บรรดา​ผู้​อยู่​อาศัย​ทั้ง​ปวง​ของ​แผ่นดิน​จง​เงี่ย​หู​ฟัง

เคย​มี​อะไร​เช่น​นี้​เกิด​ขึ้น​ใน​สมัย​ของ​พวก​ท่าน

หรือ​ใน​สมัย​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​ท่าน​ไหม

และ​ให้​ลูกๆ ของ​พวก​ท่าน​บอก​กับ​ลูกๆ ของ​พวก​เขา

และ​ให้​ลูกๆ ของ​พวก​เขา​บอก​กับ​คน​ยุค​ต่อๆ ไป

ตั๊กแตน​ตัว​เต็ม​วัย​ก็​จะ​กิน​สิ่ง​นั้น

ตั๊กแตน​ตัว​เต็ม​วัย​กิน​สิ่ง​ใด​เหลือ

ตั๊กแตน​ตัว​อ่อน​ระยะ​แรก​ก็​จะ​กิน​สิ่ง​นั้น

ตั๊กแตน​ตัว​อ่อน​ระยะ​แรก​กิน​สิ่ง​ใด​เหลือ

ตั๊กแตน​ตัว​อ่อน​ระยะ​สอง​ก็​จะ​กิน​สิ่ง​นั้น

พวก​ท่าน​นักดื่ม​เหล้า​องุ่น ทุก​คน​จง​ร้อง​รำพัน

เพราะ​เหล้า​องุ่น​หวาน

เพราะ​มัน​ถูก​ยื้อ​ไป​จาก​ปาก​ของ​พวก​ท่าน

ซึ่ง​มี​กำลัง​มาก​และ​มี​จำนวน​มาก​จน​นับ​ไม่​ถ้วน

มี​ฟัน​เหมือน​ฟัน​สิงโต

มี​เขี้ยว​เหมือน​เขี้ยว​สิงโต​ตัว​เมีย

และ​ต้น​มะเดื่อ​ของ​ข้าพเจ้า​เสียหาย

มัน​ทึ้ง​กาบ​ไม้ และ​โยน​ทิ้ง

มี​แต่​กิ่ง​ก้าน​ที่​มัน​เหลือ​ทิ้ง​ไว้

เพื่อ​คู่หมั้น​ใน​วัย​สาว​ของ​นาง

ใน​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

บรรดา​ปุโรหิต​จึง​ร้อง​รำพัน

คือ​บรรดา​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

พื้น​ดิน​คร่ำครวญ

เพราะ​ธัญพืช​ถูก​ทำลาย

เหล้า​องุ่น​แห้ง​เหือด

น้ำมัน​แห้ง​สนิท

พวก​ท่าน​ที่​ดูแล​เถา​องุ่น จง​ร้องไห้​ฟูมฟาย

เพราะ​ข้าว​สาลี​และ​ข้าว​บาร์เลย์

เพราะ​การ​เก็บ​เกี่ยว​ไร่​นา​ล้มเหลว

ต้น​มะเดื่อ​เหี่ยว​เฉา

ทับทิม ต้น​อินทผลัม และ​แอปเปิ้ล

ต้นไม้​ทุก​ต้น​ใน​ไร่​นา​แห้ง​เหี่ยว

และ​ความ​ยินดี​ก็​เหือด​หาย

ไป​จาก​ลูกๆ ของ​มนุษย์

บรรดา​ผู้​รับใช้​ที่​แท่น​บูชา​เอ๋ย จง​ร้อง​รำพัน

ไป​เถิด และ​จง​สวม​ผ้า​กระสอบ​ตลอด​ทั้ง​คืน

บรรดา​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า

เพราะ​งด​การ​ถวาย​เครื่อง​ธัญญ​บูชา​และ​เครื่อง​ดื่ม​บูชา

ใน​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า​ของ​พวก​ท่าน

ให้​มี​การ​ประชุม​อัน​บริสุทธิ์

จง​ให้​บรรดา​ผู้​อาวุโส

และ​ผู้​อยู่​อาศัย​ทั้ง​ปวง​ของ​แผ่นดิน

มา​ร่วม​กัน​ที่​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​พวก​ท่าน

และ​ส่ง​เสียง​ร้อง​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า

เพราะ​วัน​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ใกล้​เข้า​มา​แล้ว

วัน​นั้น​จะ​มา​เหมือน​กับ​ความ​พินาศ

จาก​องค์​ผู้​กอปร​ด้วย​มหิทธานุภาพ

อีก​ทั้ง​ความ​ยินดี​และ​รื่นเริง​ใจ

ก็​ถูก​ระงับ​ไป​เสีย​จาก​พระ​ตำหนัก

ของ​พระ​เจ้า​ของ​พวก​เรา​มิ​ใช่​หรือ

แหล่ง​เก็บ​ธัญพืช​เป็น​ที่​รกร้าง

โรง​สี​ถูก​พัง​ลง

เพราะ​ธัญพืช​แห้ง​เหี่ยว

ฝูง​โค​งงงัน

เพราะ​ไม่​มี​ทุ่ง​หญ้า​สำหรับ​พวก​มัน

แม้​แต่​ฝูง​แกะ​ก็​ยัง​ลำบาก

เพราะ​ไฟ​ได้​เผา​ไหม้​ทุ่ง​หญ้า​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร

เปลวไฟ​ได้​ลุก​ไหม้​ต้นไม้​ใน​ทุ่ง​ทั้ง​หมด

เพราะ​ธาร​น้ำ​แห้ง​เหือด​หมด​แล้ว

และ​ไฟ​ได้​เผา​ผลาญ​ทุ่ง​หญ้า

ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร