1เศษขนมปังแห้งกับความสงบเงียบ
ก็ยังดีกว่าบ้านที่มีงานเลี้ยงมากมายซึ่งมีแต่การทะเลาะวิวาทกัน
2ผู้รับใช้ที่ชาญฉลาดจะเป็นผู้ควบคุมลูกเจ้านายที่ประพฤติตัวอย่างน่าอับอาย
และจะได้รับส่วนแบ่งจากมรดกร่วมกับลูกๆ
3เบ้าหลอมมีไว้สำหรับเงิน และเตาหลอมสำหรับทองคำ
แต่พระผู้เป็นเจ้าทดสอบที่จิตใจ
4คนชั่วเอาใจใส่กับคำพูดเลวๆ
คนพูดปดฟังลิ้นที่นำความพินาศ
5คนที่ล้อเลียนผู้ยากไร้ก็ดูหมิ่นองค์ผู้สร้างของเขา
คนที่ยินดีกับความวิบัติจะถูกลงโทษ
6หลานๆ ที่เกิดจากบุตรเป็นดุจมงกุฎของผู้สูงอายุ
และความภูมิใจของลูกๆ ก็คือบิดาของเขา
7คำพูดที่ดีงามไม่เหมาะกับคนโง่
ปากที่พูดโกหกยิ่งไม่เหมาะสำหรับคนมีเกียรติ
8สินบนเป็นดั่งแก้ววิเศษในสายตาของผู้ให้
ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็สำเร็จ
9ผู้ที่ให้อภัยการกระทำผิดเป็นผู้แสวงหาความรัก
แต่ผู้ที่ย้ำเรื่องเดิมซ้ำซากก็เป็นผู้แยกเพื่อนรักให้จากกัน
10การตักเตือนว่ากล่าวครั้งเดียวฝังลึกในคนที่มีความหยั่งรู้
มากกว่าการเฆี่ยนตีคนโง่เขลาหนึ่งร้อยครั้ง
11คนชั่วร้ายจะแสวงหาแต่ความเลว
ดังนั้นคนเหี้ยมโหดจะถูกส่งมาเพื่อต่อต้านเขา
12ให้คนปะทะกับหมีแม่ลูกอ่อนที่ถูกขโมยลูก
ก็ยังดีกว่าพบคนโง่พร้อมกับความโง่ของเขา
13ความเลวร้ายจะไม่หายไปจากบ้าน
ของคนที่ตอบสนองความดีด้วยความชั่ว
14การเริ่มทะเลาะวิวาทเปรียบเสมือนการปล่อยให้น้ำในเขื่อนไหลทะลักออกมา
ดังนั้น จงหยุดการโต้แย้งก่อนที่จะเกิดการทะเลาะวิวาท
15การช่วยคนที่มีความผิดให้พ้นข้อหา และกล่าวโทษผู้มีความชอบธรรม
สองสิ่งนี้เป็นที่น่ารังเกียจต่อพระผู้เป็นเจ้า
16คนโง่จะมีเงินไว้ซื้อสติปัญญาเพื่อจุดประสงค์อะไร
ในเมื่อเขาขาดความคิด
17เพื่อนมีความรักให้เสมอ
และพี่น้องเกิดมาเพื่อช่วยกันในยามคับขัน
18คนที่ขาดความยั้งคิดให้คำสาบาน
และรับประกันเพื่อนบ้านของเขา
19คนที่รักการกระทำผิดจะรักการทะเลาะวิวาท
คนที่สร้างประตูของตนให้สูงขึ้นนับว่าแสวงหาความพินาศ
20ผู้มีใจลวงหลอกจะไม่มีความสำเร็จในชีวิต
และลิ้นบิดเบือนก็ตกอยู่ในความวิบัติ
21บุตรที่โง่เขลาเป็นที่เศร้าใจของบิดา
และบิดาของคนโง่หามีความยินดีไม่
22ใจที่เปี่ยมด้วยความยินดีเป็นเสมือนยารักษาที่ดี
แต่วิญญาณอันบอบช้ำทำให้รู้สึกเหี่ยวแห้งถึงกระดูก
23คนชั่วร้ายแอบรับสินบน
เพื่อบิดเบือนวิถีทางแห่งความเที่ยงธรรม
24สติปัญญาอยู่ไม่ไกลจากสายตาของผู้หยั่งรู้
แต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดขอบโลก
25บุตรที่โง่เขลาเป็นความทุกข์โศกของบิดา
และเป็นความขมขื่นของนางผู้ให้กำเนิดแก่เขา
26การลงโทษผู้มีความชอบธรรม
หรือเฆี่ยนตีผู้นำที่มีสัจจะเป็นการกระทำที่ไม่ดี
27ผู้ที่ยับยั้งคำพูดของตนได้เป็นผู้มีความรู้
และผู้รู้จักควบคุมตัวเองเป็นผู้หยั่งรู้
28แม้แต่คนโง่เวลานิ่งเงียบ คนก็ยังคิดว่าเขามีสติปัญญา
และเวลาเขาปิดปากก็จะดูเหมือนเป็นคนฉลาด
New Thai Version Foundation
