Aa
เปาโล​เดิน​ทาง​ไป​ยัง​เมือง​เยรูซาเล็ม
1เมื่อ​พวก​เรา​ได้​ล่ำลา​เขา​เหล่า​นั้น​แล้ว​ก็​แล่น​เรือ​ตรง​ไป​ยัง​เกาะ​โขส วัน​รุ่ง​ขึ้น​ก็​ไป​ถึง​เกาะ​โรดส์​และ​จาก​ที่​นั่น​ก็​เดิน​ทาง​ต่อ​ไป​ยัง​เมือง​ปาทารา
2พวก​เรา​พบ​เรือ​ลำ​หนึ่ง​ที่​กำลัง​จะ​ข้าม​ไป​ยัง​แคว้น​ฟีนิเซีย​จึง​ลง​เรือ​นั้น​ต่อ​ไป
3เมื่อ​เห็น​เกาะ​ไซปรัส​แล้ว​ก็​ผ่าน​เกาะ​นั้น​ไป​ทาง​ขวา แล่น​ต่อ​ไป​ยัง​แคว้น​ซีเรีย พวก​เรา​ขึ้น​จาก​เรือ​ที่​เมือง​ไทระ ซึ่ง​เป็น​ที่​ต้อง​ขน​สินค้า​บรรทุก​ออก
4เรา​พบ​เหล่า​สาวก​ที่​นั่น​จึง​พัก​อยู่​ด้วย 7 วัน พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​ดลใจ​ให้​พวก​เขา​เฝ้า​บอก​เปาโล​ไม่​ให้​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​เยรูซาเล็ม
5แต่​เมื่อ​ถึง​เวลา​แล้ว​พวก​เรา​ก็​เดิน​ทาง​ต่อ เหล่า​สาวก​ทุก​คน​พร้อม​ทั้ง​ภรรยา​และ​ลูกๆ ได้​ไป​ด้วย​กัน​กับ​เรา​จน​เรา​ออก​ไป​จาก​เมือง​นั้น พวก​เรา​ก็​คุกเข่า​ลง​อธิษฐาน​ที่​ชายหาด
6หลัง​จาก​ที่​ได้​กล่าว​ร่ำลา​กัน​และ​กัน​แล้ว เรา​ก็​ลง​เรือ​ขณะ​ที่​พวก​เขา​กลับ​บ้าน​ไป
7พวก​เรา​แล่น​เรือ​ออก​จาก​เมือง​ไทระ​ต่อ​ไป​จน​ถึง​เมือง​ทอเลเมอิส ซึ่ง​เป็น​เมือง​ที่​เรา​ได้​ทักทาย​กับ​บรรดา​พี่​น้อง และ​พัก​อยู่​ด้วย​หนึ่ง​วัน
8วัน​รุ่ง​ขึ้น​พวก​เรา​ก็​เดิน​ทาง​ไป​ถึง​เมือง​ซีซารียา และ​พัก​อยู่​ที่​บ้าน​ของ​ฟีลิป​ผู้​ประกาศ​ข่าว​ประเสริฐ ซึ่ง​เป็น​หนึ่ง​ใน​เจ็ด21:8 อ้างอิง​ถึง​ชาย 7 คน​ใน​บท​ที่ 6:1-6
9ฟีลิป​มี​ลูก​หญิง​พรหมจรรย์ 4 คน​ที่​เป็น​ผู้​เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า
10หลัง​จาก​ที่​พวก​เรา​ได้​อยู่​ด้วย​กัน​มา​หลาย​วัน ก็​มี​ผู้​เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​คน​หนึ่ง​ลง​มา​จาก​แคว้น​ยูเดีย ชื่อ​อากาบัส
11เขา​เดิน​มา​หา​พวก​เรา แล้ว​ก็​เอา​เครื่อง​คาด​เอว​ของ​เปาโล​ผูก​มือ​กับ​เท้า​ของ​ตน และ​กล่าว​ว่า “พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​กล่าว​ว่า ‘ชาว​ยิว​ใน​เมือง​เยรูซาเล็ม​จะ​มัด​เจ้า​ของ​เครื่อง​คาด​เอว​นี้​เหมือน​กัน​อย่าง​นี้ และ​จะ​มอบ​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​บรรดา​คนนอก’”
12เมื่อ​พวก​เรา​ได้ยิน​เช่น​นั้น พวก​เรา​กับ​คน​ที่​อาศัย​อยู่​แถว​นั้น​พา​กัน​อ้อนวอน​เปาโล​ไม่​ให้​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​เยรูซาเล็ม
13แต่​เปาโล​ตอบ​ว่า “ทำไม​ท่าน​จึง​ร้องไห้​และ​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​เศร้า​ใจ ข้าพเจ้า​ไม่​เพียง​พร้อม​ที่​จะ​ถูก​มัด แต่​พร้อม​ที่​จะ​ตาย​ใน​เมือง​เยรูซาเล็ม​เพื่อ​พระ​นาม​ของ​พระ​เยซู องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า”
14เมื่อ​พวก​เรา​ไม่​สามารถ​ชัก​จูง​ท่าน​ได้ จึง​หยุด​อ้อนวอน​และ​พูด​ว่า “ขอ​ให้​เป็น​ไป​ตาม​ความ​ประสงค์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เถิด”
15หลัง​จาก​นั้น​พวก​เรา​ก็​เตรียม​พร้อม​เพื่อ​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​เยรูซาเล็ม
16เหล่า​สาวก​บาง​คน​ที่​มา​จาก​เมือง​ซีซารียา​ก็​ไป​ด้วย เขา​นำ​เรา​ไป​ยัง​บ้าน​ของ​มนาสัน​สาวก​เก่า​แก่​ชาว​เกาะ​ไซปรัส เพื่อ​ให้​เรา​พัก​อยู่​ที่​นั่น
17เมื่อ​เรา​มา​ถึง​เมือง​เยรูซาเล็ม พวก​พี่​น้อง​ก็​ต้อนรับ​ด้วย​ความ​ยินดี
18วัน​รุ่ง​ขึ้น เปาโล​กับ​เรา​ทั้ง​หลาย​จึง​ไป​หา​ยากอบ ผู้​ปกครอง​ทุก​คน​ก็​มา​อยู่​พร้อม​กัน
19เปาโล​ทักทาย​กับ​พวก​เขา แล้ว​ก็​เล่า​ถึง​งาน​รับใช้​ที่​พระ​เจ้า​ได้​ให้​ท่าน​กระทำ​ตาม​ลำดับ​ใน​หมู่​คนนอก
20เมื่อ​เขา​เหล่า​นั้น​ได้ยิน​เช่น​นั้น​ก็​สรรเสริญ​พระ​เจ้า และ​พูด​กับ​เปาโล​ว่า “ดู​เถิด พี่​เอ๋ย ชาว​ยิว​กี่​พัน​คน​ที่​มี​ความ​เชื่อ และ​ทุก​คน​ก็​ได้​รักษา​กฎ​บัญญัติ​อย่าง​เคร่งครัด
21พวก​เขา​ได้ยิน​ว่า ท่าน​สอน​ชาว​ยิว​ทุก​คน​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​หมู่​คนนอก ให้​ละเลย​หมวด​กฎ​บัญญัติ​ของ​โมเสส และ​บอก​พวก​เขา​ไม่​ให้​ลูกๆ เข้า​สุหนัต หรือ​ดำเนิน​ชีวิต​ตาม​ขนบธรรมเนียม​ของ​พวก​เรา
22แล้ว​เรา​ควร​จะ​ทำ​อย่างไร เขา​เหล่า​นั้น​ย่อม​ทราบ​ว่า​ท่าน​จะ​มา​ที่​นี่
23ฉะนั้น​ขอ​ให้​ทำตาม​ที่​พวก​เรา​บอก​ท่าน​เถิด มี​ชาย 4 คน​ใน​พวก​เรา​ได้​สาบาน​ตน​ไว้
24ท่าน​จง​พา​เขา​ทั้ง​สี่​ไป​ทำ​พิธี​ชำระ​ตัว​ด้วย​กัน​กับ​ท่าน​แล้ว​เสีย​เงิน​แทน​เขา เพื่อ​ว่า​เขา​จะ​ได้​โกน​ศีรษะ แล้ว​ทุก​คน​จะ​ได้​ทราบ​ว่า รายงาน​เกี่ยว​กับ​ท่าน​นั้น​ไม่​เป็น​ความ​จริง​เลย ท่าน​เอง​ดำเนิน​ชีวิต​ตาม​กฎ​บัญญัติ
25พวก​เรา​ได้​เขียน​จดหมาย​ถึง​ผู้​เชื่อ​ทั้ง​หลาย​ที่​เป็น​คนนอก​แล้ว​ว่า เรา​ได้​ตัดสิน​ใจ​ว่า เขา​ต้อง​ละเว้น​จาก​อาหาร​ที่​ได้​บูชา​แก่​รูป​เคารพ​ต่างๆ จาก​เลือด จาก​เนื้อ​สัตว์​ที่​ถูก​รัด​คอ​ตาย และ​จาก​การ​ประพฤติ​ผิด​ทาง​เพศ”
26วัน​รุ่ง​ขึ้น​เปาโล​ก็​พา​ชาย 4 คน​นั้น​ไป​เพื่อ​ทำ​พิธี​ชำระ​ตัว​ด้วย​กัน​กับ​ท่าน แล้ว​ท่าน​ก็​ไป​ยัง​พระ​วิหาร​เพื่อ​ประกาศ​ว่า วัน​ชำระ​ตัว​จะ​จบ​สิ้น​เมื่อไหร่ และ​จะ​ได้​ถวาย​เครื่อง​บูชา​เพื่อ​คน​เหล่า​นั้น​ทุก​คน
เปาโล​ถูก​จับ​กุม​ที่​เมือง​เยรูซาเล็ม
27เมื่อ​เกือบ​จะ​สิ้น 7 วัน ชาว​ยิว​บาง​คน​ที่​มา​จาก​แคว้น​เอเชีย​เห็น​เปาโล​ที่​พระ​วิหาร จึง​ก่อ​ความ​วุ่นวาย​ขึ้น​และ​จับ​ท่าน​ไป
28พลาง​ตะโกน​ว่า “ชาว​อิสราเอล​เอ๋ย มา​ช่วย​กัน​เถิด ชาย​คน​นี้​เป็น​คน​เสี้ยม​สอน​คน​ทั่ว​ทุก​แห่งหน​ให้​ต่อต้าน​คน​ของ​เรา รวม​ทั้ง​กฎ​บัญญัติ​และ​สถานที่​นี้​ด้วย ยิ่ง​กว่า​นั้น​เขา​ได้​พา​ชาว​กรีก​เข้า​มา​ใน​บริเวณ​พระ​วิหาร ทำ​ให้​ที่​บริสุทธิ์​เป็น​มลทิน”
29ก่อน​หน้า​นี้ เขา​เหล่า​นั้น​เห็น​ชาว​เอเฟซัส​ที่​ชื่อ​โตรฟีมัส​อยู่​ใน​เมือง​กับ​เปาโล และ​ก็​สรุป​ความ​ว่า เปาโล​ได้​พา​เขา​เข้า​ไป​ใน​บริเวณ​พระ​วิหาร
30ทั้ง​เมือง​จึง​เกิด​โกลาหล ผู้​คน​วิ่ง​กรู​กัน​มา​จาก​ทุก​สารทิศ จับ​กุม​เปาโล​แล้ว​ฉุด​ลาก​ท่าน​ออก​ไป​จาก​พระ​วิหาร ประตู​ก็​ปิด​ทันที
31ขณะ​ที่​ผู้​คน​กำลัง​พยายาม​จะ​ฆ่า​ท่าน​อยู่ ผู้​บังคับ​กองพัน​ทหาร​ของ​เมือง​โรม​ได้ยิน​ว่า เมือง​เยรูซาเล็ม​ทั้ง​เมือง​กำลัง​เกิด​ความ​อลหม่าน
32เขา​จึง​นำ​กอง​ทหาร​และ​เหล่า​นาย​ร้อย​วิ่ง​ลง​ไป​หา​ฝูงชน เมื่อ​พวก​ที่​ก่อ​การ​จลาจล​เห็น​ผู้​บังคับ​กองพัน​กับ​พวก​ทหาร​ของ​เขา จึง​หยุด​ทุบ​ตี​เปาโล
33ผู้​บังคับ​กองพัน​เข้า​ไป​ใกล้​แล้ว​จับ​กุม​ท่าน และ​สั่ง​ให้​ล่าม​ด้วย​โซ่ 2 เส้น แล้ว​ไต่​ถาม​ว่า​ท่าน​เป็น​ใคร มา​ทำ​อะไร
34ฝูงชน​ก็​ตะโกน​กัน​ต่างๆ นานา และ​ใน​เมื่อ​ผู้​บังคับ​กองพัน​ไม่​สามารถ​ทราบ​ความ​เพราะ​ไม่​อาจ​หยุด​ความ​วุ่นวาย​ได้ จึง​สั่ง​ให้​คน​พา​เปาโล​เข้า​ไป​ใน​กรม​ทหาร
35เมื่อ​เปาโล​ถึง​บันได​แล้ว ฝูงชน​ได้​เกิด​จลาจล​ขึ้น​อีก​จน​พวก​ทหาร​ต้อง​ยก​ตัว​ท่าน​ขึ้น
36ฝูงชน​ที่​ตาม​ไป​ก็​ร้อง​ตะโกน​แล้ว​ตะโกน​อีก​ว่า “ฆ่า​เขา​เสีย​เถิด”
เปาโล​กล่าว​กับ​ฝูงชน
37พวก​ทหาร​เกือบ​จะ​พา​เปาโล​เข้า​ไป​ใน​กรม​ทหาร​อยู่​แล้ว ขณะ​ที่​ท่าน​ถาม​ผู้​บังคับ​กองพัน​ว่า “ขอ​ให้​ข้าพเจ้า​ได้​พูด​กับ​ท่าน​หน่อย​ได้​ไหม” เขา​จึง​ตอบ​ว่า “พูด​ภาษา​กรีก​เป็น​หรือ
38เจ้า​ไม่​ใช่​ชาว​อียิปต์​คน​นั้น​หรอก​หรือ​ที่​ก่อ​การ​กบฏ และ​นำ​ผู้​ก่อ​การ​ร้าย 4,000 คน​ออก​ไป​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ก่อน​หน้า​นี้”
39เปาโล​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​เป็น​ชาว​ยิว​จาก​เมือง​ทาร์ซัส​ใน​แคว้น​ซีลีเซีย พลเมือง​จาก​เมือง​ที่​ไม่​ด้อย​เลย กรุณา​ให้​ข้าพเจ้า​พูด​กับ​ผู้​คน​เถิด”
40เมื่อ​เปาโล​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​นายพัน​แล้ว จึง​ยืน​บน​ขั้น​บันได​โบก​มือ​ให้​สัญญาณ​กับ​ฝูงชน เมื่อ​เสียง​โหวกเหวก​สงบ​ลง​แล้ว ท่าน​ก็​พูด​เป็น​ภาษา​ฮีบรู​ว่า