逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (ขจง) - การเริ่มต้นทะเลาะวิวาทเป็นเหมือนเจาะรูที่เขื่อน ดังนั้น หยุดเสียก่อนที่มันจะปะทุออกมา
- 新标点和合本 - 纷争的起头如水放开, 所以,在争闹之先必当止息争竞。
- 和合本2010(上帝版-简体) - 纷争掀起,如同缺口的水; 因此,争端尚未爆发就当制止。
- 和合本2010(神版-简体) - 纷争掀起,如同缺口的水; 因此,争端尚未爆发就当制止。
- 当代译本 - 争端爆发如洪水决堤, 当在爆发前将其制止。
- 圣经新译本 - 纷争的开始,如同决堤的水; 所以在争执发生以前,就要制止。
- 中文标准译本 - 纷争的开始,就如放开的水; 卷入争执之前,当放弃争辩。
- 现代标点和合本 - 纷争的起头如水放开, 所以在争闹之先必当止息争竞。
- 和合本(拼音版) - 纷争的起头如水放开, 所以在争闹之先,必当止息争竞。
- New International Version - Starting a quarrel is like breaching a dam; so drop the matter before a dispute breaks out.
- New International Reader's Version - Starting to argue is like making a crack in a dam. So drop the matter before a fight breaks out.
- English Standard Version - The beginning of strife is like letting out water, so quit before the quarrel breaks out.
- New Living Translation - Starting a quarrel is like opening a floodgate, so stop before a dispute breaks out.
- The Message - The start of a quarrel is like a leak in a dam, so stop it before it bursts.
- Christian Standard Bible - To start a conflict is to release a flood; stop the dispute before it breaks out.
- New American Standard Bible - The beginning of strife is like letting out water, So abandon the quarrel before it breaks out.
- New King James Version - The beginning of strife is like releasing water; Therefore stop contention before a quarrel starts.
- Amplified Bible - The beginning of strife is like letting out water [as from a small break in a dam; first it trickles and then it gushes]; Therefore abandon the quarrel before it breaks out and tempers explode.
- American Standard Version - The beginning of strife is as when one letteth out water: Therefore leave off contention, before there is quarrelling.
- King James Version - The beginning of strife is as when one letteth out water: therefore leave off contention, before it be meddled with.
- New English Translation - Starting a quarrel is like letting out water; stop it before strife breaks out!
- World English Bible - The beginning of strife is like breaching a dam, therefore stop contention before quarreling breaks out.
- 新標點和合本 - 紛爭的起頭如水放開, 所以,在爭鬧之先必當止息爭競。
- 和合本2010(上帝版-繁體) - 紛爭掀起,如同缺口的水; 因此,爭端尚未爆發就當制止。
- 和合本2010(神版-繁體) - 紛爭掀起,如同缺口的水; 因此,爭端尚未爆發就當制止。
- 當代譯本 - 爭端爆發如洪水決堤, 當在爆發前將其制止。
- 聖經新譯本 - 紛爭的開始,如同決堤的水; 所以在爭執發生以前,就要制止。
- 呂振中譯本 - 紛爭之起點 如 放水 ; 故爭吵尚未暴發,先要放棄。
- 中文標準譯本 - 紛爭的開始,就如放開的水; 捲入爭執之前,當放棄爭辯。
- 現代標點和合本 - 紛爭的起頭如水放開, 所以在爭鬧之先必當止息爭競。
- 文理和合譯本 - 釁端之起、如水潰決、宜先弭之、以免爭鬥、
- 文理委辦譯本 - 釁隙之開、若江河之潰、故爭競將起、必弭之。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 爭端之起、如水之破隙、故爭競未發之先、當止之、
- Nueva Versión Internacional - Iniciar una pelea es romper una represa; vale más retirarse que comenzarla.
- 현대인의 성경 - 다툼은 댐에 물이 새는 것처럼 사소한 데서 시작된다. 그러므로 싸움이 벌어지기 전에 미리 시비를 그치는 것이 좋다.
- Новый Русский Перевод - Ссору начать – что плотину пробить; остановись, прежде чем она вспыхнет.
- Восточный перевод - Ссору начать, что плотину пробить; остановись, прежде чем она вспыхнет.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Ссору начать, что плотину пробить; остановись, прежде чем она вспыхнет.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Ссору начать, что плотину пробить; остановись, прежде чем она вспыхнет.
- La Bible du Semeur 2015 - Commencer une querelle, c’est ouvrir une brèche dans une digue, c’est pourquoi : abandonne la partie avant qu’éclate la dispute.
- リビングバイブル - いったん火のついた争いごとは、 なかなか収まりません。 だから、初めから争いはしないことです。
- Nova Versão Internacional - Começar uma discussão é como abrir brecha num dique; por isso resolva a questão antes que surja a contenda.
- Hoffnung für alle - Ein angefangener Rechtsstreit ist so schwer aufzuhalten wie Wasserfluten, wenn der Damm einmal gebrochen ist – darum lass es gar nicht erst so weit kommen!
- Kinh Thánh Hiện Đại - Tranh chấp khởi đầu như khơi nguồn nước chảy, thà nên dứt lời trước khi cãi lộn.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนทำให้เขื่อนร้าว ฉะนั้นจงหยุดโต้เถียงก่อนจะเกิดการวิวาท
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - การเริ่มทะเลาะวิวาทเปรียบเสมือนการปล่อยให้น้ำในเขื่อนไหลทะลักออกมา ดังนั้น จงหยุดการโต้แย้งก่อนที่จะเกิดการทะเลาะวิวาท
- Thai KJV - เมื่อเริ่มต้นวิวาทก็เหมือนปล่อยน้ำให้ไหล ฉะนั้นจงเลิกเสียก่อนเกิดการวิวาท
交叉引用
- สุภาษิต 19:11 - คนฉลาดโกรธช้า และถ้าเขามองข้ามความผิดที่คนอื่นทำต่อเขา มันก็จะทำให้เขามีชื่อเสียงมากขึ้น
- 2 พงศาวดาร 13:17 - อาบียาห์และคนของเขาทั้งหมดสร้างความสูญเสียอย่างหนักให้กับชาวอิสราเอล มีทหารอิสราเอลที่เก่งกล้าต้องตกเป็นเชลยห้าแสนคน
- ผู้วินิจฉัย 12:1 - ชาวเอฟราอิมได้รวมพล แล้วข้ามไปถึงศาโฟน พวกเขาพูดกับเยฟธาห์ว่า “ทำไมท่านไปสู้รบกับคนอัมโมน แต่ไม่เรียกพวกเราไปด้วย เราจะเผาบ้านท่านเสีย”
- ผู้วินิจฉัย 12:2 - เยฟธาห์ตอบพวกเขาว่า “คนอัมโมนสร้างปัญหาให้กับข้าและคนของข้ามาก ข้าได้เรียกพวกท่าน แต่พวกท่านไม่ยอมมาช่วยกู้ข้าให้พ้นจากเงื้อมมือของพวกเขา
- ผู้วินิจฉัย 12:3 - เมื่อข้าเห็นพวกท่านไม่ช่วยข้า ข้าก็เสี่ยงชีวิตตัวเองไปสู้รบกับชาวอัมโมน และพระยาห์เวห์ได้มอบพวกนั้นไว้ในมือข้า แล้ววันนี้พวกท่านจะมาสู้รบกับข้าทำไมกันเล่า”
- ผู้วินิจฉัย 12:4 - เยฟธาห์ก็ได้รวบรวมผู้ชายทั้งหมดของกิเลอาด มาสู้รบกับเอฟราอิม เพราะชาวเอฟราอิมเหยียดหยามพวกเขาว่า “พวกแกชาวกิเลอาดก็เป็นแค่ผู้อพยพในเอฟราอิม ที่มาเกาะกินอยู่ในเขตแดนของเอฟราอิมและมนัสเสห์” แล้วคนของกิเลอาดก็มีชัยเหนือชาวเอฟราอิม
- ผู้วินิจฉัย 12:5 - ชาวกิเลอาดก็เข้ายึดตรงบริเวณน้ำตื้นที่ลุยข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปได้ แล้วไม่ให้ชาวเอฟราอิมข้ามกลับไป เมื่อชาวเอฟราอิมที่รอดชีวิตพูดว่า “ขอข้าข้ามไปเถอะ” ชาวกิเลอาดก็จะถามว่า “ท่านเป็นชาวเอฟราอิมหรือเปล่า” พวกเขาก็บอกว่า “ไม่ใช่”
- ผู้วินิจฉัย 12:6 - แต่ชาวกิเลอาดก็จะบอกเขาว่า ให้พูดคำว่า “ชิบโบเลท” พวกเขาก็พูดว่า “สิบโบเลท” คนเอฟราอิมจะออกเสียงคำนี้ไม่ชัดเจน ดังนั้นพวกเขาจึงถูกจับฆ่าทิ้งเสียที่บริเวณน้ำตื้นนั้น ในครั้งนี้มีชาวเอฟราอิมถูกฆ่าตายทั้งหมดสี่หมื่นสองพันคน
- ปฐมกาล 13:8 - อับรามจึงพูดกับโลทว่า “พวกเราไม่ควรมาทะเลาะกันเอง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องระหว่างลุงกับหลาน หรือเรื่องระหว่างคนเลี้ยงแกะของเรา เพราะเราเป็นญาติกัน
- ปฐมกาล 13:9 - แผ่นดินทั้งหมดนี้คอยอยู่ต่อหน้าหลาน พวกเราควรแยกทางกัน ถ้าหลานไปทางซ้าย ลุงก็จะไปทางขวา ถ้าหลานไปทางขวา ลุงก็จะไปทางซ้าย”
- สุภาษิต 26:21 - ถ่านหินก่อให้ไฟเผาไหม้ ฟืนก่อให้ไฟติด คนชอบทะเลาะก็ก่อให้เกิดการขัดแย้งอยู่เรื่อยไป
- สุภาษิต 16:32 - ความอดทนดีกว่าพละกำลัง ควบคุมตัวเองได้ ดีกว่ายึดเมืองได้
- 2 ทิโมธี 2:23 - อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับการโต้เถียงที่เหลวไหลและโง่เขลา เพราะคุณก็รู้ว่ามันจะทำให้เกิดการทะเลาะวิวาทกัน
- 2 ทิโมธี 2:24 - ส่วนผู้รับใช้ขององค์เจ้าชีวิตต้องไม่ทะเลาะวิวาท แต่ต้องสุภาพกับทุกคน ต้องสอนคนอื่นได้ และต้องอดทน
- กิจการ 15:2 - เปาโลและบารนาบัสไม่เห็นด้วยกับพวกเขา จึงเกิดการโต้เถียงกันอย่างรุนแรงเกี่ยวกับเรื่องนี้ พี่น้องจึงแต่งตั้งเปาโล บารนาบัสกับบางคนในพวกเขาให้ไปหารือกับพวกศิษย์เอกของพระเยซูและพวกผู้นำอาวุโส ที่เมืองเยรูซาเล็มเกี่ยวกับปัญหานี้
- กิจการ 15:3 - หมู่ประชุมของพระเจ้าได้ส่งพวกนี้ออกเดินทางไป เมื่อผ่านแคว้นฟีนีเซียและแคว้นสะมาเรีย พวกเขาก็ได้เล่าเรื่องที่คนที่ไม่ใช่ยิวหันไปหาพระเจ้า ทำให้พี่น้องทุกคนดีใจมาก
- กิจการ 15:4 - เมื่อพวกเขาเดินทางมาถึงเมืองเยรูซาเล็ม ก็ได้รับการต้อนรับจากหมู่ประชุมของพระเจ้า จากพวกศิษย์เอกของพระเยซู และจากพวกผู้นำอาวุโส พวกเขาเล่าทุกสิ่งที่พระเจ้าได้ทำร่วมกับพวกเขา
- กิจการ 15:5 - ศิษย์ของพระเยซูบางคน ที่เป็นพวกฟารีสียืนขึ้นพูดว่า “พวกคนที่ไม่ใช่ยิวจะต้องเข้าพิธีขลิบ และต้องทำตามกฎของโมเสสด้วย”
- กิจการ 15:6 - พวกศิษย์เอกของพระเยซูและพวกผู้นำอาวุโส จึงได้ประชุมหารือกันเกี่ยวกับปัญหานี้
- กิจการ 15:7 - หลังจากโต้เถียงกันอยู่นาน เปโตรก็ยืนขึ้นพูดว่า “พี่น้องครับ คุณก็รู้อยู่ว่าก่อนหน้านี้พระเจ้าได้เลือกผมจากท่ามกลางพวกคุณให้ไปประกาศพระคำแห่งข่าวดีให้กับพวกคนที่ไม่ใช่ยิวฟัง เพื่อพวกเขาจะได้เชื่อ
- กิจการ 15:8 - พระเจ้าผู้รู้จิตใจของมนุษย์ดี ได้แสดงให้เห็นว่า พระองค์ยอมรับคนที่ไม่ใช่ยิว พระองค์ให้พระวิญญาณบริสุทธิ์กับพวกเขาเหมือนที่ให้กับพวกเรา
- กิจการ 15:9 - สำหรับพระเจ้าแล้ว เรากับพวกนั้น ไม่ได้แตกต่างกันเลย พระองค์ชำระจิตใจของพวกเขาด้วยความเชื่อเหมือนกัน
- กิจการ 15:10 - ถ้าอย่างนั้น พวกคุณลองดีกับพระเจ้าทำไม คือเอาแอก ที่พวกเราหรือบรรพบุรุษของเราเอง ก็ยังแบกไม่ไหวไปสวมคอของพวกศิษย์ที่ไม่ใช่ยิว
- กิจการ 15:11 - แต่เราเชื่อว่า เรารอดโดยความเมตตากรุณาของพระเยซูผู้เป็นองค์เจ้าชีวิต และเราก็เชื่อว่าพวกคนที่ไม่ใช่ยิวก็รอดโดยวิธีนี้เหมือนกัน”
- กิจการ 15:12 - คนทั้งหมดจึงเริ่มเงียบ และตั้งใจฟังบารนาบัสและเปาโลเล่าเกี่ยวกับปาฏิหาริย์และสิ่งอัศจรรย์ทุกอย่างที่พระเจ้าได้ทำผ่านพวกเขาในหมู่คนที่ไม่ใช่ยิว
- กิจการ 15:13 - เมื่อพวกเขาพูดจบ ยากอบก็พูดขึ้นว่า “พี่น้องทั้งหลาย ฟังผมหน่อย
- กิจการ 15:14 - ซีโมน ได้เล่าให้พวกเราฟังว่า พระเจ้าได้แสดงความห่วงใยต่อคนที่ไม่ใช่ยิวอย่างไรในครั้งแรก ก็ด้วยการเลือกเอาคนไม่ใช่ยิวบางคนมาเป็นชนชาติของพระองค์
- กิจการ 15:15 - ซึ่งตรงกับที่พวกผู้พูดแทนพระเจ้าได้เขียนไว้
- กิจการ 15:16 - ‘หลังจากนี้เราจะกลับมา และเราจะสร้างบ้านของดาวิดที่พังทลายลงขึ้นมาใหม่ เราจะซ่อมแซมส่วนที่ปรักหักพัง เราจะตั้งมันขึ้นมาใหม่
- กิจการ 15:17 - ดังนั้นมนุษย์ที่เหลือทุกคน รวมถึงคนที่ไม่ใช่ยิวทุกคนที่เราได้เรียกให้มาเป็นของเรา ก็จะแสวงหาเรา องค์เจ้าชีวิต นี่เป็นคำพูดขององค์เจ้าชีวิตผู้ทำสิ่งเหล่านี้
- กิจการ 15:18 - ซึ่งเป็นที่รู้กันมาตั้งนานแล้ว’
- กิจการ 15:19 - ดังนั้นผมขอตัดสินว่า เราควรเลิกสร้างปัญหาให้กับคนที่ไม่ใช่ยิวเหล่านั้น ที่กำลังหันมาหาพระเจ้า
- กิจการ 15:20 - แต่เราควรจะเขียนจดหมายไปบอกพวกเขาว่า อย่ากินอาหารที่สกปรกในสายตาพระเจ้า เพราะเคยเอาไปเซ่นไหว้รูปเคารพ อย่าทำผิดบาปทางเพศ อย่ากินเนื้อสัตว์ที่ถูกรัดคอ และอย่ากินเลือด
- กิจการ 15:21 - เพราะกฎพวกนี้ของโมเสส ก็ได้สั่งสอนกันอยู่แล้วในทุกๆเมือง ตั้งแต่สมัยโบราณและยังคงอ่านกันอยู่ในที่ประชุมชาวยิวทุกๆวันหยุดทางศาสนา”
- 2 พงศาวดาร 10:14 - กษัตริย์เรโหโบอัมไปทำตามคำแนะนำของพวกคนหนุ่มๆและพูดไปว่า “พ่อของเราทำให้แอกของพวกเจ้าหนัก เราจะทำให้มันหนักขึ้นไปอีก พ่อของเราเคยเฆี่ยนพวกเจ้าด้วยแส้ เราจะเฆี่ยนพวกเจ้าด้วยแส้หางแมงป่อง”
- 2 พงศาวดาร 10:15 - ดังนั้นกษัตริย์จึงไม่ยอมรับฟังประชาชนเลย เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจากพระเจ้า เพื่อพระยาห์เวห์จะทำให้คำพูดของพระองค์ที่ได้พูดไว้กับเยโรโบอัมลูกชายของเนบัท ผ่านทางอาหิยาห์ชาวเมืองชิโลห์นั้นสำเร็จ
- 2 พงศาวดาร 10:16 - เมื่อคนอิสราเอลทั้งหมดเห็นว่ากษัตริย์ไม่ยอมฟังพวกเขา พวกเขาจึงตอบกษัตริย์ไปว่า “พวกเราเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวดาวิดอย่างนั้นหรือ พวกเราได้ส่วนแบ่งจากที่ดินของเจสซีหรือ เปล่าเลย อิสราเอลเอ๋ย ให้แต่ละคนกลับไปยังเต็นท์ของพวกเรากันเถอะ ปล่อยให้ ลูกของดาวิด ดูแลคนของพวกเขาเอง” ดังนั้น พวกชาวอิสราเอลทั้งหมดจึงกลับไปยังเต็นท์ของตน
- สุภาษิต 13:10 - ความหยิ่งยโสทำให้เกิดการทะเลาะวิวาท แต่คนที่ยอมรับคำแนะนำ จะมีสติปัญญา
- โรม 12:18 - ในส่วนของคุณ ให้อยู่อย่างสงบสุขกับทุกคนเท่าที่จะเป็นไปได้
- สุภาษิต 14:29 - คนที่โกรธช้านั้นมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง แต่คนขี้โมโหนั้นอวดโง่
- 2 ซามูเอล 2:14 - แล้วอับเนอร์ก็พูดกับโยอาบว่า “ให้คนหนุ่มๆมาต่อสู้กันตัวต่อตัวให้พวกเราดู” แล้วโยอาบพูดว่า “ตกลง ให้พวกเขาต่อสู้กัน”
- 2 ซามูเอล 2:15 - ดังนั้นพวกเขาจึงยืนขึ้นและเดินออกมาตามที่ได้นับไว้ เป็นคนจากเผ่าของเบนยามินสิบสองคนที่อยู่ฝ่ายอิชโบเชทลูกชายของซาอูล และเป็นคนของดาวิดสิบสองคน
- 2 ซามูเอล 2:16 - แล้วแต่ละคนต่างก็จับหัวของคู่ต่อสู้ของตนไว้และใช้ดาบแทงไปที่สีข้างของแต่ละฝ่าย แล้วทั้งคู่ก็ล้มลงตายด้วยกัน ดังนั้น สถานที่นั้นในเมืองกิเบโอนจึงถูกเรียกว่า เฮลขัท ฮัสซูริม
- 2 ซามูเอล 2:17 - การสู้รบกันในวันนั้นดุเดือดมาก อับเนอร์กับพวกคนของอิสราเอลต่างก็พ่ายแพ้ต่อพวกของดาวิด
- กิจการ 6:1 - ในช่วงเวลานั้นเมื่อศิษย์ของพระเยซูเพิ่มมากขึ้นก็มีเสียงบ่นจากคนยิวที่พูดภาษากรีก ที่ต่อว่าคนยิวที่พูดภาษาอารเมค เพราะพวกแม่ม่ายที่พูดภาษากรีกถูกมองข้ามไปในเรื่องการแจกอาหารที่มีอยู่ทุกๆวัน
- กิจการ 6:2 - ศิษย์เอกทั้งสิบสองคนจึงเรียกศิษย์ทั้งหมดมารวมกันและพูดว่า “ไม่ถูกต้องแน่ ถ้าพวกเราจะมัวแต่ไปแจกอาหารกันอยู่ จนละเลยงานการสั่งสอนพระคำของพระเจ้าไป
- กิจการ 6:3 - ดังนั้นพี่น้องทั้งหลาย ช่วยเลือกคนในกลุ่มพวกคุณมาสักเจ็ดคน ที่มีชื่อเสียงดี เต็มไปด้วยพระวิญญาณ และเฉลียวฉลาด แล้วเราจะได้ตั้งให้พวกเขาดูแลงานด้านนี้
- กิจการ 6:4 - ส่วนเราก็จะได้ทุ่มเทตัวเองให้กับการอธิษฐาน และการสั่งสอนพระคำของพระเจ้า”
- กิจการ 6:5 - ทุกคนพอใจกับข้อเสนอนี้ จึงเลือกสเทเฟน (ชายที่เต็มไปด้วยความเชื่อ และพระวิญญาณบริสุทธิ์) กับฟีลิป โปรโครัส นิคาโนร์ ทิโมน ปารเมนัสและนิโคเลาส์ชาวเมืองอันทิโอก ซึ่งก่อนหน้านี้เปลี่ยนมานับถือศาสนายิว
- 2 พงศาวดาร 28:6 - เปคาร์ลูกชายของเรมาลิยาห์ และกองทัพของเขาฆ่าทหารยูดาห์ตายไปหนึ่งแสนสองหมื่นคนในวันเดียว เพราะยูดาห์ละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเขา
- ผู้วินิจฉัย 8:1 - คนเอฟราอิมพูดกับกิเดโอนว่า “ทำไมท่านถึงทำกับเราอย่างนี้ ตอนที่ท่านไปรบกับชาวมีเดียน ทำไมท่านถึงไม่เรียกเราไปด้วย” พวกเขาโต้เถียงกับกิเดโอนอย่างรุนแรง
- ผู้วินิจฉัย 8:2 - กิเดโอนจึงพูดกับพวกเขาว่า “แม้แต่สิ่งเล็กน้อยที่เผ่าท่านทำนั้นก็ยังยิ่งใหญ่กว่าสิ่งทั้งหมดที่ตระกูลอาบีเยเซอร์ของผมได้ทำเสียอีก สิ่งที่ผมทำตอนนี้ เปรียบเทียบกันไม่ได้เลยกับสิ่งที่พวกท่านทำไม่ใช่หรือ
- ผู้วินิจฉัย 8:3 - พระเจ้ามอบโอเรบและเศเอบ แม่ทัพของมีเดียนไว้ในมือของพวกท่าน ไม่มีอะไรเลยที่ผมทำแล้วสามารถเอาไปเปรียบเทียบกับท่านได้” เมื่อกิเดโอนพูดอย่างนี้ พวกเขาก็หายโกรธกิเดโอน
- 2 พงศาวดาร 25:17 - แล้วอามาซิยาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ได้ปรึกษากับพวกที่ปรึกษา และส่งคนไปหาเยโฮอาช กษัตริย์ของอิสราเอล ที่เป็นลูกชายของเยโฮอาหาสที่เป็นลูกชายของเยฮู ข้อความนั้นท้าทายเยโฮอาชว่า “มาสิ มาสู้กันซึ่งๆหน้า”
- 2 พงศาวดาร 25:18 - แต่กษัตริย์เยโฮอาชของอิสราเอล ตอบกษัตริย์อามาซิยาห์ของยูดาห์ว่า “ต้นหนามต้นหนึ่งในเลบานอนได้ส่งข่าวมาถึงต้นสนซีดาร์ต้นหนึ่งในเลบานอนว่า ‘ให้ยกลูกสาวของเจ้าให้แต่งงานกับลูกชายของเรา’ แต่สัตว์ป่าตัวหนึ่งในเลบานอนผ่านมา และได้เหยียบย่ำต้นหนามต้นนั้นไป
- 2 พงศาวดาร 25:19 - เจ้าว่า ‘ข้าชนะเอโดม’ และตอนนี้ใจของเจ้าก็พองโตโอ้อวด แต่เดี๋ยวนี้ เจ้าควรจะอยู่กับบ้านดีกว่า จะหาเรื่องใส่ตัวไปทำไม เดี๋ยวทั้งตัวเจ้าและเผ่ายูดาห์จะล้มลงเปล่าๆ”
- 2 พงศาวดาร 25:20 - แต่อามาซิยาห์ไม่ยอมฟัง เพราะพระเจ้าตั้งใจว่าจะมอบพวกเขาไว้ในมือของเยโฮอาช เพราะคนยูดาห์ไปติดตามพวกพระของคนเอโดม
- 2 พงศาวดาร 25:21 - ดังนั้นกษัตริย์เยโฮอาชแห่งอิสราเอลจึงได้ยกมาเผชิญหน้ากับกษัตริย์อามาซิยาห์แห่งยูดาห์ที่เบธเชเมชในยูดาห์
- 2 พงศาวดาร 25:22 - ยูดาห์ก็พ่ายแพ้ต่ออิสราเอล และคนยูดาห์ต่างก็หนีกลับบ้านของตน
- 2 พงศาวดาร 25:23 - กษัตริย์เยโฮอาชแห่งอิสราเอลจับตัวกษัตริย์อามาซิยาห์แห่งยูดาห์ได้ที่เบธเชเมช กษัตริย์อามาซิยาห์เป็นลูกชายของโยอาช ซึ่งเป็นลูกชายของอาหัสยาห์ แล้วกษัตริย์เยโฮอาชนำตัวกษัตริย์แห่งยูดาห์ไปถึงเมืองเยรูซาเล็ม และทำลายกำแพงเมืองเยรูซาเล็มทิ้งไป ตั้งแต่ประตูเอฟราอิมไปจนถึงประตูตรงหัวมุม รวมความยาวได้สี่ร้อยศอก
- 2 พงศาวดาร 25:24 - เยโฮอาชเอาทองคำและเงินรวมทั้งเครื่องใช้ทั้งหมดที่พบอยู่ในวิหารของพระเจ้าซึ่งโอเบด-เอโดมดูแลอยู่ กับทรัพย์สมบัติและคนในวังหลายคนกลับไปที่สะมาเรียด้วย
- สุภาษิต 17:19 - คนที่ชอบหาเรื่อง ก็ชอบการทะเลาะวิวาท คนที่ชอบยกตัวเอง ก็รนหาความพินาศ
- มัทธิว 5:39 - แต่เราขอบอกว่า อย่าคิดแก้แค้นคนที่ทำผิดต่อคุณ ถ้าใครตบแก้มขวาของคุณ ก็หันแก้มซ้ายให้เขาตบด้วย
- มัทธิว 5:40 - ถ้าใครฟ้องร้องเอาเสื้อของคุณ ก็แถมเสื้อคลุมให้เขาไปด้วย
- มัทธิว 5:41 - ถ้าใครบังคับให้คุณแบกของไปกับเขาหนึ่งกิโลเมตร ก็แบกไปสองกิโลเมตรเลย
- สุภาษิต 29:22 - คนโมโหร้ายทำให้เกิดการทะเลาะวิวาท คนขี้โมโหก็ทำบาปมากมาย
- สุภาษิต 15:1 - คำตอบที่สุภาพระงับความโกรธ แต่คำพูดที่รุนแรงกวนโมโห
- ยากอบ 3:14 - แต่ถ้าคุณมีใจที่อิจฉาริษยาและเห็นแก่ตัว ก็ไม่น่าจะอวดฉลาด และพยายามปกปิดความจริง
- ยากอบ 3:15 - ความฉลาดอย่างนี้ไม่ได้มาจากพระเจ้า แต่มาจากโลกนี้ ไม่ได้มาจากพระวิญญาณแต่มาจากปีศาจ
- ยากอบ 3:16 - ที่ไหนที่มีแต่การอิจฉาริษยาและเห็นแก่ตัว ที่นั่นก็มีแต่ความวุ่นวาย และจะมีแต่เรื่องชั่วร้ายเต็มไปหมด
- ยากอบ 3:17 - แต่ความฉลาดที่มาจากพระเจ้านั้น คุณสมบัติแรกคือความบริสุทธิ์ และต่อมาคือการสร้างความสงบสุข เห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน มีใจกว้างขวาง เต็มไปด้วยความเมตตา และเกิดผลดีมากมาย มีความยุติธรรม และซื่อสัตย์
- ยากอบ 3:18 - คนที่สร้างความสงบสุขด้วยสันติวิธี ก็จะได้เก็บเกี่ยวชีวิตที่พระเจ้าชอบใจ
- ปัญญาจารย์ 7:8 - ทำจนจบย่อมดีกว่าแค่เริ่มต้น ใจอดทนย่อมดีกว่าใจหยิ่งยโส
- ปัญญาจารย์ 7:9 - อย่าให้จิตใจของคุณโกรธง่าย เพราะความโกรธนั้นอยู่ในอกของคนโง่
- 1 เธสะโลนิกา 4:11 - ให้ตั้งเป้าไว้เลยว่า จะพยายามอย่างดีที่สุดที่จะใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ยุ่งแต่เรื่องของตัวเอง ลงมือทำงานด้วยตัวเอง เหมือนกับที่เราได้บอกไว้แล้ว
- สุภาษิต 25:8 - อย่าได้รีบเอาเรื่องที่คุณเห็นกับตามาฟ้องศาล เพราะถ้ามีอีกคนหนึ่งมาพิสูจน์ให้เห็นว่าคุณผิด คุณก็จะหน้าแตก
- สุภาษิต 20:3 - คนที่หลีกเลี่ยงการทะเลาะกันนั้นน่านับถือ แต่คนโง่ชอบโต้เถียงกัน