逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - ไปบ้านที่มีการไว้ทุกข์ ก็ดีกว่าไปบ้านที่มีงานเลี้ยง เพราะความตายเป็นจุดหมายปลายทางของทุกคน ผู้ที่ยังมีชีวิตอยู่ควรใส่ใจในข้อนี้
- 新标点和合本 - 往遭丧的家去， 强如往宴乐的家去； 因为死是众人的结局， 活人也必将这事放在心上。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 往丧家去， 强如往宴乐的家， 因为死是众人的结局， 活人必将这事放在心上。
- 和合本2010（神版-简体） - 往丧家去， 强如往宴乐的家， 因为死是众人的结局， 活人必将这事放在心上。
- 当代译本 - 探望丧家胜过参加宴席， 因为死亡是每个人的结局， 活着的人要把这事铭记在心。
- 圣经新译本 - 往服丧之家，比往宴乐之家还好， 因为死是人人的结局， 活人要把这事放在心上。
- 中文标准译本 - 前往哀悼之家 好过前往宴乐之家， 因为死亡是所有人的终局， 活着的人必将这事放在心上。
- 现代标点和合本 - 往遭丧的家去 强如往宴乐的家去， 因为死是众人的结局， 活人也必将这事放在心上。
- 和合本（拼音版） - 往遭丧的家去， 强如往宴乐的家去， 因为死是众人的结局， 活人也必将这事放在心上。
- New International Version - It is better to go to a house of mourning than to go to a house of feasting, for death is the destiny of everyone; the living should take this to heart.
- New International Reader's Version - So it’s better to go where people are mourning than to go where people are having a good time. Everyone will die someday. Those who are still living should really think about that.
- English Standard Version - It is better to go to the house of mourning than to go to the house of feasting, for this is the end of all mankind, and the living will lay it to heart.
- New Living Translation - Better to spend your time at funerals than at parties. After all, everyone dies— so the living should take this to heart.
- The Message - You learn more at a funeral than at a feast— After all, that’s where we’ll end up. We might discover something from it.
- Christian Standard Bible - It is better to go to a house of mourning than to go to a house of feasting, since that is the end of all mankind, and the living should take it to heart.
- New American Standard Bible - It is better to go to a house of mourning Than to go to a house of feasting, Because that is the end of every person, And the living takes it to heart.
- New King James Version - Better to go to the house of mourning Than to go to the house of feasting, For that is the end of all men; And the living will take it to heart.
- Amplified Bible - It is better to go to the house of mourning Than to go to the house of feasting, For that [day of death] is the end of every man, And the living will take it to heart and solemnly ponder its meaning.
- American Standard Version - It is better to go to the house of mourning than to go to the house of feasting: for that is the end of all men; and the living will lay it to his heart.
- King James Version - It is better to go to the house of mourning, than to go to the house of feasting: for that is the end of all men; and the living will lay it to his heart.
- New English Translation - It is better to go to a funeral than a feast. For death is the destiny of every person, and the living should take this to heart.
- World English Bible - It is better to go to the house of mourning than to go to the house of feasting; for that is the end of all men, and the living should take this to heart.
- 新標點和合本 - 往遭喪的家去， 強如往宴樂的家去； 因為死是眾人的結局， 活人也必將這事放在心上。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 往喪家去， 強如往宴樂的家， 因為死是眾人的結局， 活人必將這事放在心上。
- 和合本2010（神版-繁體） - 往喪家去， 強如往宴樂的家， 因為死是眾人的結局， 活人必將這事放在心上。
- 當代譯本 - 探望喪家勝過參加宴席， 因為死亡是每個人的結局， 活著的人要把這事銘記在心。
- 聖經新譯本 - 往服喪之家，比往宴樂之家還好， 因為死是人人的結局， 活人要把這事放在心上。
- 呂振中譯本 - 往有喪事的家去， 比往宴飲的家去好； 因為 死 是一切人的終局； 活人必須 將這事 放在心上。
- 中文標準譯本 - 前往哀悼之家 好過前往宴樂之家， 因為死亡是所有人的終局， 活著的人必將這事放在心上。
- 現代標點和合本 - 往遭喪的家去 強如往宴樂的家去， 因為死是眾人的結局， 活人也必將這事放在心上。
- 文理和合譯本 - 入居喪之家、愈於入筵宴之家、蓋死為眾人之終、生者必心藏之、
- 文理委辦譯本 - 詣筵宴之家、不如入哭泣之室、在彼見人之終、生者當深思焉。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 往憂喪之家、愈於往宴樂之家、在憂喪之家、見人之終、生者可以自悟、 生者可以自悟原文作生者可置之於心
- Nueva Versión Internacional - Vale más ir a un funeral que a un festival. Pues la muerte es el fin de todo hombre, y los que viven debieran tenerlo presente.
- 현대인의 성경 - 초상집에 가는 것이 잔칫집에 가는 것보다 낫다. 모두 죽을 수밖 에 없으니 살아 있을 때 이것을 명심하는 것이 좋다.
- Новый Русский Перевод - Лучше ходить в дом плача, чем ходить в дом пира, потому что смерть – участь каждого человека, и кто жив, пусть размышляет об этом.
- Восточный перевод - Лучше ходить в дом плача, чем ходить в дом пира, потому что смерть – участь каждого человека, и кто жив, пусть размышляет об этом.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Лучше ходить в дом плача, чем ходить в дом пира, потому что смерть – участь каждого человека, и кто жив, пусть размышляет об этом.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Лучше ходить в дом плача, чем ходить в дом пира, потому что смерть – участь каждого человека, и кто жив, пусть размышляет об этом.
- La Bible du Semeur 2015 - Mieux vaut se rendre dans une maison endeuillée que dans celle où l’on festoie, car celle-là nous rappelle quelle est la fin de tout homme et il est bon d’y réfléchir pendant qu’on est en vie.
- リビングバイブル - 宴会に顔を出すより、 葬式に列席するほうがよい。 やがて死ぬわけだから、 生きているうちに死について考えるのは良いことだ。
- Nova Versão Internacional - É melhor ir a uma casa onde há luto do que a uma casa em festa, pois a morte é o destino de todos; os vivos devem levar isso a sério!
- Hoffnung für alle - Geh lieber in ein Haus, wo man trauert, als dorthin, wo gefeiert wird. Denn im Trauerhaus wird man daran erinnert, dass der Tod auf jeden Menschen wartet. Wer noch lebt, sollte sich dies zu Herzen nehmen!
- Kinh Thánh Hiện Đại - Thà dành thời gian tại tang chế hơn tại yến tiệc. Ai rồi cũng phải chết—vậy người sống hãy để tâm suy nghĩ điều này.
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - ไปบ้านที่มีความเศร้าโศกดีกว่า ไปบ้านที่มีงานเลี้ยง เพราะคนที่มีชีวิตอยู่ควรเตือนตนเองเสมอว่า ความตายกำลังรอเราทุกคนอยู่
交叉引用
- ปฐมกาล 50:15 - เมื่อบรรดาพี่ชายของโยเซฟเห็นว่าบิดาเสียชีวิตแล้ว พวกเขาจึงพูดกันว่า “จะทำอย่างไรถ้าโยเซฟยังผูกใจเจ็บและจะแก้แค้นพวกเราเพราะสิ่งเลวร้ายที่พวกเราได้ทำกับเขาไว้”
- ปฐมกาล 50:16 - เขาจึงส่งคนไปบอกโยเซฟว่า “บิดาของท่านได้สั่งเสียก่อนจะตายว่า
- ปฐมกาล 50:17 - ‘ขอให้เจ้าไปบอกโยเซฟว่า เราขอร้องให้เจ้าอภัยบาปอันเลวร้ายที่พวกพี่ได้ทำไม่ดีกับเจ้า’ บัดนี้ขอท่านกรุณาให้อภัยบาปของผู้รับใช้พระเจ้าของบิดาของท่านเถิด” เมื่อโยเซฟได้ฟังดังนั้นก็ร้องไห้
- ปฐมกาล 48:1 - ต่อมามีคนมาบอกโยเซฟว่า “บิดาของท่านป่วย” เขาจึงพาบุตรสองคนคือมนัสเสห์และเอฟราอิมไปเยี่ยม
- ปฐมกาล 48:2 - เมื่อมีคนมาบอกยาโคบว่า “โยเซฟบุตรชายของท่านมาหา” อิสราเอลจึงรวบรวมกำลังพยุงกายขึ้นนั่งบนเตียง
- ปฐมกาล 48:3 - ยาโคบกล่าวกับโยเซฟว่า “พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ได้ปรากฏแก่เราที่ลูสในดินแดนคานาอัน และที่นั่นพระองค์ทรงอวยพรเรา
- ปฐมกาล 48:4 - ตรัสว่า ‘เราจะทำให้เจ้ามีลูกมีหลานทวีจำนวนขึ้นมากมาย เราจะทำให้เจ้าเป็นประชาคมของชนชาติทั้งหลาย และจะยกดินแดนนี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์นิรันดร์แก่วงศ์วานของเจ้าสืบไป’
- ปฐมกาล 48:5 - “บัดนี้ เอฟราอิมและมนัสเสห์ ลูกทั้งสองคนของเจ้าซึ่งเกิดในอียิปต์ก่อนที่เราจะมาถึง เขาจะถูกนับว่าเป็นลูกของเรา เขาทั้งสองจะเป็นลูกของเราเหมือนรูเบนและสิเมโอน
- ปฐมกาล 48:6 - ส่วนลูกคนอื่นๆ ของเจ้าที่เกิดมาภายหลังเขาทั้งสองจะเป็นทายาทของเจ้าเอง และจะรับมรดกส่วนของเอฟราอิมและมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:7 - ที่เราทำเช่นนี้ก็เพราะเมื่อครั้งเรากลับมาจากปัดดาน เราเศร้าเสียใจมากที่ราเชลเสียชีวิตในดินแดนคานาอันขณะเดินทาง ไม่ไกลจากเอฟราธาห์นัก เราจึงฝังนางไว้บนเส้นทางไปเอฟราธาห์” (คือเบธเลเฮม)
- ปฐมกาล 48:8 - เมื่ออิสราเอลเห็นบุตรชายของโยเซฟก็ถามว่า “นี่ใคร?”
- ปฐมกาล 48:9 - โยเซฟตอบบิดาของเขาว่า “นี่คือลูกชายที่พระเจ้าประทานให้เราที่นี่” แล้วอิสราเอลจึงพูดว่า “จงนำพวกเขามาหาเรา เพื่อเราจะได้อวยพรเขา”
- ปฐมกาล 48:10 - บัดนี้อิสราเอลตาฝ้าฟางเพราะอายุมาก มองอะไรแทบไม่เห็น โยเซฟจึงพาบุตรชายทั้งสองคนเข้าไปใกล้และบิดาของโยเซฟก็จูบและกอดพวกเขา
- ปฐมกาล 48:11 - แล้วอิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “เราไม่เคยคิดเลยว่าจะได้เห็นหน้าเจ้าอีกครั้งหนึ่ง แล้วเดี๋ยวนี้พระเจ้ายังทรงอนุญาตให้เราได้เห็นลูกของเจ้าอีกด้วย”
- ปฐมกาล 48:12 - โยเซฟเอาบุตรทั้งสองออกจากตักอิสราเอล แล้วโยเซฟหมอบซบหน้าลงกับพื้น
- ปฐมกาล 48:13 - แล้วจูงบุตรทั้งสองเข้าไปใกล้บิดา มือขวาจับเอฟราอิมให้อยู่ทางซ้ายมือของอิสราเอล ส่วนมือซ้ายจับมนัสเสห์ให้อยู่ทางขวามือของอิสราเอล
- ปฐมกาล 48:14 - แต่อิสราเอลไขว้แขนเอามือขวาวางบนศีรษะของเอฟราอิมทั้งที่เขาเป็นน้อง และมือซ้ายวางบนศีรษะของมนัสเสห์ทั้งๆ ที่มนัสเสห์เป็นบุตรหัวปี
- ปฐมกาล 48:15 - แล้วเขาจึงอวยพรโยเซฟว่า “ขอพระเจ้าของบรรพบุรุษของเรา ผู้ที่อับราฮัมและอิสอัคได้ดำเนินชีวิตอย่างซื่อสัตย์อยู่ต่อหน้า พระเจ้าผู้ทรงเป็นผู้เลี้ยงของเรา มาตลอดชีวิตจนถึงทุกวันนี้
- ปฐมกาล 48:16 - พระองค์ผู้เป็นทูตสวรรค์ผู้ทรงช่วยให้เราพ้นจากอันตรายทั้งสิ้น ขอพระองค์ทรงอวยพรเด็กหนุ่มทั้งสองคนนี้ ขอให้เขาทั้งสองเป็นผู้สืบสกุลของเรา และสืบสกุลของบรรพบุรุษของเราคืออับราฮัมและอิสอัค ขอให้เขาเพิ่มทวีขึ้นมากมาย บนแผ่นดินเถิด”
- ปฐมกาล 48:17 - เมื่อโยเซฟเห็นบิดาเอามือขวาวางบนศีรษะของเอฟราอิมก็เห็นว่าเป็นเรื่องไม่ถูกไม่ควร ดังนั้นเขาจึงเอามือของบิดาออกจากศีรษะของเอฟราอิมไปวางบนศีรษะของมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:18 - โยเซฟกล่าวกับบิดาว่า “ไม่ใช่ พ่อขอรับ คนนี้ต่างหากเป็นบุตรหัวปี โปรดวางมือขวาของพ่อลงบนหัวคนนี้เถิด”
- ปฐมกาล 48:19 - แต่อิสราเอลปฏิเสธว่า “พ่อรู้ ลูกเอ๋ย พ่อรู้ เขาก็จะกลายเป็นชนชาติหนึ่งและจะยิ่งใหญ่ด้วย แต่น้องชายจะยิ่งใหญ่กว่า และลูกหลานของเขาจะเป็นกลุ่มประชาชาติ”
- ปฐมกาล 48:20 - ยาโคบจึงอวยพรพวกเขาในวันนั้นว่า “อิสราเอลจะให้พรกันในนามของเจ้าว่า ‘ขอพระเจ้าบันดาลให้ท่านเป็นเหมือนเอฟราอิมและมนัสเสห์’ ” ดังนั้นยาโคบจึงเอ่ยชื่อเอฟราอิมก่อนมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:21 - แล้วอิสราเอลจึงพูดกับโยเซฟว่า “พ่อกำลังจะตายแล้ว แต่พระเจ้าจะสถิตกับพวกเจ้า และจะนำเจ้าทั้งหลายกลับไปยังคานาอันดินแดนของบรรพบุรุษของพวกเจ้า
- ปฐมกาล 48:22 - และสำหรับเจ้า โยเซฟ ในฐานะที่เจ้าเป็นผู้อยู่เหนือพี่น้องของเจ้า เราจะยกดินแดนเชเคม ซึ่งเราได้มาจากชาวอาโมไรต์ด้วยดาบและธนูของเราให้เจ้า”
- กันดารวิถี 23:10 - ใครเล่าอาจนับยาโคบซึ่งมากมายดั่งผงธุลี? ใครเล่าอาจนับแม้เพียงเสี้ยวของอิสราเอล? ขอให้ข้าพเจ้าได้ตายอย่างคนชอบธรรมเถิด ขอให้บั้นปลายชีวิตของข้าพเจ้าเป็นเช่นพวกเขาเถิด!”
- ฮักกัย 1:5 - พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “จงใคร่ครวญวิถีทางของเจ้าให้ดี
- โรม 6:21 - ครั้งนั้นท่านได้เก็บเกี่ยวประโยชน์อะไรจากสิ่งเหล่านั้นซึ่งบัดนี้ท่านก็ละอายแก่ใจ? ผลลัพธ์ของสิ่งเหล่านั้นคือความตาย!
- โรม 6:22 - แต่บัดนี้ท่านเป็นอิสระจากบาปและได้กลายมาเป็นทาสของพระเจ้าแล้ว ประโยชน์ที่ท่านได้เก็บเกี่ยวนำไปสู่ความบริสุทธิ์ และผลลัพธ์คือชีวิตนิรันดร์
- ฮีบรู 9:27 - เหมือนที่มนุษย์ถูกกำหนดให้ตายครั้งเดียว หลังจากนั้นต้องพบกับการพิพากษา
- 1เปโตร 4:3 - เพราะในอดีตท่านได้ใช้เวลาไปมากพอแล้วในการทำสิ่งที่คนไม่รู้จักพระเจ้าเลือกที่จะทำกันคือ หมกมุ่นในการเสเพล ราคะตัณหา การเมามาย การมั่วสุมเสพสุรากามารมณ์และการกราบไหว้รูปเคารพอันน่าชิงชัง
- 1เปโตร 4:4 - พวกเขาแปลกใจที่บัดนี้ท่านไม่กระโจนเข้าร่วมสำมะเลเทเมากับพวกเขาจึงด่าว่าท่าน
- อิสยาห์ 5:11 - วิบัติแก่บรรดาผู้ที่ลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ เพื่อไปดื่มสุราเฉื่อยแฉะและเมาหยำเปจนดึกดื่น
- อิสยาห์ 5:12 - ในงานเลี้ยง เขาจัดให้มีพิณใหญ่และพิณเขาคู่ รำมะนา ขลุ่ย และเหล้าองุ่น แต่ไม่ไยดีสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำ ไม่เคารพนับถือพระราชกิจของพระองค์
- มาลาคี 2:2 - หากเจ้าไม่ฟังและไม่ตั้งใจถวายเกียรติแด่นามของเรา เราจะส่งคำแช่งมาเหนือเจ้าและจะสาปแช่งพรของเจ้า ที่จริงเราได้สาปแช่งแล้ว เพราะเจ้าไม่ได้ตั้งใจถวายเกียรติเรา
- อิสยาห์ 22:12 - องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ ตรัสเรียกท่านในวันนั้น ให้ร่ำไห้และคร่ำครวญ ให้ทึ้งผมและสวมเสื้อผ้ากระสอบ
- อิสยาห์ 22:13 - แต่ดูเถิดกลับกลายเป็นว่ามีแต่ความบันเทิง และการสำมะเลเทเมา มีการล้มวัวล้มแกะ กินเนื้อ ดื่มเหล้าองุ่น! ท่านกล่าวว่า “ให้เรากินและดื่ม เพราะพรุ่งนี้เราก็ตายแล้ว!”
- อิสยาห์ 22:14 - พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงเปิดเผยโดยให้ข้าพเจ้าได้ยินว่า “บาปนี้จะไม่ได้รับการอภัยจวบจนวันตายของเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนั้น
- มัทธิว 14:6 - ในงานฉลองวันเกิดของเฮโรด บุตรีของนางเฮโรเดียสได้มาเต้นรำให้ชมและทำให้เฮโรดพอใจมาก
- มัทธิว 14:7 - เขาจึงสัญญาโดยปฏิญาณว่าจะให้ทุกอย่างที่นางขอ
- มัทธิว 14:8 - นางจึงทูลตามที่มารดาชี้แนะว่า “ขอศีรษะของยอห์นผู้ให้บัพติศใส่ถาดมาให้หม่อมฉันที่นี่เถิด”
- มัทธิว 14:9 - กษัตริย์ก็เป็นทุกข์ แต่ขัดไม่ได้เพราะได้ปฏิญาณไว้และเห็นแก่หน้าแขกเหรื่อ จึงบัญชาให้เป็นไปตามที่นางขอ
- มัทธิว 14:10 - ยอห์นจึงถูกตัดศีรษะในคุก
- มัทธิว 14:11 - เขาเอาศีรษะของยอห์นใส่ถาดแล้วนำมาให้หญิงนั้น นางก็ยกไปให้มารดา
- มัทธิว 14:12 - สาวกของยอห์นมารับศพไปฝัง แล้วมาทูลพระเยซู ( มก.6:32-44 ; ลก.9:10-17 ; ยน.6:1-13 )
- ฟีลิปปี 3:19 - ปลายทางของพวกเขาคือความพินาศ พระของเขาคือกระเพาะ เขาภูมิใจในสิ่งที่ควรอับอาย ปักใจอยู่แต่กับสิ่งฝ่ายโลก
- โยบ 1:4 - บุตรชายของโยบจะผลัดกันจัดงานเลี้ยงในบ้านของตน และเชิญพี่น้องชายหญิงมาร่วมในงานด้วย
- โยบ 1:5 - เมื่องานเลี้ยงเสร็จสิ้นลงแต่ละครั้ง โยบจะให้พวกเขามาชำระตัว ตั้งแต่เช้าตรู่โยบจะถวายเครื่องเผาบูชาให้บุตรแต่ละคนโดยระลึกว่า “บางทีลูกของเราอาจทำบาปหรือแช่งด่าพระเจ้าอยู่ในใจ” นี่คือธรรมเนียมปฏิบัติของโยบเสมอมา
- อาโมส 6:3 - เจ้าเลื่อนวันเลวร้ายออกไป แต่กลับนำยุคอันน่าสยดสยองเข้ามาใกล้
- อาโมส 6:4 - เจ้านอนบนเตียงประดับงาช้าง และเหยียดกายบนตั่ง เจ้ากินลูกแกะชั้นดี และลูกวัวอ้วนพี
- อาโมส 6:5 - เจ้าเล่นพิณอย่างเบิกบานใจเหมือนดาวิด และแต่งเพลงใหม่ๆ สำหรับเครื่องดนตรี
- อาโมส 6:6 - เจ้าดื่มเหล้าองุ่นเต็มชาม และใช้เครื่องชโลมกายชั้นดี แต่เจ้าไม่ทุกข์โศกในความย่อยยับของโยเซฟ
- ปฐมกาล 49:2 - “จงล้อมวงกันเข้ามาฟังเรา ลูกๆ ของยาโคบเอ๋ย มาฟังอิสราเอลพ่อของเจ้าเถิด
- ปฐมกาล 49:3 - “รูเบน เจ้าเป็นลูกหัวปีของเรา เจ้าเป็นอำนาจและเป็นผลแรกแห่งพละกำลังของเรา เจ้าเป็นยอดแห่งเกียรติยศและพลังอำนาจ
- ปฐมกาล 49:4 - แต่เจ้าบ้าระห่ำเหมือนน้ำเชี่ยว เจ้าจะไม่ได้เป็นยอดอีกต่อไป เพราะเจ้าล่วงล้ำเข้าไปถึงเตียงของพ่อ เข้าไปถึงที่นอนของเรา และทำให้ที่นั่นแปดเปื้อนมลทิน
- ปฐมกาล 49:5 - “สิเมโอนกับเลวีเป็นพี่น้องกัน ดาบ ของพวกเขาเป็นอาวุธเพื่อทำการอำมหิต
- ปฐมกาล 49:6 - อย่าให้เราเป็นพวกเดียวกันกับเขา อย่าให้เราเข้าร่วมในที่ชุมนุมของพวกเขา เพราะพวกเขาฆ่าคนเมื่อพวกเขาโกรธ และตัดเอ็นขาวัวผู้เล่นตามความพอใจของเขา
- ปฐมกาล 49:7 - คำสาปแช่งจะตกอยู่แก่ความโกรธกริ้วอันเหี้ยมเกรียมของเขา และตกอยู่แก่ความเดือดดาลอันโหดร้ายของเขา! เราจะทำให้พวกเขาปะปนไปทั่วดินแดนของยาโคบ และให้พวกเขากระจัดกระจายไปทั่วอิสราเอล
- ปฐมกาล 49:8 - “ยูดาห์ เอ๋ย พี่น้องของเจ้าจะสรรเสริญเจ้า มือของเจ้าจะขย้ำที่คอของศัตรู พี่น้องร่วมสายโลหิตจะก้มกราบเจ้า
- ปฐมกาล 49:9 - ยูดาห์เอ๋ย เจ้าคือลูกสิงโต ลูกของเราเอ๋ย เจ้ากลับมาจากกินเหยื่อ เขาหมอบลงเหมือนราชสีห์ เขาเอนลงอย่างนางสิงห์ ใครจะกล้าไปแหย่เขาได้?
- ปฐมกาล 49:10 - คทาจะไม่พ้นจากมือของยูดาห์ อำนาจปกครองจะไม่ขาดไปจากเชื้อสายของเขา จนกว่าบุคคลผู้เป็นเจ้าของอำนาจที่แท้จริงจะมาถึง บรรดาชนชาติจะเชื่อฟังผู้นั้น
- ปฐมกาล 49:11 - เขาจะผูกลาไว้ที่เถาองุ่น ผูกลูกลาไว้ที่กิ่งที่ดีที่สุด เขาจะซักล้างอาภรณ์ของตนในเหล้าองุ่น ซักเสื้อผ้าในน้ำองุ่นสีเลือด
- ปฐมกาล 49:12 - ตาของเขาแวววาวกว่าเหล้าองุ่น ฟันของเขาขาวยิ่งกว่าน้ำนม
- ปฐมกาล 49:13 - “เศบูลุนจะอาศัยอยู่ริมฝั่งทะเล และกลายเป็นท่าเทียบเรือ ชายแดนของเขาจะขยายไปจนจดไซดอน
- ปฐมกาล 49:14 - “อิสสาคาร์เป็นเหมือนลาที่แข็งแรง นอนลงทั้งที่แบกถุงสัมภาระทั้งสองอยู่
- ปฐมกาล 49:15 - เมื่อเขาเห็นว่าที่พักพิงดี และแผ่นดินน่าอภิรมย์เพียงไร เขาก็จะย่อบ่าของตนลงแบกภาระ และยอมเป็นทาสรับใช้
- ปฐมกาล 49:16 - “ดาน จะให้ความเป็นธรรมแก่พลเมืองของตน เหมือนให้แก่เผ่าอื่นๆ ในอิสราเอล
- ปฐมกาล 49:17 - เขาจะเป็นเหมือนงูตามริมทาง เหมือนงูพิษที่อยู่ตามถนน มันจะฉกส้นเท้าม้า ให้คนขี่ตกจากหลังม้า
- ปฐมกาล 49:18 - “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพระองค์รอคอยการช่วยกู้ของพระองค์
- ปฐมกาล 49:19 - “กองโจรจะเข้าโจมตีกาด แต่กาดจะโต้ตอบและดักตีส้นเท้าคนเหล่านั้น
- ปฐมกาล 49:20 - “อาหารของอาเชอร์อุดมสมบูรณ์ เขาจะเป็นแหล่งอาหารชั้นเลิศที่คู่ควรกับกษัตริย์
- ปฐมกาล 49:21 - “นัฟทาลีเป็นกวางตัวเมียที่ถูกปล่อยเป็นอิสระ ตกลูกอ่อนน่ารักมากมาย
- ปฐมกาล 49:22 - “โยเซฟเป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผล เป็นเถาองุ่นที่ผลิดอกออกผลอยู่ใกล้น้ำพุ กิ่งเถาของมันเลื้อยข้ามกำแพง
- ปฐมกาล 49:23 - พลธนูโจมตีเขาด้วยความเคียดแค้น ยิงเข้าใส่เขาด้วยใจเกลียดชัง
- ปฐมกาล 49:24 - แต่ธนูของเขานิ่งไม่สั่นไหว แขนของเขาแข็งแรงไม่อ่อนล้า เนื่องด้วยพระหัตถ์ขององค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบ เนื่องด้วยพระผู้เลี้ยง พระศิลาของอิสราเอล
- ปฐมกาล 49:25 - เนื่องด้วยพระเจ้าของบิดาเจ้าผู้ทรงช่วยเจ้า เนื่องด้วยองค์ทรงฤทธิ์ผู้ทรงอวยพรเจ้า ด้วยพรแห่งสวรรค์เบื้องบน พรแห่งที่ลึกเบื้องล่าง พรแห่งอ้อมอกและครรภ์
- ปฐมกาล 49:26 - พรจากบิดาของเจ้ายิ่งใหญ่ กว่าพรแห่งภูเขาดึกดำบรรพ์ กว่า ความอุดมแห่งเนินเขาเก่าแก่ ขอพระพรเหล่านี้จงอยู่บนศีรษะของโยเซฟ อยู่บนกระหม่อมของเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ท่ามกลาง พี่น้องของเจ้า
- ปฐมกาล 49:27 - “เบนยามินเป็นสุนัขป่าที่หิวโซ ในตอนเช้าเขาขย้ำเหยื่อ ในตอนเย็นเขาแบ่งของที่ยึดมาได้”
- ปฐมกาล 49:28 - ทั้งหมดนี้คืออิสราเอลสิบสองเผ่า และนี่เป็นคำพูดของยาโคบบิดาของพวกเขาเมื่ออวยพรลูกๆ โดยให้พรแต่ละคนตามที่เขาเห็นควร
- ปฐมกาล 49:29 - แล้วยาโคบก็สั่งพวกเขาว่า “เรากำลังจะถูกรวบไปอยู่กับคนของเรา จงฝังเราไว้ร่วมกับบรรพบุรุษในถ้ำซึ่งอยู่ในทุ่งของเอโฟรนชาวฮิตไทต์
- ปฐมกาล 49:30 - ถ้ำนี้อยู่ในทุ่งมัคเปลาห์ใกล้มัมเรในคานาอัน ที่อับราฮัมได้ซื้อพร้อมกับทุ่งนาจากเอโฟรนชาวฮิตไทต์เพื่อเป็นสุสาน
- ปฐมกาล 49:31 - ที่นั่นเป็นที่ฝังอับราฮัมกับซาราห์ภรรยาของเขา เป็นที่ฝังอิสอัคกับเรเบคาห์ภรรยาของเขา และเป็นที่ซึ่งเราได้ฝังเลอาห์ไว้
- ปฐมกาล 49:32 - ทุ่งนาและถ้ำนั้นซื้อมาจากคนฮิตไทต์ ”
- ปฐมกาล 49:33 - เมื่อยาโคบสั่งเสียลูกชายทั้งหลายของเขาจบแล้วก็ยกเท้าขึ้นนอนลงบนที่นอน แล้วเขาก็สิ้นใจ ถูกรวมไปอยู่กับบรรพบุรุษของเขา
- มัทธิว 5:4 - ความสุขมีแก่ผู้ที่โศกเศร้า เพราะเขาจะได้รับการปลอบประโลม
- อิสยาห์ 47:7 - เจ้ากล่าวว่า ‘ข้าจะเป็นนางพญา ตลอดไปเป็นนิตย์!’ แต่เจ้าไม่ได้พิจารณาสิ่งเหล่านี้ ไม่ได้ใคร่ครวญสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:29 - ถ้าเพียงแต่พวกเขาฉลาดและเข้าใจ และมองออกว่าบั้นปลายของตนจะเป็นเช่นใด!
- เฉลยธรรมบัญญัติ 32:46 - ก็กล่าวแก่พวกเขาว่า “จงจำใส่ใจทุกถ้อยคำที่ข้าพเจ้าได้ประกาศแก่ท่านอย่างหนักแน่นในวันนี้ เพื่อท่านจะกำชับบุตรหลานให้ใส่ใจปฏิบัติตามทุกถ้อยคำในบทบัญญัตินี้
- สดุดี 90:12 - ขอทรงสอนข้าพระองค์ทั้งหลายให้นับวันคืนของตน เพื่อจะได้มีจิตใจที่กอปรด้วยสติปัญญา