1หลัง​จาก​นั้น นาหาช​กษัตริย์​ของ​ชาว​อัมโมน​ก็​สิ้น​ชีวิต และ​บุตร​ของ​ท่าน​ครอง​ราชย์​แทน​ท่าน

2ดาวิด​กล่าว​ว่า “เรา​จะ​กระทำ​ต่อ​ฮานูน​บุตร​ของ​นาหาช​ด้วย​ความ​เมตตา เพราะ​บิดา​ของ​ท่าน​ได้​กระทำ​ต่อ​เรา” ดังนั้น ดาวิด​จึง​ให้​บรรดา​ผู้​ส่ง​ข่าว​ของ​ท่าน​ไป​แสดง​ความ​เสีย​ใจ​ต่อ​ฮานูน​เรื่อง​บิดา และ​ผู้​รับใช้​ของ​ดาวิด​จึง​มา​แสดง​ความ​เสีย​ใจ​ต่อ​ฮานูน​ที่​ดิน​แดน​ของ​ชาว​อัมโมน

3แต่​บรรดา​เจ้า​นาย​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​ชาว​อัมโมน​พูด​กับ​ฮานูน​ว่า “ท่าน​คิด​หรือ​ว่า ที่​ดาวิด​ให้​คน​มา​แสดง​ความ​เห็น​อก​เห็น​ใจ​ต่อ​ท่าน​นั้น เป็น​การ​ให้​เกียรติ​บิดา​ของ​ท่าน พวก​ผู้​รับใช้​ของ​ดาวิด​มา​เพื่อ​สำรวจ​และ​สอด​แนม​ความ​ใน​แผ่นดิน เพื่อ​จะ​ล้ม​ล้าง​เมือง​มิ​ใช่​หรือ”

4ดังนั้น​ฮานูน​จึง​ให้​คน​โกน​เครา​พวก​ทหาร​รับใช้​ของ​ดาวิด และ​ตัด​เครื่อง​แต่ง​กาย​ที่​ตรง​กลาง​จาก​สะโพก​ลง​มา และ​ส่ง​พวก​เขา​กลับ​ไป

5และ​พวก​เขา​ก็​จาก​ไป เมื่อ​มี​คน​ไป​แจ้ง​ข่าว​แก่​ดาวิด ท่าน​ก็​ให้​คน​ไป​พบ​กับ​พวก​เขา เพราะ​ชาย​เหล่า​นั้น​อับอาย​มาก กษัตริย์​กล่าว​ว่า “จง​พัก​อยู่​ที่​เยรีโค จน​กว่า​เครา​ของ​พวก​เจ้า​จะ​ขึ้น​แล้ว​จึง​กลับ​มา”

6เมื่อ​ชาว​อัมโมน​เห็น​ว่า​พวก​เขา​ได้​กลับ​กลาย​เป็น​ที่​น่า​รังเกียจ​ของ​ดาวิด ฮานูน​และ​ชาว​อัมโมน​จึง​ใช้​เงิน 1,000 ตะลันต์​ไป​ว่า​จ้าง​รถ​ศึก​และ​สารถี​จาก​อารัมนาหะราอิม19:6 อยู่​ทาง​ทิศ​ตะวัน​ตก​เฉียง​เหนือ​ของ​เมโสโปเตเมีย จาก​อารัมมาอาคาห์ และ​จาก​โศบาห์

7พวก​เขา​จ้าง​รถ​ศึก 32,000 คัน กษัตริย์​แห่ง​มาอาคาห์​พร้อม​กับ​กองทัพ​ของ​ท่าน​ก็​มา​ตั้ง​ค่าย​ที่​หน้า​เมือง​เมเดบา ชาว​อัมโมน​ถูก​รวบ​รวม​กำลัง​มา​จาก​เมือง​ต่างๆ เพื่อ​สู้​รบ

8เมื่อ​ดาวิด​ทราบ​เช่น​นั้น ท่าน​จึง​บัญชา​ให้​โยอาบ​และ​ทหาร​กล้า​จาก​กอง​ทัพ​ทั้ง​หมด​ยก​ทัพ​ไป

9ฝ่าย​ชาว​อัมโมน​ก็​เดิน​ทัพ​ออก​มา​ประจำ​ตำแหน่ง​รบ​ของ​ตน​ที่​ทาง​เข้า​เมือง และ​บรรดา​กษัตริย์​ที่​มา​ถึง​ก็​แยก​ไป​ตั้ง​ทัพ​อยู่​ใน​ที่​โล่ง​ห่าง​จาก​ตัว​เมือง

10เมื่อ​โยอาบ​เห็น​ว่า​สงคราม​ครั้ง​นี้​เขา​ถูก​ขนาบ​ทั้ง​ด้าน​หน้า​และ​ด้าน​หลัง เขา​จึง​เลือก​นักรบ​ที่​ดี​ที่​สุด​ของ​อิสราเอล​จำนวน​หนึ่ง และ​จัด​ทัพ​ให้​ต่อ​สู้​กับ​ชาว​อารัม

11นักรบ​ที่​เหลือ​ก็​จัด​ให้​อยู่​ใน​บังคับ​ของ​อาบีชัย​น้อง​ชาย​ของ​ตน เขา​ก็​ให้​ทหาร​ตั้ง​ทัพ​สู้​กับ​ชาว​อัมโมน

12เขา​พูด​ว่า “ถ้า​หาก​ว่า​ชาว​อารัม​มี​กำลัง​แข็ง​แกร่ง​เกิน​เรา ท่าน​จะ​ได้​ช่วย​เรา​ได้ แต่​ถ้า​ชาว​อัมโมน​แข็ง​แกร่ง​เกิน​ท่าน เรา​ก็​จะ​มา​ช่วย​ท่าน

13จง​กล้าหาญ​เถิด และ​พวก​เรา​ควร​จะ​กล้าหาญ​เพื่อ​คน​ของ​พวก​เรา​และ​เพื่อ​เมือง​ทั้ง​หลาย​ของ​พระ​เจ้า​ของ​เรา และ​ขอ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กระทำ​สิ่ง​ที่​พระ​องค์​เห็น​สมควร”

14ดังนั้น​โยอาบ​และ​คน​ที่​อยู่​กับ​เขา​ขยับ​เข้า​ใกล้​ประจัญ​ศึก​กับ​ชาว​อารัม และ​ชาว​อารัม​ก็​ถอย​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​ต่อ​ตา​เขา

15ครั้น​ชาว​อัมโมน​เห็น​ว่า​ชาว​อารัม​หนี​ไป พวก​เขา​จึง​ถอย​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​อาบีชัย​น้อง​ชาย​ของ​โยอาบ​ด้วย และ​เข้า​ไป​ใน​เมือง แล้ว​โยอาบ​ก็​กลับ​มา​ยัง​เยรูซาเล็ม

16เมื่อ​ชาว​อารัม​เห็น​ว่า​พวก​ตน​พ่าย​แพ้​อิสราเอล​แล้ว พวก​เขา​จึง​ใช้​บรรดา​ผู้​ส่ง​ข่าว​ไป และ​นำ​กำลัง​ชาว​อารัม​ที่​อยู่​โพ้น​แม่น้ำ​ยูเฟรติส​ออก​มา โดย​มี​โชฟัค​ผู้​บังคับ​กองพัน​ทหาร​ของ​ฮาดัดเอเซอร์​เป็น​ผู้​นำ

17เมื่อ​มี​คน​รายงาน​เรื่อง​แก่​ดาวิด ท่าน​ก็​รวบ​รวม​อิสราเอล​เข้า​ด้วย​กัน และ​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​มา​ประชิด​ตัว​และ​ปะทะ​กับ​ชาว​อารัม ครั้น​ดาวิด​จัด​ทัพ​ให้​ต่อ​สู้​กับ​ชาว​อารัม พวก​เขา​ก็​สู้​รบ​กับ​ท่าน

18และ​ชาว​อารัม​ก็​ถอย​หนี​ไป​ต่อ​หน้า​อิสราเอล ดาวิด​ฆ่า​สารถี​ชาว​อารัม 7,000 คน และ​ทหาร​ราบ 40,000 คน และ​ฆ่า​โชฟัค​ผู้​บังคับ​กองพัน​ทหาร​ของ​พวก​เขา​ด้วย

19เมื่อ​พวก​ทหาร​รับใช้​ของ​ฮาดัดเอเซอร์​เห็น​ว่า​พวก​ตน​พ่าย​แพ้​อิสราเอล​แล้ว พวก​เขา​จึง​ยอม​สงบ​ศึก​และ​ยอม​อยู่​ใต้​การ​ควบคุม​ของ​ดาวิด ดังนั้น​ชาว​อารัม​จึง​ไม่​ยินดี​ที่​จะ​ช่วย​เหลือ​ชาว​อัมโมน​อีก​ต่อ​ไป19:19 2 ซามูเอล 10:1-19