逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (ขจง) - ในขณะนั้นเกิดภาวะฝนแล้งและกันดารอาหารอย่างรุนแรง อับรามจึงเดินทางไปอาศัยในอียิปต์
- 新标点和合本 - 那地遭遇饥荒。因饥荒甚大，亚伯兰就下埃及去，要在那里暂居。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 那地遭遇饥荒。亚伯兰因那地的饥荒严重，就下到埃及，要在那里寄居。
- 和合本2010（神版-简体） - 那地遭遇饥荒。亚伯兰因那地的饥荒严重，就下到埃及，要在那里寄居。
- 当代译本 - 那地方遭遇饥荒，灾情非常严重，亚伯兰便下到埃及暂住。
- 圣经新译本 - 当时，那地发生饥荒，亚伯兰就下到埃及去，要在那里寄居；因为那地的饥荒十分严重。
- 中文标准译本 - 当时那地有饥荒。因为那地的饥荒严重，亚伯兰就下埃及去，要在那里寄居。
- 现代标点和合本 - 那地遭遇饥荒。因饥荒甚大，亚伯兰就下埃及去，要在那里暂居。
- 和合本（拼音版） - 那地遭遇饥荒。因饥荒甚大，亚伯兰就下埃及去，要在那里暂居。
- New International Version - Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to live there for a while because the famine was severe.
- New International Reader's Version - At that time there was not enough food in the land. So Abram went down to Egypt to live there for a while.
- English Standard Version - Now there was a famine in the land. So Abram went down to Egypt to sojourn there, for the famine was severe in the land.
- New Living Translation - At that time a severe famine struck the land of Canaan, forcing Abram to go down to Egypt, where he lived as a foreigner.
- The Message - Then a famine came to the land. Abram went down to Egypt to live; it was a hard famine. As he drew near to Egypt, he said to his wife, Sarai, “Look. We both know that you’re a beautiful woman. When the Egyptians see you they’re going to say, ‘Aha! That’s his wife!’ and kill me. But they’ll let you live. Do me a favor: tell them you’re my sister. Because of you, they’ll welcome me and let me live.”
- Christian Standard Bible - There was a famine in the land, so Abram went down to Egypt to stay there for a while because the famine in the land was severe.
- New American Standard Bible - Now there was a famine in the land; so Abram went down to Egypt to live there for a time, because the famine was severe in the land.
- New King James Version - Now there was a famine in the land, and Abram went down to Egypt to dwell there, for the famine was severe in the land.
- Amplified Bible - Now there was a famine in the land; and Abram went down into Egypt to live temporarily, for the famine in the land was oppressive and severe.
- American Standard Version - And there was a famine in the land: and Abram went down into Egypt to sojourn there; for the famine was sore in the land.
- King James Version - And there was a famine in the land: and Abram went down into Egypt to sojourn there; for the famine was grievous in the land.
- New English Translation - There was a famine in the land, so Abram went down to Egypt to stay for a while because the famine was severe.
- World English Bible - There was a famine in the land. Abram went down into Egypt to live as a foreigner there, for the famine was severe in the land.
- 新標點和合本 - 那地遭遇饑荒。因饑荒甚大，亞伯蘭就下埃及去，要在那裏暫居。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 那地遭遇饑荒。亞伯蘭因那地的饑荒嚴重，就下到埃及，要在那裏寄居。
- 和合本2010（神版-繁體） - 那地遭遇饑荒。亞伯蘭因那地的饑荒嚴重，就下到埃及，要在那裏寄居。
- 當代譯本 - 那地方遭遇饑荒，災情非常嚴重，亞伯蘭便下到埃及暫住。
- 聖經新譯本 - 當時，那地發生饑荒，亞伯蘭就下到埃及去，要在那裡寄居；因為那地的饑荒十分嚴重。
- 呂振中譯本 - 當時在那地鬧了饑荒，因為饑荒在那地很嚴重， 亞伯蘭 就下 埃及 去，要寄居在那裏。
- 中文標準譯本 - 當時那地有饑荒。因為那地的饑荒嚴重，亞伯蘭就下埃及去，要在那裡寄居。
- 現代標點和合本 - 那地遭遇饑荒。因饑荒甚大，亞伯蘭就下埃及去，要在那裡暫居。
- 文理和合譯本 - 其地適饑且甚、亞伯蘭乃旅於埃及、
- 文理委辦譯本 - 適歲大饑、故亞伯蘭往、旅於埃及、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 是地適饑、因饑甚、故 亞伯蘭 往旅 伊及 、
- Nueva Versión Internacional - En ese entonces, hubo tanta hambre en aquella región que Abram se fue a vivir a Egipto.
- 현대인의 성경 - 그러나 가나안 땅에 심한 흉년이 들어 아브람은 이집트에 가서 살려고 그 쪽으로 내려갔다.
- Новый Русский Перевод - На земле был голод, и Аврам направился жить в Египет, потому что голод был очень силен.
- Восточный перевод - На земле был голод, и Ибрам направился жить в Египет , потому что голод был очень силён.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - На земле был голод, и Ибрам направился жить в Египет , потому что голод был очень силён.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - На земле был голод, и Ибром направился жить в Египет , потому что голод был очень силён.
- La Bible du Semeur 2015 - Une famine survint dans le pays. Alors Abram se rendit en Egypte pour y séjourner quelque temps, car la famine sévissait dans le pays.
- リビングバイブル - ちょうどそのころ、この地方一帯がひどいききんに見舞われたので、何とかしなければならなくなったアブラムは、ひとまずエジプトに避難することにしました。
- Nova Versão Internacional - Houve fome naquela terra, e Abrão desceu ao Egito para ali viver algum tempo, pois a fome era rigorosa.
- Hoffnung für alle - Im Land Kanaan brach eine schwere Hungersnot aus. Abram zog nach Ägypten, um während dieser Zeit dort Zuflucht zu suchen.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Lúc ấy, vì có nạn đói lớn xảy đến trong xứ, nên Áp-ram lánh sang Ai Cập.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - เวลานั้นเกิดการกันดารอาหารในดินแดนคานาอัน อับรามจึงอพยพลงไปอียิปต์และอาศัยอยู่ที่นั่นระยะหนึ่ง เพราะการกันดารอาหารรุนแรงมาก
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - เกิดทุพภิกขภัยขึ้นในแผ่นดิน อับรามจึงลงไปยังประเทศอียิปต์ เพื่ออาศัยอยู่ชั่วคราว เพราะอดอยากยิ่งนัก
- Thai KJV - เกิดการกันดารอาหารที่แผ่นดิน อับรามได้ลงไปยังอียิปต์เพื่ออาศัยอยู่ที่นั่น เพราะว่าการกันดารอาหารในแผ่นดินนั้นมากยิ่งนัก
交叉引用
- ปฐมกาล 47:13 - ความอดอยากหิวโหยรุนแรงมากขึ้น จนไม่มีอาหารเลยทั่วทั้งแผ่นดิน ทำให้ทั้งแผ่นดินอียิปต์และแผ่นดินคานาอัน ยากจนแร้นแค้นเพราะความอดอยากหิวโหยนั้น
- 2 ซามูเอล 21:1 - ในสมัยของกษัตริย์ดาวิด เกิดภาวะอดอยากแห้งแล้งขึ้นติดต่อกันสามปี ดังนั้น ดาวิดจึงไปถามพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์ตอบว่า “เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะซาอูล และบ้านของเขาเปื้อนเลือด เพราะเขาเคยฆ่าชาวเมืองกิเบโอน”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:1 - เอลีชาตอบเขาไปว่า “ฟังคำพูดของพระยาห์เวห์ให้ดี พระองค์พูดว่า ‘พรุ่งนี้เวลานี้ ที่ประตูเมืองสะมาเรีย แป้งหนึ่งถัง จะขายกันในราคาหนึ่งเชเขล และข้าวบาร์เลย์สองถังจะขายกันในราคาหนึ่งเชเขล’”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:2 - เจ้าหน้าที่คนสนิทของกษัตริย์ พูดกับคนของพระเจ้าว่า “ต่อให้พระยาห์เวห์เปิดช่องฟ้าสวรรค์ สิ่งนี้ก็ไม่เกิดขึ้นแน่” เอลีชาตอบว่า “ท่านจะได้เห็นเรื่องนี้ด้วยตาของท่านเอง แต่ท่านจะไม่ได้กินมันหรอก”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:3 - ในขณะนั้นมีชายที่เป็นโรคผิวหนังร้ายแรงสี่คนอยู่ที่ประตูทางเข้าเมือง พวกเขาคุยกันว่า “พวกเราจะนั่งรอความตายอยู่ที่นี่ทำไมกัน
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:4 - ถ้าเข้าไปในเมืองสะมาเรีย พวกเขากำลังอดตายกันอยู่ พวกเราก็จะตายที่นั่น แต่ถ้าเรานั่งรออยู่ที่นี่ เราก็จะตายเหมือนกัน พวกเราไปที่ค่ายของพวกอารัมกันเถอะ ถ้าพวกเขาไว้ชีวิตพวกเรา เราก็จะรอด แต่ถ้าพวกเขาฆ่าเรา ก็ให้ตายไปเลยก็แล้วกัน”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:5 - ในตอนเย็นพวกเขาจึงลุกขึ้นและไปที่ค่ายของชาวอารัม เมื่อพวกเขาไปถึงที่ริมค่าย ไม่เห็นคนอยู่ที่นั่นสักคนเดียว
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:6 - เพราะพระยาห์เวห์ได้ทำให้พวกอารัมได้ยินเสียงของกองรถรบกองทหารม้าและกองทัพที่ยิ่งใหญ่ พวกเขาจึงพูดกันว่า “ดูสิ กษัตริย์ของอิสราเอลได้จ้างพวกกษัตริย์ของชาวฮิตไทต์และชาวอียิปต์ มาโจมตีพวกเราแล้ว”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:7 - พวกเขาจึงลุกหลบหนีไปในเย็นวันนั้น และทิ้งเต็นท์ รวมทั้งม้าและลาของพวกเขาไว้ พวกเขาทิ้งค่ายไว้อย่างนั้นและวิ่งหนีเอาตัวรอดไป
- 2 พงศ์กษัตริย์ 7:8 - เมื่อคนที่เป็นโรคผิวหนังร้ายแรงสี่คนนั้นมาถึงริมค่ายและเข้าไปในเต็นท์หลังหนึ่ง พวกเขาได้กินและดื่ม และเอาเงินและทองคำ รวมทั้งเสื้อผ้าหลายชุดออกมา และเอาของเหล่านั้นไปซ่อน และกลับเข้าไปใหม่และเข้าไปในเต็นท์อีกหลังหนึ่ง ไปเอาสิ่งของมากมายออกมาและเอาไปซ่อนไว้เหมือนเดิม
- ปฐมกาล 26:1 - ในขณะนั้นเกิดภาวะฝนแล้งอดอยากกันไปทั่วแผ่นดิน เหมือนกับที่เกิดขึ้นในสมัยของอับราฮัม อิสอัคจึงได้เดินทางไปเมืองเกราร์ ไปหากษัตริย์อาบีเมเลคของชาวฟีลิสเตีย
- ปฐมกาล 26:2 - พระยาห์เวห์ได้ปรากฏตัวต่ออิสอัคและพูดว่า “อย่าได้ลงไปที่อียิปต์ ให้อาศัยอยู่ในแผ่นดินที่เราจะบอกให้เจ้าไปอยู่
- ปฐมกาล 26:3 - ให้อยู่ในแผ่นดินนั้นในฐานะคนต่างชาติ และเราจะอยู่กับเจ้าและจะอวยพรเจ้า เพราะเราจะยกแผ่นดินทั้งหมดนี้ให้กับเจ้าและลูกหลานของเจ้า และเราจะทำตามสัญญาที่เราได้ให้ไว้กับอับราฮัมพ่อของเจ้า
- สดุดี 105:13 - พวกเขาเร่ร่อนพเนจรจากชนชาติหนึ่งไปอีกชนชาติหนึ่ง จากอาณาจักรหนึ่งไปยังอีกอาณาจักรหนึ่ง
- 2 พงศ์กษัตริย์ 8:1 - ในเวลานั้นเอลีชาพูดกับหญิงชาวชูเนมที่เขาได้ทำให้ลูกชายของนางฟื้นคืนชีพขึ้นมา ว่า “ให้ท่านกับครอบครัวของท่านย้ายไปอยู่ที่อื่นที่ท่านจะสามารถเลี้ยงชีพอยู่ได้ เพราะพระยาห์เวห์ได้สั่งให้เกิดความอดอยากขึ้นในแผ่นดินนี้ มันจะยาวนานถึงเจ็ดปี”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 8:2 - หญิงคนนั้นทำตามที่คนของพระเจ้าบอก นางและครอบครัวของนางได้ย้ายออกจากเมืองและไปอยู่ในดินแดนของชาวฟีลิสเตียเป็นเวลาเจ็ดปี
- เยเรมียาห์ 14:1 - นี่คือคำพูดของพระยาห์เวห์ที่มาถึงเยเรมียาห์เกี่ยวกับภัยแล้งว่า
- 2 พงศ์กษัตริย์ 4:38 - เมื่อเอลีชากลับมาที่กิลกาล และเกิดภาวะอดอยากแห้งแล้งไปทั่วแผ่นดินนั้น ในขณะที่กลุ่มของผู้พูดแทนพระเจ้ากำลังชุมนุมอยู่กับเอลีชา เอลีชาบอกกับคนใช้ของเขาว่า “ตั้งหม้อใบใหญ่และทำน้ำแกงให้กับคนเหล่านี้กินเถิด”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 6:25 - เกิดภาวะขาดแคลนอาหารขึ้นในเมือง พวกเขาล้อมเมืองอยู่นานมากจนกระทั่งแม้แต่หัวลาหัวหนึ่งยังขายกันเป็นเงินหนึ่งกิโลกรัม และขี้ของนกพิราบศูนย์จุดสามลิตร ขายเป็นเงินประมาณหกสิบกรัม
- สดุดี 34:19 - คนที่ทำตามใจพระเจ้า อาจจะพบกับความทุกข์ยากมากมาย แต่พระยาห์เวห์จะช่วยให้เขารอดพ้นไปได้หมด
- กิจการ 14:22 - ไปให้กำลังใจกับพวกศิษย์ของพระเยซู และกระตุ้นให้ยืนหยัดในความเชื่อต่อไป เขาพูดว่า “เราจะต้องผ่านความทุกข์ยากมากมาย ก่อนที่จะเข้าอาณาจักรของพระเจ้า”
- ปฐมกาล 42:5 - พวกลูกชายของอิสราเอลได้ไปซื้อข้าวพร้อมกับคนอื่นๆ เพราะความอดอยากหิวโหยได้แผ่ขยายมาถึงแผ่นดินคานาอันแล้ว
- ยอห์น 16:33 - เราพูดเรื่องพวกนี้เพื่อว่าคุณจะได้มีสันติสุขเพราะคุณมีส่วนร่วมในตัวเรา ในโลกนี้คุณจะมีปัญหาเดือดร้อนสารพัด แต่ให้เข้มแข็งไว้ เพราะเราชนะโลกแล้ว”
- สดุดี 107:34 - พระองค์ทำให้แผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์กลายเป็นดินเค็ม เพราะความชั่วช้าที่ผู้อาศัยอยู่ที่นั่นได้ทำ
- กิจการ 7:11 - ต่อมาทั่วอียิปต์และคานาอันเกิดความอดอยาก ทำให้เดือดร้อนอย่างหนัก บรรพบุรุษของเราไม่มีอาหารกิน
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:1 - ขณะนั้นเอลียาห์ผู้พูดแทนพระเจ้าจากเมืองทิชบีที่อยู่ในกิเลอาด ได้พูดกับกษัตริย์อาหับว่า “ข้าพเจ้ารับใช้พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอล พระองค์มีชีวิตอยู่แน่ขนาดไหน ก็ให้แน่ใจขนาดนั้นเลยว่าจะไม่มีฝนหรือน้ำค้างตกลงมาเลยภายในสองสามปีนี้ นอกจากข้าพเจ้าจะสั่งให้มันตกลงมาเท่านั้น”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:2 - แล้วพระยาห์เวห์ก็พูดกับเอลียาห์ว่า
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:3 - “ไปจากที่นี่เสีย มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกและหลบซ่อนอยู่ข้างลำธารเครีท ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:4 - เจ้าจะได้ดื่มน้ำจากลำธารนั้น และเราได้สั่งพวกนกกาให้หาอาหารมาเลี้ยงเจ้าที่นั่น”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:5 - เขาจึงทำตามสิ่งที่พระยาห์เวห์บอกไว้ เขาไปที่ลำธารเครีทที่อยู่ทางทิศตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน และอยู่ที่นั่น
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:6 - พวกกาทั้งหลายได้นำขนมปังและเนื้อสัตว์มาให้เอลียาห์ทั้งเช้าและเย็น และเขาก็ดื่มน้ำจากลำธารนั้น
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:7 - แต่ต่อมาภายหลังลำธารนั้นได้แห้งขอดลง เพราะฝนไม่ตกลงบนแผ่นดินนั้น
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:8 - แล้วพระยาห์เวห์ก็พูดกับเอลียาห์ว่า
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:9 - “ให้ไปที่เมืองศาเรฟัทในไซดอนทันที และอยู่ที่นั่น เราได้สั่งให้แม่หม้ายคนหนึ่งในสถานที่นั้น จัดหาอาหารให้กับเจ้า”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:10 - เขาก็เลยเดินทางไปที่เมืองศาเรฟัท เมื่อเขามาถึงที่ประตูเมือง มีแม่หม้ายคนหนึ่งกำลังเก็บฟืนอยู่ เขาเรียกนางและบอกว่า “ขอน้ำใส่ไหของท่านมาให้เราดื่มหน่อย”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:11 - เมื่อนางกำลังจะเอามันมาให้เขา เขาก็เรียกนาง บอกว่า “ขอขนมปังสักก้อนให้เราด้วย”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:12 - นางตอบว่า “พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านมีชีวิตอยู่แน่ขนาดไหน ก็ให้แน่ใจได้เลยว่าฉันไม่มีขนมปัง มีเพียงแป้งหนึ่งกำมืออยู่ก้นไห กับน้ำมันอีกเพียงเล็กน้อยในเหยือก นี่ฉันกำลังเก็บฟืน เพื่อนำกลับไปทำอาหารที่บ้านให้ตัวเองและลูกชายของฉัน เพื่อเราจะได้กินมันแล้วก็อดตาย”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:13 - เอลียาห์พูดกับนางว่า “อย่ากลัวเลย กลับไปบ้านและทำอย่างที่ท่านได้พูดไว้ แต่ท่านต้องทำขนมปังก้อนเล็กๆให้เราก่อนจากของที่ท่านมีอยู่ และเอามันมาให้กับเรา หลังจากนั้นก็ทำขนมปังให้กับตัวท่านเองและลูกชายของท่าน
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:14 - เพราะนี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอลพูด ‘แป้งในไหจะไม่มีวันหมดและน้ำมันในเหยือกจะไม่มีวันขาดไป จนกว่าจะถึงวันที่พระยาห์เวห์ทำให้ฝนตกลงบนแผ่นดินนี้’”
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:15 - นางจากไปและทำตามที่เอลียาห์บอกนางไว้ และหลังจากนั้น ทั้งเอลียาห์ หญิงคนนั้นกับครอบครัวของนางก็มีอาหารกินทุกวัน
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:16 - เพราะแป้งในไหไม่เคยหมด และน้ำมันในเหยือกก็ไม่เคยขาดไป ตามคำพูดของพระยาห์เวห์ที่ได้พูดไว้ผ่านทางเอลียาห์
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:17 - ต่อมาลูกชายของหญิงคนนั้น ที่เป็นเจ้าของบ้านหลังนั้น เกิดไม่สบายขึ้นมา อาการของเขาทรุดหนักลงเรื่อยๆและในที่สุดก็หยุดหายใจ
- 1 พงศ์กษัตริย์ 17:18 - นางได้พูดกับเอลียาห์ว่า “คนของพระเจ้า นี่ท่านโกรธฉันด้วยเรื่องอะไรหรือ ท่านมาที่นี่เพื่อที่จะมาย้ำเตือนถึงบาปของฉันและมาทำให้ลูกชายของฉันตายอย่างนั้นหรือ”
- นางรูธ 1:1 - ในสมัยเมื่อพวกผู้นำกู้ชาติ ครอบครองแผ่นดินยูดาห์ ได้เกิดการกันดารอาหารขึ้นในแผ่นดินนั้น มีชายคนหนึ่งพร้อมกับภรรยาของเขา รวมทั้งลูกชายสองคน ได้อพยพจากเมืองเบธเลเฮมในแผ่นดินยูดาห์ เพื่อไปอาศัยเลี้ยงชีพอยู่ในแผ่นดินโมอับ
- ปฐมกาล 46:3 - พระเจ้าพูดว่า “เราเป็นพระเจ้า พระเจ้าของพ่อของเจ้า ไม่ต้องกลัวที่จะลงไปอียิปต์ เพราะเราจะทำให้เจ้าเป็นชนชาติที่ยิ่งใหญ่ที่นั่น
- ปฐมกาล 46:4 - เราจะไปอียิปต์กับเจ้า และเราจะนำเจ้ากลับมาที่นี่ด้วย และโยเซฟจะเป็นคนที่เอามือปิดตาเจ้าเมื่อเจ้าตาย”
- ปฐมกาล 43:1 - การขาดแคลนอาหารยิ่งรุนแรงมากขึ้นในแผ่นดิน