อ ในถ้ำที่อยู่ในท้องทุ่งของเอโฟรนคนฮิตไทต์
- ปฐมกาล 49:30 - ในถ้ำในท้องทุ่งมัคเปลาห์ ที่อยู่ใกล้ๆมัมเร ในแคว้นคานาอัน อับราฮัมได้ซื้อท้องทุ่งนั้นมาจากเอโฟรนคนฮิตไทต์ เพื่อใช้เป็นที่ฝังศพ
- ปฐมกาล 49:31 - อับราฮัมและซาราห์ เมียของเขาถูกฝังอยู่ที่นั่น อิสอัคและเรเบคาห์เมียของเขาก็ถูกฝังอยู่ที่นั่น และพ่อก็ฝังเลอาห์ไว้ที่นั่นด้วย
- ปฐมกาล 49:32 - ทั้งท้องทุ่งและถ้ำแห่งนั้นได้ซื้อมาจากชาวฮิตไทต์”
- ปฐมกาล 49:33 - เมื่อยาโคบสั่งเสียลูกๆของเขาเสร็จแล้ว ก็ยกขามาไว้บนเตียงเหมือนเดิม และหายใจเฮือกสุดท้าย แล้วก็จากไปอยู่ร่วมกับบรรพบุรุษของเขา
- มัทธิว 5:4 - คนที่โศกเศร้า มีเกียรติจริงๆ เพราะพระเจ้าจะปลอบโยนเขา
- อิสยาห์ 47:7 - เจ้าได้พูดว่า ‘ข้าจะเป็นราชินีตลอดชั่วนิรันดร์’ เจ้าไม่ได้คิดถึงสิ่งที่เจ้าทำลงไป เจ้าไม่ได้นึกถึงผลที่จะตามมา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:29 - ถ้าพวกเขาฉลาด เขาจะเข้าใจในสิ่งนี้ พวกเขาจะคิดถึงสิ่งที่ได้เกิดขึ้นกับเขา
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:46 - โมเสสจึงพูดกับพวกเขาว่า “ให้ใส่ใจกับคำพูดเหล่านี้ ที่เราได้สั่งท่านในวันนี้ ให้บอกกับลูกๆว่าคำพูดเหล่านี้เป็นคำสั่ง เพื่อพวกเขาจะได้ระมัดระวังที่จะเชื่อฟังคำสอนนี้
- สดุดี 90:12 - โปรดช่วยเราให้รู้จักนับวันเวลาอันแสนสั้นของพวกเรา เพื่อเราจะได้ใช้ชีวิตอย่างชาญฉลาด