逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (ขจง) - พวกเขานับลูกหลานของเผ่าเอฟราอิม ลูกชายของโยเซฟ ตามตระกูลและครอบครัวของพวกเขา และจดรายชื่อผู้ชายทุกคนเรียงตัว ที่มีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไป ที่สามารถรับใช้ในกองทัพ
- 新标点和合本 - 约瑟子孙属以法莲子孙的后代，照着家室、宗族、人名的数目，从二十岁以外，凡能出去打仗、被数的，共有四万零五百名。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 约瑟子孙属以法莲子孙的后代，照着宗族、父家、人名的数目，凡二十岁以上能出去打仗的，
- 和合本2010（神版-简体） - 约瑟子孙属以法莲子孙的后代，照着宗族、父家、人名的数目，凡二十岁以上能出去打仗的，
- 当代译本 - 约瑟的后裔中，以法莲支派中，二十岁以上、有作战能力的男子按宗族、家系和名字一一被登记下来，共有四万零五百人。
- 圣经新译本 - 约瑟的儿子，以法莲子孙的后代，照着他们的宗族、父家，根据人名数目，二十岁及以上，凡是能出去打仗的，都登记了；
- 中文标准译本 - 约瑟的子孙中， 以法莲子孙的谱系：按着家族、父家，按名单，二十岁以上所有能出战的男子，
- 现代标点和合本 - 约瑟子孙，属以法莲子孙的后代，照着家室、宗族，人名的数目，从二十岁以外，凡能出去打仗，被数的共有四万零五百名。
- 和合本（拼音版） - 约瑟子孙，属以法莲子孙的后代，照着家室、宗族、人名的数目，从二十岁以外，凡能出去打仗、被数的，共有四万零五百名。
- New International Version - From the sons of Joseph: From the descendants of Ephraim: All the men twenty years old or more who were able to serve in the army were listed by name, according to the records of their clans and families.
- New International Reader's Version - Here is the number of men from the tribe of Ephraim. He is the son of Joseph. All the men able to serve in the army were counted. They were 20 years old or more. They were listed by name. They were listed according to the records of their tribes and families.
- English Standard Version - Of the people of Joseph, namely, of the people of Ephraim, their generations, by their clans, by their fathers’ houses, according to the number of names, from twenty years old and upward, every man able to go to war:
- New Living Translation - Ephraim son of Joseph 40,500
- The Message - The line of Joseph: From son Ephraim the men were counted off head by head, every male twenty years and older who was able to fight in the army, registered by clans and families. The tribe of Ephraim numbered 40,500.
- Christian Standard Bible - The descendants of Joseph: The descendants of Ephraim: according to their family records by their clans and their ancestral families, counting the names of those twenty years old or more, everyone who could serve in the army,
- New American Standard Bible - Of the sons of Joseph, namely, of the sons of Ephraim, their descendants by their families, by their fathers’ households, according to the number of names, from twenty years old and upward, whoever was able to go to war,
- New King James Version - From the sons of Joseph, the children of Ephraim, their genealogies by their families, by their fathers’ house, according to the number of names, from twenty years old and above, all who were able to go to war:
- Amplified Bible - Of the sons of Joseph: the sons (descendants) of Ephraim, their descendants, by their families (clans), by their fathers’ households, according to the number of names, from twenty years old and upward, all who were able to go to war:
- American Standard Version - Of the children of Joseph, namely, of the children of Ephraim, their generations, by their families, by their fathers’ houses, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war;
- King James Version - Of the children of Joseph, namely, of the children of Ephraim, by their generations, after their families, by the house of their fathers, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all that were able to go forth to war;
- New English Translation - From the sons of Joseph: From the descendants of Ephraim: According to the records of their clans and families, all the males twenty years old or older who could serve in the army were listed by name.
- World English Bible - Of the children of Joseph: of the children of Ephraim, their generations, by their families, by their fathers’ houses, according to the number of the names, from twenty years old and upward, all who were able to go out to war:
- 新標點和合本 - 約瑟子孫屬以法蓮子孫的後代，照着家室、宗族、人名的數目，從二十歲以外，凡能出去打仗、被數的，共有四萬零五百名。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 約瑟子孫屬以法蓮子孫的後代，照着宗族、父家、人名的數目，凡二十歲以上能出去打仗的，
- 和合本2010（神版-繁體） - 約瑟子孫屬以法蓮子孫的後代，照着宗族、父家、人名的數目，凡二十歲以上能出去打仗的，
- 當代譯本 - 約瑟的後裔中，以法蓮支派中，二十歲以上、有作戰能力的男子按宗族、家系和名字一一被登記下來，共有四萬零五百人。
- 聖經新譯本 - 約瑟的兒子，以法蓮子孫的後代，照著他們的宗族、父家，根據人名數目，二十歲及以上，凡是能出去打仗的，都登記了；
- 呂振中譯本 - 約瑟 的子孫、屬 以法蓮 子孫的：他們的後代、按宗族、按父系家屬、根據人名的數目、是從二十歲和以上、凡能出去打仗的；
- 中文標準譯本 - 約瑟的子孫中， 以法蓮子孫的譜系：按著家族、父家，按名單，二十歲以上所有能出戰的男子，
- 現代標點和合本 - 約瑟子孫，屬以法蓮子孫的後代，照著家室、宗族，人名的數目，從二十歲以外，凡能出去打仗，被數的共有四萬零五百名。
- 文理和合譯本 - 約瑟之裔、以法蓮子孫、循其室家宗族、依其名數、自二十歲以上、能臨陳者、
- 文理委辦譯本 - 約瑟生二子、分為支派二、以法蓮子孫、循其世系宗族、依其名數、自二十歲以上、能臨陳者、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 計 約瑟 之後裔、 以法蓮 之子孫、按世系宗族家室、自二十歲以上、凡能臨陣者、依其名數、
- Nueva Versión Internacional - Los descendientes de José: Los descendientes de Efraín quedaron registrados por clanes y por familias patriarcales según su genealogía. Uno por uno fueron empadronados todos los varones mayores de veinte años que eran aptos para el servicio militar.
- 현대인의 성경 - 에브라임 지파에서 40,500명
- Новый Русский Перевод - Из сыновей Иосифа: из потомков Ефрема: все мужчины двадцати лет и старше, годные к военной службе, были перечислены по именам, по свидетельствам их кланов и семей.
- Восточный перевод - Из сыновей Юсуфа: из потомков Ефраима: все мужчины двадцати лет и старше, годные к военной службе, были перечислены по именам, по свидетельствам их кланов и семей.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Из сыновей Юсуфа: из потомков Ефраима: все мужчины двадцати лет и старше, годные к военной службе, были перечислены по именам, по свидетельствам их кланов и семей.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Из сыновей Юсуфа: из потомков Ефраима: все мужчины двадцати лет и старше, годные к военной службе, были перечислены по именам, по свидетельствам их кланов и семей.
- La Bible du Semeur 2015 - Parmi les fils de Joseph : on établit le recensement des descendants d’Ephraïm par familles et par groupes familiaux en relevant un par un le nom de tous les hommes de vingt ans et plus, aptes à servir dans l’armée.
- Nova Versão Internacional - Dos filhos de José: Dos descendentes de Efraim: Todos os homens de vinte anos para cima que podiam servir no exército foram relacionados, cada um pelo seu nome, de acordo com os registros de seus clãs e famílias.
- Hoffnung für alle - Der Stamm Ephraim zählte 40.500, der Stamm Manasse 32.200 Mann. Ephraim und Manasse waren Söhne von Josef gewesen. Benjamin hatte 35.400, Dan 62.700, Asser 41.500 und Naftali 53.400 Leute im wehrfähigen Alter.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Đại tộc Ép-ra-im con của Giô-sép
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - จากวงศ์วานของเอฟราอิมบุตรโยเซฟ ผู้ชายอายุยี่สิบปีขึ้นไปทุกคนที่ออกรบได้ ขึ้นบัญชีรายชื่อตามตระกูลและตามครอบครัว
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - จากบรรดาบุตรของโยเซฟ จากบรรดาบุตรของเผ่าเอฟราอิม ตามทะเบียนของการลำดับเชื้อสาย ตามตระกูล และลำดับครอบครัวของพวกเขา ตามรายชื่อของผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปที่สามารถออกรบได้
- Thai KJV - จากลูกหลานของโยเซฟ คือคนเอฟราอิม โดยพงศ์พันธุ์ของเขา ตามครอบครัว ตามเรือนบรรพบุรุษ ตามจำนวนรายชื่อคนที่มีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปที่ออกรบได้ทั้งหมด
交叉引用
- ปฐมกาล 30:24 - นางจึงตั้งชื่อเด็กว่าโยเซฟ นางพูดว่า “ขอพระยาห์เวห์เพิ่มลูกชายให้กับฉันอีกหนึ่งคน”
- ปฐมกาล 39:1 - ตอนนี้โยเซฟได้ถูกนำตัวไปถึงอียิปต์ และโปทิฟาร์ชาวอียิปต์ซึ่งเป็นข้าราชสำนักของฟาโรห์และเป็นผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์ ได้ซื้อเขาต่อจากชาวอิชมาเอลคนที่พาโยเซฟมาที่นั่น
- ปฐมกาล 39:2 - พระยาห์เวห์สถิตอยู่กับโยเซฟ และทำให้เขาประสบความสำเร็จ เขาอาศัยอยู่ในบ้านของเจ้านายชาวอียิปต์คนนั้น
- ปฐมกาล 39:3 - นายของเขาเห็นว่าพระยาห์เวห์สถิตอยู่กับเขา และพระองค์ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำประสบผลสำเร็จ
- ปฐมกาล 39:4 - เจ้านายของโยเซฟชอบโยเซฟมาก โยเซฟจึงกลายเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของเขา นายของเขาตั้งให้โยเซฟดูแลรับผิดชอบบ้านของเขา และทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามี
- ปฐมกาล 39:5 - นับตั้งแต่เวลาที่เขาได้ตั้งให้โยเซฟดูแลบ้านของเขาและทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามี พระยาห์เวห์ได้อวยพรให้กับบ้านของชาวอียิปต์คนนี้ เพราะโยเซฟอยู่กับเขา พระองค์ได้อวยพรให้กับทุกสิ่งทุกอย่างที่โปทิฟาร์มี ทั้งในบ้านและในท้องทุ่ง
- ปฐมกาล 39:6 - โปทิฟาร์จึงตั้งให้โยเซฟดูแลทุกสิ่งทุกอย่างของเขา เมื่อโยเซฟดูแลทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเขา โปทิฟาร์ก็ไม่ต้องคิดถึงเรื่องอะไรเลย นอกจากว่ามื้อต่อไปจะกินอะไรดี
- ปฐมกาล 39:7 - ต่อมาภายหลัง เมียของเจ้านายเริ่มให้ความสนใจในตัวโยเซฟ นางพูดว่า “มาร่วมหลับนอนกับฉันเถิด”
- ปฐมกาล 39:8 - แต่โยเซฟปฏิเสธ เขาพูดกับเมียของเจ้านายว่า “ดูเถิด กับผมแล้ว เจ้านายไม่เคยต้องเป็นห่วงกังวลเกี่ยวกับเรื่องอะไรเลย เขาได้ตั้งให้ผมดูแลทุกสิ่งทุกอย่าง
- ปฐมกาล 39:9 - ในบ้านหลังนี้ไม่มีใครใหญ่กว่าผมอีกแล้ว และเขาไม่เคยห้ามอะไรผมเลย ยกเว้นท่าน เพราะท่านเป็นเมียเขา จะให้ผมทำสิ่งชั่วร้ายอย่างนี้ และทำบาปต่อพระเจ้าได้อย่างไร”
- ปฐมกาล 39:10 - นางก็พูดชักชวนโยเซฟวันแล้ววันเล่า แต่โยเซฟไม่ยอมที่จะร่วมหลับนอนกับนาง
- ปฐมกาล 39:11 - อยู่มาวันหนึ่ง โยเซฟเข้ามาทำงานของเขาในบ้าน ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ในบ้านเลยสักคนเดียว
- ปฐมกาล 39:12 - ทันใดนั้นเมียของโปทิฟาร์ก็คว้าเสื้อคลุมของเขาไว้และพูดว่า “มาร่วมหลับนอนกับฉันเถิด” โยเซฟจึงสลัดเสื้อตัวนั้นทิ้งติดมือของนาง และวิ่งหนีออกไปข้างนอก
- ปฐมกาล 39:13 - เมื่อนางเห็นว่าโยเซฟทิ้งเสื้อไว้ในมือนางและวิ่งหนีออกไปข้างนอก
- ปฐมกาล 39:14 - นางจึงร้องเรียกคนใช้ของนางและพูดกับพวกเขาว่า “ดูสิ ผัวฉันเอาตัวเจ้าคนฮีบรูนั้นมาเพื่อทำให้พวกเราอับอายชัดๆ เขาเข้ามาหาฉันและพยายามจะปลุกปล้ำฉัน แต่ฉันร้องตะโกนเสียงดัง
- ปฐมกาล 39:15 - เมื่อเขาได้ยินฉันร้องตะโกนเสียงดัง เขาจึงทิ้งเสื้อเขาไว้ข้างฉันและวิ่งหนีไปข้างนอก”
- ปฐมกาล 39:16 - แล้วนางก็เก็บเสื้อของเขาไว้กับตัว จนผัวนางกลับมาบ้าน
- ปฐมกาล 39:17 - นางก็เล่าเรื่องเดิมให้เขาฟังอีก “เจ้าคนใช้ชาวฮีบรูคนนั้น คนที่ท่านนำตัวมา เขาเข้ามาจะลวนลามฉัน
- ปฐมกาล 39:18 - แต่เมื่อฉันตะโกนร้องให้ช่วยเสียงดัง เขาจึงทิ้งเสื้อเขาไว้กับฉันและวิ่งหนีไปข้างนอก”
- ปฐมกาล 39:19 - เมื่อเจ้านายของเขาได้ยินเรื่องที่เมียของเขาเล่าให้ฟังที่ว่า นี่คือสิ่งที่คนใช้ของท่านทำกับฉัน เขาโกรธมาก
- ปฐมกาล 39:20 - เจ้านายของโยเซฟก็จับโยเซฟไปขังไว้ในคุกที่ใช้ขังพวกนักโทษของกษัตริย์ โยเซฟจึงถูกขังอยู่ที่นั่น
- ปฐมกาล 39:21 - แต่พระยาห์เวห์สถิตกับโยเซฟ พระองค์แสดงความเอ็นดูเขาโดยทำให้หัวหน้าผู้ดูแลคุกนั้นชอบโยเซฟ
- ปฐมกาล 39:22 - เขาก็ตั้งโยเซฟให้เป็นผู้ดูแลนักโทษทั้งหมดในคุกแห่งนั้น และโยเซฟได้เป็นคนสั่งงานทุกอย่างภายในคุกแห่งนั้น
- ปฐมกาล 39:23 - งานอะไรก็แล้วแต่ที่โยเซฟดูแลอยู่ หัวหน้าคุกก็ปล่อยได้เลย ไม่ต้องสนใจ เพราะพระยาห์เวห์สถิตกับโยเซฟ และพระองค์ทำให้ทุกอย่างที่โยเซฟทำประสบผลสำเร็จ
- ปฐมกาล 49:22 - โยเซฟคือต้นองุ่นที่ผลิดอกออกผล เป็นต้นองุ่นที่เจริญเติบโตอยู่ข้างน้ำพุ กิ่งก้านของเขาจะเลื้อยไปบนกำแพง
- ปฐมกาล 49:23 - นักธนูมากมายไม่ชอบเขาและยิงเขา คนพวกนี้จะเป็นศัตรูกับเขา
- ปฐมกาล 49:24 - แต่คันธนูของโยเซฟจะยังมั่นคง และแขนทั้งสองข้างของเขายังคงคล่องแคล่วชำนาญ โดยพระองค์ผู้ทรงฤทธิ์ของยาโคบ โดยพระผู้เลี้ยงคือพระศิลาแห่งอิสราเอล
- ปฐมกาล 49:25 - โดยพระเจ้าของพ่อเจ้า ขอให้พระองค์ช่วยเหลือเจ้า พระเจ้าผู้เต็มไปด้วยฤทธิ์อำนาจสูงสุด ขอพระองค์อวยพรเจ้า ด้วยพรจากสวรรค์เบื้องบน พรจากน้ำที่อยู่ลึกลงไปใต้ดิน พรจากเต้านมและท้องที่คลอด
- ปฐมกาล 49:26 - พรต่างๆของพ่อเจ้านี้ยิ่งใหญ่กว่า พรจากภูเขาที่ตั้งตระหง่านชั่วนิรันดร์ และดีกว่าของดีต่างๆของเทือกเขาที่อยู่นิรันดร์ ขอให้พรต่างๆนี้มาตกอยู่ที่หัวของโยเซฟ มาตกอยู่ที่หน้าผากของเขาคนที่ถูกแยกออกมาเป็นพิเศษจากท่ามกลางพี่น้องของเขา
- ปฐมกาล 46:20 - ลูกชายของโยเซฟที่เกิดกับอาเสนัท คือมนัสเสห์กับเอฟราอิม ลูกสองคนนี้เกิดในประเทศอียิปต์ อาเสนัทเป็นลูกสาวของโปทิเฟรา นักบวชเมืองโอน
- กันดารวิถี 2:18 - ค่ายทางทิศตะวันตกจะเป็นค่ายของเผ่าเอฟราอิม โดยจัดตามกลุ่มตามกองของพวกเขา มีเอลีชามาลูกชายของอัมมีฮูดเป็นหัวหน้าเผ่า
- กันดารวิถี 2:19 - กลุ่มนี้มีคนทั้งหมดสี่หมื่นห้าร้อยคน
- ปฐมกาล 37:1 - ยาโคบอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่พ่อเขาเคยอาศัยมาก่อน คือแผ่นดินคานาอัน
- ปฐมกาล 37:2 - นี่คือประวัติของครอบครัวยาโคบ
- ปฐมกาล 37:3 - อิสราเอลรักโยเซฟมากกว่าลูกชายคนอื่น เพราะโยเซฟเพิ่งเกิดตอนที่อิสราเอลแก่แล้ว อิสราเอลทำเสื้อคลุมตัวยาวสวยสดงดงามที่มีแขนให้กับโยเซฟ
- ปฐมกาล 37:4 - พวกพี่ๆเห็นว่าพ่อรักโยเซฟมากกว่าพวกเขา พวกเขาจึงพากันเกลียดโยเซฟ และไม่ยอมแม้แต่จะทักทาย
- ปฐมกาล 37:5 - ครั้งหนึ่งโยเซฟฝัน และเขาเล่าความฝันนั้นให้พวกพี่ชายฟัง ทำให้พวกเขายิ่งเกลียดโยเซฟมากขึ้น
- ปฐมกาล 37:6 - โยเซฟเล่าว่า “ฟังความฝันของผมดูสิ
- ปฐมกาล 37:7 - พวกเรากำลังมัดฟ่อนข้าวอยู่กลางทุ่งนา ทันใดนั้น ฟ่อนข้าวของผมก็ตั้งตรงขึ้น และฟ่อนข้าวของพวกพี่ๆได้มาล้อมรอบและโค้งคำนับฟ่อนข้าวของผม”
- ปฐมกาล 37:8 - พวกพี่ชายของเขาพูดกับเขาว่า “นี่เจ้าคิดว่าเจ้าจะได้เป็นกษัตริย์ปกครองเหนือพวกเราจริงๆล่ะซินะ” หลังจากนั้นพี่ชายของเขาก็ยิ่งเกลียดเขามากขึ้น เพราะความฝันและสิ่งที่โยเซฟเล่าเกี่ยวกับความฝันนั้น
- ปฐมกาล 37:9 - ต่อมาโยเซฟได้ฝันอีก และเขาก็เล่าให้พวกพี่ชายฟังอีกว่า “ดูสิ ผมฝันอีกแล้ว คราวนี้ฝันว่า มีดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์และดาวสิบเอ็ดดวง ต่างมาโค้งคำนับผม”
- ปฐมกาล 37:10 - เมื่อเขาเล่าให้พ่อและพวกพี่ชายฟัง พ่อก็ต่อว่าเขา และพูดกับโยเซฟว่า “เจ้าฝันอะไรของเจ้า นี่พ่อ แม่ และพี่ชายของเจ้าจะต้องกราบลงถึงพื้นต่อหน้าเจ้าอย่างนั้นหรือ”
- ปฐมกาล 37:11 - พวกพี่ชายต่างอิจฉาเขา แต่พ่อของเขาเก็บเรื่องพวกนี้ไปคิด
- ปฐมกาล 37:12 - วันหนึ่ง พวกพี่ชายของโยเซฟได้พาฝูงสัตว์ของพ่อไปกินหญ้าแถวเชเคม
- ปฐมกาล 37:13 - อิสราเอลจึงพูดกับโยเซฟว่า “พวกพี่ชายเจ้ากำลังดูแลฝูงสัตว์อยู่ที่เชเคม มานี่เถิด พ่อจะส่งเจ้าไปหาพวกเขา” โยเซฟตอบว่า “ครับพ่อ”
- ปฐมกาล 37:14 - อิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “ไปเดี๋ยวนี้เลย ไปดูสิว่าพี่ชายของเจ้ากับฝูงสัตว์สบายดีหรือเปล่า แล้วกลับมาบอกพ่อนะ” แล้วอิสราเอลก็ส่งโยเซฟจากหุบเขาเฮโบรนไปยังเชเคม แล้วโยเซฟก็มาถึงเชเคม
- ปฐมกาล 37:15 - ชายคนหนึ่งพบโยเซฟกำลังเดินไปมาอยู่ในท้องทุ่ง เขาจึงถามโยเซฟว่า “เจ้ากำลังหาอะไรหรือ”
- ปฐมกาล 37:16 - โยเซฟตอบว่า “ผมกำลังตามหาพวกพี่ชาย ช่วยบอกหน่อยว่าพวกเขาเอาสัตว์ไปกินหญ้าแถวไหน”
- ปฐมกาล 37:17 - ชายคนนั้นตอบว่า “พวกเขาไปจากที่นี่แล้ว ข้าได้ยินพวกเขาพูดกันว่า ‘พวกเราไปเมืองโดธานกันเถอะ’” โยเซฟจึงตามพวกพี่ชายไป และพบพวกเขาในเมืองโดธาน
- ปฐมกาล 37:18 - เมื่อพวกพี่ชายเห็นโยเซฟมาแต่ไกล พวกเขาได้วางแผนฆ่าโยเซฟก่อนที่โยเซฟจะเดินมาถึง
- ปฐมกาล 37:19 - พวกเขาพูดกันว่า “ดูนั่น เจ้านักฝันกำลังเดินมาแล้ว
- ปฐมกาล 37:20 - มาเถอะ ช่วยกันฆ่ามัน แล้วโยนมันทิ้งในบ่อน้ำแห้งๆพวกนี้ แล้วให้เราบอกว่ามันถูกสัตว์ป่าขย้ำกิน แล้วมาดูสิว่าฝันพวกนั้นของมันจะเป็นยังไง”
- ปฐมกาล 37:21 - เมื่อรูเบนได้ยิน เขาพยายามจะช่วยโยเซฟให้พ้นจากมือของพวกนั้น เขาพูดว่า “อย่าฆ่าเขาเลย”
- ปฐมกาล 37:22 - รูเบนพูดว่า “อย่าให้ถึงกับนองเลือดเลย แค่โยนเขาลงไปในบ่อแห้งกลางทะเลทรายก็พอ อย่าทำร้ายเขาเลย” รูเบนพูดอย่างนี้ เพราะกะว่าจะช่วยโยเซฟให้พ้นจากเงื้อมมือของพวกนี้ และส่งเขากลับไปหาพ่อ
- ปฐมกาล 37:23 - เมื่อโยเซฟมาถึง พวกพี่ชายก็ช่วยกันดึงเสื้อคลุมที่มีแขนออกจากตัวโยเซฟ
- ปฐมกาล 37:24 - แล้วเอาเขาโยนลงไปในบ่อน้ำที่ว่างเปล่าและไม่มีน้ำ
- ปฐมกาล 37:25 - พวกเขาได้นั่งลงกินอาหาร เมื่อพวกเขามองไป ก็เห็นขบวนพ่อค้าคนอิชมาเอลมาจากเมืองกิเลอาด มีฝูงอูฐบรรทุกเครื่องเทศ พิมเสนและยางไม้หอม พวกเขากำลังมุ่งหน้าลงไปอียิปต์
- ปฐมกาล 37:26 - ยูดาห์พูดกับพวกพี่น้องของเขาว่า “มันจะมีประโยชน์อะไร ถ้าเราฆ่าน้องชายของเรา แล้วซ่อนศพไว้เฉยๆ
- ปฐมกาล 37:27 - มาเถิด เอาตัวเขาขายให้กับชาวอิชมาเอล อย่าทำร้ายเขาเลย ยังไงเขาก็เป็นน้องของเรา เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเราเอง” แล้วพวกพี่น้องของเขาก็เห็นด้วย
- ปฐมกาล 37:28 - เมื่อพ่อค้าชาวมีเดียนผ่านมา พวกเขาช่วยกันดึงตัวโยเซฟขึ้นจากบ่อ และพวกเขาได้ขายโยเซฟให้กับชาวอิชมาเอลเป็นเงินยี่สิบเชเขล และพวกอิชมาเอลก็พาโยเซฟไปอียิปต์
- ปฐมกาล 37:29 - เมื่อรูเบนกลับมาที่บ่อน้ำนั้นอีกครั้ง เขาไม่พบโยเซฟในนั้น เขาฉีกทึ้งเสื้อผ้าของเขาแสดงความเศร้าโศกเสียใจ
- ปฐมกาล 37:30 - รูเบนกลับมาหาน้องๆของเขา และพูดว่า “เจ้าเด็กนั่นไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว แล้วทีนี้พี่จะทำยังไงดี”
- ปฐมกาล 37:31 - พวกเขาจึงเอาเสื้อคลุมของโยเซฟมา และฆ่าแพะตัวผู้ตัวหนึ่ง แล้วเอาเสื้อคลุมของโยเซฟจุ่มลงไปในเลือดนั้น
- ปฐมกาล 37:32 - แล้วพวกเขาก็เอาเสื้อเปื้อนเลือดตัวนั้นส่งให้พ่อดูและบอกว่า “เราพบเสื้อตัวนี้ ช่วยดูหน่อยว่าใช่เสื้อคลุมของลูกชายพ่อหรือเปล่าครับ”
- ปฐมกาล 37:33 - ยาโคบจำเสื้อตัวนั้นได้และพูดว่า “มันเป็นเสื้อคลุมของลูกพ่อ สัตว์ป่าได้กัดกินเขาเสียแล้ว โยเซฟคงถูกฉีกเป็นชิ้นๆแน่แล้ว”
- ปฐมกาล 37:34 - แล้วยาโคบก็ฉีกเสื้อผ้าของตน และเอาผ้ากระสอบมาคาดเอว เพื่อแสดงความเศร้าโศก เขายังคงเศร้าโศกเสียใจให้กับลูกชายของเขาเป็นเวลานาน
- ปฐมกาล 37:35 - ทั้งลูกชายและลูกสาวคนอื่นต่างมาปลอบโยนเขา แต่เขาก็ทำใจไม่ได้ เขาพูดว่า “พ่อจะไว้ทุกข์ให้กับลูกคนนี้จนกว่าพ่อจะลงไปหาเขาในแดนคนตาย” แล้วยาโคบก็ร้องไห้ให้โยเซฟ
- ปฐมกาล 37:36 - ขณะนั้นชาวมีเดียนได้ขายโยเซฟต่อไปให้กับโปทิฟาร์ในอียิปต์ โปติฟาร์เป็นข้าราชการของฟาโรห์กษัตริย์อียิปต์ และเป็นผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์
- ปฐมกาล 48:1 - ในเวลาต่อมา มีคนบอกโยเซฟว่า “ตอนนี้พ่อของท่านไม่สบายมาก” โยเซฟจึงพาลูกชายสองคน คือมนัสเสห์และเอฟราอิมไปหายาโคบ
- ปฐมกาล 48:2 - มีคนไปบอกยาโคบว่า “โยเซฟลูกชายของท่านมาหา” อิสราเอลจึงพยายามลุกขึ้นนั่งบนเตียง
- ปฐมกาล 48:3 - ยาโคบได้พูดกับโยเซฟว่า “พระเจ้าผู้เต็มไปด้วยฤทธิ์อำนาจได้ปรากฏตัวให้พ่อเห็นที่ตำบลลูส ในแผ่นดินคานาอัน และพระองค์ได้อวยพรให้พ่อ
- ปฐมกาล 48:4 - พระองค์พูดกับพ่อว่า ‘ดูเถอะ เราจะให้เจ้ามีลูกดก เราจะทำให้เจ้าและครอบครัวของเจ้ามีจำนวนเพิ่มขึ้น เราจะทำให้เจ้าและลูกหลานของเจ้ากลายเป็นกลุ่มชนที่ยิ่งใหญ่ และเราจะยกแผ่นดินนี้ให้กับลูกหลานของเจ้า เพื่อเป็นทรัพย์สมบัติของพวกเขาตลอดไป’
- ปฐมกาล 48:5 - ตอนนี้ลูกชายทั้งสองของลูกที่เกิดในแผ่นดินอียิปต์ก่อนที่พ่อจะมาหาลูกที่นี่ เขาทั้งสองจะเป็นของพ่อ เอฟราอิมและมนัสเสห์จะเป็นของพ่อ เหมือนกับรูเบนและสิเมโอน
- ปฐมกาล 48:6 - แต่ลูกๆคนอื่น ที่เกิดมาทีหลังพวกเขา จะเป็นของลูก พวกเขาจะได้รับส่วนแบ่งในที่ดินที่จะยกให้กับเอฟราอิมและมนัสเสห์พี่ชายของพวกเขา
- ปฐมกาล 48:7 - ตอนที่พ่อเดินทางจากปาดานเพื่อไปเมืองเอฟราธาห์ ในระหว่างทางนั้น ราเชลตายไป ตอนนั้นยังอยู่ในแคว้นคานาอัน และยังห่างจากเมืองเอฟราธาห์มาก พ่อเสียใจมาก พ่อจึงฝังนางไว้ในระหว่างทางที่จะไปเอฟราธาห์ (ซึ่งก็คือเบธเลเฮม)”
- ปฐมกาล 48:8 - เมื่ออิสราเอลเห็นลูกชายโยเซฟ เขาถามว่า “พวกเขาเป็นใครกัน”
- ปฐมกาล 48:9 - โยเซฟตอบว่า “พวกเขาเป็นลูกของผมที่พระเจ้าให้กับผมที่นี่” อิสราเอลพูดว่า “ช่วยพาพวกเขาเข้ามาหาพ่อหน่อย แล้วพ่อจะอวยพรให้”
- ปฐมกาล 48:10 - ตอนนั้นตาของอิสราเอลเริ่มพร่ามัวตามอายุ เขาจึงมองไม่ค่อยเห็นแล้ว เมื่อโยเซฟพาลูกชายทั้งสองคนเข้ามาใกล้ๆเขา อิสราเอลก็จูบและโอบกอดพวกเขา
- ปฐมกาล 48:11 - อิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “พ่อไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นหน้าลูกอีก แต่ดูสิ พระเจ้าทำให้พ่อได้เห็นหน้าหลานด้วย”
- ปฐมกาล 48:12 - โยเซฟได้เอาพวกเขาออกมาจากตักของอิสราเอล และโยเซฟก็ก้มกราบลงถึงพื้นดินต่อหน้าพ่อ
- ปฐมกาล 48:13 - แล้วโยเซฟก็เอาลูกทั้งสองมา ให้เอฟราอิมอยู่ด้านขวามือของเขา ซึ่งเป็นซ้ายมือของอิสราเอล และให้มนัสเสห์อยู่ด้านซ้ายมือของเขา ซึ่งเป็นขวามือของอิสราเอล และโยเซฟก็พาพวกเขาเข้าไปหาอิสราเอล
- ปฐมกาล 48:14 - อิสราเอลยื่นแขนขวามาวางลงบนหัวของเอฟราอิม (เขาเป็นน้อง) และยื่นแขนซ้ายมาวางบนหัวของมนัสเสห์ ไขว้แขนกัน เพราะมนัสเสห์เป็นพี่
- ปฐมกาล 48:15 - แล้วอิสราเอลได้อวยพรให้กับโยเซฟว่า “ขอให้พระเจ้าผู้ที่บรรพบุรุษของพ่อคืออับราฮัมและอิสอัคสักการะบูชา พระเจ้าผู้ที่คอยเลี้ยงดูชีวิตของพ่อมาตลอดจนถึงทุกวันนี้
- ปฐมกาล 48:16 - พระองค์เป็นทูตสวรรค์ที่คอยช่วยเหลือพ่อจากความทุกข์ยากลำบากทั้งปวง ได้โปรดอวยพรเด็กสองคนนี้ด้วย เพื่อว่าชื่อของพ่อและบรรพบุรุษของพ่อ คืออับราฮัมและอิสอัคจะยังคงอยู่เพราะพวกเขา และขอให้พวกเขาแผ่ขยายใหญ่โตมากขึ้นในโลกนี้”
- ปฐมกาล 48:17 - เมื่อโยเซฟเห็นอิสราเอลวางมือขวาลงบนหัวของเอฟราอิม เขาก็ไม่พอใจ เขาพยายามจะเอามือขวาของพ่อไปไว้บนหัวมนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:18 - โยเซฟบอกพ่อเขาว่า “ไม่ใช่อย่างนั้นพ่อ คนนี้ต่างหากที่เป็นพี่ วางมือลงบนหัวคนนี้สิ”
- ปฐมกาล 48:19 - แต่พ่อเขาปฏิเสธและพูดว่า “พ่อรู้ลูก พ่อรู้ เขาจะกลายเป็นชนชาติด้วย และเขาจะยิ่งใหญ่เหมือนกัน แต่น้องชายของเขาจะยิ่งใหญ่กว่าเขา และลูกหลานของคนน้องจะกลายเป็นหลายๆชนชาติ”
- ปฐมกาล 48:20 - อิสราเอลจึงอวยพรพวกเขาในวันนั้นว่า “คนอิสราเอลจะใช้ชื่อของพวกเจ้า เมื่อพวกเขาจะให้พรกัน พวกเขาจะพูดว่า ‘ขอให้พระเจ้าทำให้ท่านเป็นเหมือน เอฟราอิมและมนัสเสห์’” อิสราเอลจึงตั้งเอฟราอิมไว้ก่อนหน้ามนัสเสห์
- ปฐมกาล 48:21 - อิสราเอลพูดกับโยเซฟว่า “พ่อกำลังจะตาย แต่พระเจ้าจะอยู่กับลูก และพระองค์จะนำลูกกลับไปยังแผ่นดินของบรรพบุรุษลูก
- ปฐมกาล 48:22 - และพ่อจะให้ ‘ไหล่เขา’ แห่งหนึ่งกับลูก ต่อหน้าพี่ๆของลูก พ่อยึดมันมาได้จากชาวอาโมไรต์ ด้วยดาบและธนูของพ่อ”
- เฉลยธรรมบัญญัติ 33:17 - โยเซฟเปรียบเหมือนวัวตัวผู้ที่แข็งแรง ลูกทั้งสองของเขาเปรียบเหมือนเขาทั้งสองข้าง ด้วยเขาทั้งสองข้างของมัน เขาโจมตีคนชาติอื่น และดันพวกนั้นไปจนสุดขอบโลก ใช่แล้ว มนัสเสห์ มีคนเป็นพันๆ และเอฟราอิม มีคนเป็นหมื่นๆ”
- กันดารวิถี 26:35 - ต่อไปนี้คือลูกหลานของเอฟราอิมตามตระกูลของพวกเขา จากชูเธลาห์ เป็นตระกูลชูเธลาห์ จากเบเคอร์ เป็นตระกูลเบเคอร์ จากทาหาน เป็นตระกูลทาหาน
- กันดารวิถี 26:36 - นี่คือลูกหลานของชูเธลาห์ จากเอราน เป็นตระกูลเอราน
- กันดารวิถี 26:37 - นั่นคือพวกตระกูลต่างๆของเอฟราอิม รวมคนได้ทั้งหมดสามหมื่นสองพันห้าร้อยคน พวกเขาเป็นลูกหลานของโยเซฟตามตระกูลของพวกเขา