逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (ขจง) - ตอนที่ข้าพเจ้าไม่ได้สารภาพความผิดบาป กระดูกของข้าพเจ้าก็อ่อนแอลง ข้าพเจ้าคร่ำครวญอย่างเจ็บปวดตลอดวันยังค่ำ
- 新标点和合本 - 我闭口不认罪的时候， 因终日唉哼而骨头枯干。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 我闭口不认罪的时候， 因终日呻吟而骨头枯干。
- 和合本2010（神版-简体） - 我闭口不认罪的时候， 因终日呻吟而骨头枯干。
- 当代译本 - 我默然不语、拒绝认罪的时候， 就因整日哀叹而身心疲惫。
- 圣经新译本 - 我闭口不认罪的时候， 就整天唉哼，以致骨头衰残。
- 中文标准译本 - 我保持沉默、不认罪 的时候， 就因终日唉哼而骨头衰朽；
- 现代标点和合本 - 我闭口不认罪的时候， 因终日唉哼而骨头枯干。
- 和合本（拼音版） - 我闭口不认罪的时候， 因终日唉哼而骨头枯干。
- New International Version - When I kept silent, my bones wasted away through my groaning all day long.
- New International Reader's Version - When I kept silent about my sin, my body became weak because I groaned all day long.
- English Standard Version - For when I kept silent, my bones wasted away through my groaning all day long.
- New Living Translation - When I refused to confess my sin, my body wasted away, and I groaned all day long.
- The Message - When I kept it all inside, my bones turned to powder, my words became daylong groans.
- Christian Standard Bible - When I kept silent, my bones became brittle from my groaning all day long.
- New American Standard Bible - When I kept silent about my sin, my body wasted away Through my groaning all day long.
- New King James Version - When I kept silent, my bones grew old Through my groaning all the day long.
- Amplified Bible - When I kept silent about my sin, my body wasted away Through my groaning all the day long.
- American Standard Version - When I kept silence, my bones wasted away Through my groaning all the day long.
- King James Version - When I kept silence, my bones waxed old through my roaring all the day long.
- New English Translation - When I refused to confess my sin, my whole body wasted away, while I groaned in pain all day long.
- World English Bible - When I kept silence, my bones wasted away through my groaning all day long.
- 新標點和合本 - 我閉口不認罪的時候， 因終日唉哼而骨頭枯乾。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 我閉口不認罪的時候， 因終日呻吟而骨頭枯乾。
- 和合本2010（神版-繁體） - 我閉口不認罪的時候， 因終日呻吟而骨頭枯乾。
- 當代譯本 - 我默然不語、拒絕認罪的時候， 就因整日哀歎而身心疲憊。
- 聖經新譯本 - 我閉口不認罪的時候， 就整天唉哼，以致骨頭衰殘。
- 呂振中譯本 - 我閉口不 認罪 時， 我的骨頭都因終日哀哼而磨損。
- 中文標準譯本 - 我保持沉默、不認罪 的時候， 就因終日唉哼而骨頭衰朽；
- 現代標點和合本 - 我閉口不認罪的時候， 因終日唉哼而骨頭枯乾。
- 文理和合譯本 - 我緘默時、終日欷歔、我骨衰殘兮、
- 文理委辦譯本 - 我不言己罪、終日欷歔、筋骨漸衰、
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 我緘默未認己罪、終日哀號、筋骨衰殘、
- 吳經熊文理聖詠與新經全集 - 我昔有罪。不肯自招。呻吟不輟。生趣日消。
- Nueva Versión Internacional - Mientras guardé silencio, mis huesos se fueron consumiendo por mi gemir de todo el día.
- 현대인의 성경 - 내가 죄를 고백하지 않았을 때에는 종일 신음하다가 지쳤습니다.
- Новый Русский Перевод - Пойте Ему новую песнь; играйте искусно, от радости восклицая!
- Восточный перевод - Пойте Ему новую песнь; играйте искусно, восклицая от радости!
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Пойте Ему новую песнь; играйте искусно, восклицая от радости!
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Пойте Ему новую песнь; играйте искусно, восклицая от радости!
- La Bible du Semeur 2015 - Tant que je taisais ma faute, je m’épuisais à gémir ╵sans cesse, à longueur de jour.
- リビングバイブル - 私には、罪を認めたくない時がありました。 しかし、私はかえってみじめになり、 くる日もくる日も挫折感にとらわれて過ごしました。
- Nova Versão Internacional - Enquanto eu mantinha escondidos os meus pecados, o meu corpo definhava de tanto gemer.
- Hoffnung für alle - Erst wollte ich meine Schuld verheimlichen. Doch davon wurde ich so schwach und elend, dass ich nur noch stöhnen konnte.
- Kinh Thánh Hiện Đại - Khi con không chịu xưng nhận tội xương cốt hao mòn, suốt ngày rên rỉ.
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - เมื่อข้าพระองค์นิ่งเงียบอยู่ กระดูกของข้าพระองค์ก็สึกกร่อนไป โดยการคร่ำครวญวันยังค่ำ
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - ครั้งที่ข้าพเจ้าไม่สารภาพบาป กระดูกข้าพเจ้าก็ผุกร่อน เพราะการคร่ำครวญยาวนานตลอดวันคืน
- Thai KJV - เมื่อข้าพระองค์นิ่งเงียบ ร่างกายของข้าพระองค์ก็ร่วงโรยไปโดยการคร่ำครวญวันยังค่ำของข้าพระองค์
交叉引用
- อิสยาห์ 57:17 - เราโกรธในเรื่องความโลภอันชั่วร้ายของพวกเขา เราจึงลงโทษพวกเขา เราได้ซ่อนตัวเราเองและโกรธ แต่พวกเขาก็ยังหันเหไปตามทางทั้งหลายของพวกเขา
- สดุดี 102:3 - วันเวลาของข้าพเจ้าหายไปอย่างควัน กระดูกของข้าพเจ้าถูกเผาเหมือนอยู่ในเตาไฟ
- สดุดี 102:4 - ใจของข้าพเจ้าห่อเหี่ยวไป เหมือนหญ้าที่ถูกตัด ข้าพเจ้าเบื่ออาหาร
- สดุดี 102:5 - ข้าพเจ้าร้องคร่ำครวญด้วยความทุกข์โศก จนเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก
- ลูกา 15:15 - เขาก็เลยไปรับจ้างทำงานกับชาวเมืองนั้นคนหนึ่ง เขาถูกส่งให้ไปเลี้ยงหมูในทุ่งนา
- ลูกา 15:16 - เขาหิวมาก อยากจะกินอาหารที่หมูกิน แต่ก็ไม่มีใครให้อะไรเขากินเลย
- สดุดี 6:2 - ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดเมตตาต่อข้าพเจ้าด้วย เพราะข้าพเจ้าอ่อนแอ ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดรักษาข้าพเจ้าด้วย เพราะกระดูกของข้าพเจ้าสั่นเทิ้ม
- 1 ซามูเอล 31:13 - พวกเขาได้เก็บกระดูก และฝังมันไว้ใต้ต้นสนหมอกที่ยาเบช และพวกเขาก็อดอาหารให้เป็นเวลาเจ็ดวัน
- ปฐมกาล 3:8 - ในเวลาเย็นของวันนั้น พวกเขาได้ยินเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าเดินมาในสวน ทั้งชายนั้นและเมียของเขา ต่างพากันไปหลบซ่อนจากหน้าของพระยาห์เวห์พระเจ้า พวกเขาแอบอยู่ตามต้นไม้ในสวน
- ปฐมกาล 3:9 - พระยาห์เวห์พระเจ้า ได้ส่งเสียงเรียกชายคนนั้น และพูดกับเขาว่า “เจ้าอยู่ที่ไหน”
- ปฐมกาล 3:10 - ชายคนนั้นตอบว่า “ข้าพเจ้าได้ยินเสียงของพระองค์ในสวนนี้ ข้าพเจ้าเกรงกลัว เพราะข้าพเจ้าเปลือยกายอยู่ ข้าพเจ้าจึงมาแอบซ่อนตัวอยู่”
- ปฐมกาล 3:11 - พระยาห์เวห์พระเจ้าจึงตอบว่า “ใครบอกเจ้าว่าเจ้าเปลือยกายอยู่ นี่เจ้ากินจากต้นที่เราสั่งห้ามไม่ให้เจ้ากินแล้วใช่ไหม”
- ปฐมกาล 3:12 - ชายคนนั้นตอบว่า “หญิงที่พระองค์ได้มอบให้กับข้าพเจ้า เป็นคนเอาผลไม้จากต้นนั้นมาให้ข้าพเจ้าแล้วข้าพเจ้าก็กินมัน”
- ปฐมกาล 3:13 - พระยาห์เวห์พระเจ้าพูดกับหญิงคนนั้นว่า “เจ้าได้ทำอะไรลงไป” หญิงนั้นตอบว่า “งูตัวหนึ่งมาล่อลวงข้าพเจ้า แล้วข้าพเจ้าก็กินผลไม้นั้น”
- ปฐมกาล 3:14 - พระยาห์เวห์พระเจ้าพูดกับงูว่า “เพราะเจ้าได้ทำอย่างนี้ เจ้าจะถูกสาปแช่งมากยิ่งกว่าสัตว์ทุกชนิด ทั้งสัตว์เลี้ยงและสัตว์ป่า เจ้าจะต้องเลื้อยไปด้วยท้อง เจ้าจะต้องกินฝุ่นไปตลอดชีวิต
- ปฐมกาล 3:15 - เราจะทำให้เจ้ากับหญิงนั้นเป็นศัตรูกัน ลูกหลานของเจ้ากับลูกหลานของหญิงนั้นจะเป็นศัตรูกัน ลูกหลานของหญิงนั้นจะทำให้หัวของเจ้าฟกช้ำ แล้วเจ้าจะทำให้ส้นเท้าของเขาฟกช้ำ”
- ปฐมกาล 3:16 - แล้วพระองค์พูดกับหญิงนั้นว่า “เราจะทำให้เจ้าต้องทำงานอย่างหนัก เจ้าจะต้องตั้งท้องบ่อยๆ นอกจากจะต้องทำงานหนักแล้ว เจ้าจะต้องคลอดลูกอีกด้วย เจ้าจะอยากควบคุม สามี แต่สามีจะครอบงำเจ้า”
- ปฐมกาล 3:17 - แล้วพระองค์พูดกับชายนั้นว่า “เพราะเจ้าไปฟังเสียงของเมียเจ้า และเจ้ากินจากต้นไม้ที่เราสั่งห้ามไม่ให้เจ้ากิน เพราะเจ้าทำอย่างนั้น เราจะสาปแช่งผืนดิน เจ้าจะได้กินจากผืนดินนั้นก็ต่อเมื่อเจ้าทำงานอย่างหนักทุกวันตลอดชั่วชีวิตของเจ้า
- ปฐมกาล 3:18 - แผ่นดินจะเกิดหนามและวัชพืชให้กับเจ้า และเจ้าจะต้องกินพืชที่อยู่ในท้องทุ่ง
- ปฐมกาล 3:19 - เจ้าจะต้องทำงานหนักอาบเหงื่อต่างน้ำเพื่อจะมีอาหารกิน จนกว่าเจ้าจะตายกลับไปสู่ดินเพราะเจ้ามาจากดิน เพราะเจ้าถูกสร้างมาจากผงดิน ดังนั้นเจ้าจะต้องคืนกลับไปเป็นผงดินเหมือนเดิม”
- เยเรมียาห์ 31:18 - เราได้ยินเสียงร้องไห้ของเอฟราอิมจริงๆ เขาพูดว่า ‘พระองค์ตีสอนข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็ถูกตีสอนเหมือนลูกวัวที่ยังไม่เชื่อง นำข้าพเจ้ากลับมาเถิดเพื่อข้าพเจ้าจะได้กลับมา เพราะพระองค์ พระยาห์เวห์ คือพระเจ้าของข้าพเจ้า
- เยเรมียาห์ 31:19 - เพราะหลังจากที่ข้าพเจ้าหันไปจากพระองค์ ข้าพเจ้าก็สำนึกผิด และเมื่อข้าพเจ้าได้รับการสอน ข้าพเจ้าก็ตบต้นขาตัวเองด้วยความละอาย ข้าพเจ้าละอายและอัปยศอดสู เพราะข้าพเจ้าได้แบกสิ่งที่ผิดๆที่น่าละอายที่ข้าพเจ้าได้ทำไปตอนเป็นเด็ก’”
- อิสยาห์ 59:11 - เราทุกคนบ่นเหมือนหมีร้องคราง และร้องคร่ำครวญเหมือนนกเขาร้อง พวกเรารอคอยการตัดสินอันยุติธรรมของพระองค์ แต่มันไม่มาสักที พวกเรารอคอยความรอด แต่มันห่างไกลจากพวกเรา
- สดุดี 51:8 - ช่วยพูดสิ่งที่จะนำความยินดีและความสุขมาให้กับข้าพเจ้าด้วยเถิด โปรดทำให้กระดูกพวกนี้ที่พระองค์หักเป็นชิ้นๆได้กลับชื่นชมยินดีอีกครั้ง
- อิสยาห์ 51:20 - ลูกๆของเจ้าได้เป็นลมไป พวกเขาก็นอนอยู่ตามทุกหัวถนนเหมือนกับกวางที่ติดตาข่าย ความโกรธแค้นของพระยาห์เวห์ตกบนพวกเขาอย่างเต็มที่ พวกเขาได้ยินพระเจ้าของเจ้าตะคอกใส่พวกเขา
- 2 ซามูเอล 21:12 - ดาวิดได้ไปเอากระดูกของซาอูลและโยนาธานลูกชายซาอูลมาจากชาวเมืองยาเบช-กิเลอาด (ชาวเมืองนี้ได้แอบไปขโมยศพของสองพ่อลูกนี้มาจากลานเมืองที่เบธชาน ซึ่งเป็นที่ที่ชาวฟีลิสเตียเสียบประจานพวกเขาไว้ ภายหลังจากที่พวกเขาฆ่าซาอูลได้ที่กิลโบอา)
- 2 ซามูเอล 21:13 - ดาวิดนำกระดูกของซาอูลและโยนาธานลูกชายของซาอูลมาจากที่นั่น รวมทั้งกระดูกของเจ็ดคนที่ถูกเสียบถูกทิ้งประจานไว้ มารวมเข้าด้วยกัน
- 2 ซามูเอล 21:14 - พวกเขาฝังกระดูกของซาอูลและโยนาธานลูกชายในหลุมฝังศพของคีชพ่อของซาอูลที่เศลาในเมืองของเบนยามิน และทำทุกอย่างที่กษัตริย์ได้สั่งไว้ หลังจากนั้น พระเจ้าก็ตอบคำอธิษฐานสำหรับแผ่นดินที่แห้งแล้งนั้น
- โยบ 3:24 - อาหารของข้าคือการถอนหายใจ น้ำดื่มของข้าคือเสียงร้องคร่ำครวญ
- สดุดี 31:9 - ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าตกอยู่ในความทุกข์ ดังนั้น โปรดเมตตากรุณาต่อข้าพเจ้าด้วย ข้าพเจ้าเศร้าโศกมาก ร้องไห้จนเจ็บไปหมด ทั้งตา คอ และท้อง
- สดุดี 31:10 - ชีวิตของข้าพเจ้าเกือบจะจบลงแล้ว ตอนนี้มีแต่ความโศกเศร้า วันปีของข้าพเจ้ากำลังจะจบลงแล้ว ตอนนี้มีแต่การคร่ำครวญ ความทุกข์ยาก กำลังกัดกร่อนพละกำลังของข้าพเจ้า กระดูกของข้าพเจ้าเจ็บปวดไปหมดแล้ว
- บทเพลงร้องทุกข์ 3:4 - พระองค์ทำให้เนื้อและหนังของผมเหี่ยวแห้งไป พระองค์หักกระดูกของผม
- บทเพลงร้องทุกข์ 1:3 - ยูดาห์ทนทุกข์เวทนาและถูกกดขี่ข่มเหงอย่างหนัก และถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลย เธออาศัยอยู่ท่ามกลางชนชาติต่างๆ แต่ก็ไม่มีความสงบสุขหรือความมั่นคงเลย คนพวกนั้นที่ไล่ล่าเธอก็ตามเธอทัน พวกเขาตามเธอมาทันตรงทางแคบ
- โยบ 30:17 - ในตอนกลางคืนพระเจ้าทิ่มแทงกระดูกในร่างข้า ความเจ็บปวดไม่เคยหยุดแทะข้าเลย
- สุภาษิต 28:13 - คนที่ปกปิดความผิดบาปของตัวเอง จะไม่เจริญรุ่งเรือง แต่คนที่สารภาพและละทิ้งบาปเหล่านั้น จะพบกับความเมตตา
- บทเพลงร้องทุกข์ 3:8 - ถึงแม้ผมได้ร้องให้ช่วย พระองค์ก็เพิกเฉยต่อคำอธิษฐานของผม
- โฮเชยา 7:14 - พวกเขาร้องคร่ำครวญอยู่บนเตียง แต่พวกเขาไม่ได้ร้องเรียกเราจากใจ พวกเขาเชือดเฉือนตัวเอง เพื่อแลกข้าวกับเหล้าองุ่นใหม่ พวกเขาหันไปจากเรา
- โยบ 30:30 - ผิวของข้าดำคล้ำเพราะความเจ็บป่วย และกระดูกของข้าถูกเผาด้วยพิษไข้
- สดุดี 22:1 - พระเจ้าของข้าพเจ้า พระเจ้าของข้าพเจ้า ทำไมพระองค์ถึงได้ละทิ้งข้าพเจ้าเสีย ทำไมพระองค์ถึงได้อยู่ห่างไกลจากข้าพเจ้าเสียเหลือเกิน ทำไมไม่ช่วยข้าพเจ้าให้รอด ทำไมไม่ได้ยินเสียงร้องขอให้ช่วยของข้าพเจ้า
- สดุดี 38:3 - ความโกรธของพระองค์ทำให้ข้าพเจ้าปวดรวดร้าวไปทั่วตัว ความบาปของข้าพเจ้าเองทำให้แม้แต่กระดูกก็ปวดร้าวไปหมด
- สดุดี 38:8 - ข้าพเจ้าเจ็บจนชาและถูกบีบจนบี้แบน ข้าพเจ้าเครียดจนกรีดร้องออกมา