1เปาโล​และ​บาร์นาบัส​เข้า​ไป​ใน​ศาลา​ที่​ประชุม​ของ​ชาว​ยิว​ที่​เมือง​อิโคนียูม​ตาม​ปกติ วิธี​การ​พูด​ของ​ท่าน​ทั้ง​สอง​ทำ​ให้​ชาว​ยิว​และ​ชาว​กรีก14:1 ชาว​กรีก ใน​ที่​นี้​หมายถึง คนนอก คือ​ผู้​ที่​ไม่​ใช่​ชาว​ยิว​จำนวน​มาก​เกิด​ความ​เชื่อ

2แต่​พวก​ชาว​ยิว​ที่​ไม่​ยอม​เชื่อ ก็​ก่อกวน​ให้​บรรดา​คนนอก​ไม่​พอใจ​พวก​พี่​น้อง

3เปาโล​และ​บาร์นาบัส​จึง​พัก​อยู่​ที่​นั่น​เป็น​เวลา​นาน และ​พูด​ถึง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ด้วย​ใจ​กล้าหาญ พระ​องค์​แสดง​ให้​เห็น​ชัด​ถึง​พระ​คุณ​ของ​พระ​องค์ โดย​ให้​ท่าน​ทั้ง​สอง​กระทำ​สิ่ง​อัศจรรย์ ด้วย​ปรากฏการณ์​อัศจรรย์​และ​สิ่ง​มหัศจรรย์​ต่างๆ

4ผู้​คน​ใน​เมือง​เกิด​การ​แตก​แยก​กัน​เป็น​ก๊ก​เป็น​เหล่า บ้าง​ก็​เข้า​ข้าง​ชาว​ยิว บ้าง​ก็​เข้า​ข้าง​อัครทูต​ทั้ง​สอง

5บรรดา​คนนอก​และ​ชาว​ยิว​ร่วม​กับ​ผู้​นำ​ของ​เขา​เตรียม​ที่​จะ​ทำ​ร้าย โดย​จะ​เอา​ก้อนหิน​ขว้าง​ปา​อัครทูต

6แต่​ท่าน​ทั้ง​สอง​ทราบ​เสีย​ก่อน จึง​หนี​ไป​ที่​เมือง​ลิสตรา​และ​เมือง​เดอร์บี​ใน​แคว้น​ลิคาโอเนีย​และ​แถบ​ใกล้​เคียง

7และ​ท่าน​ทั้ง​สอง​ก็​ได้​ประกาศ​ข่าว​ประเสริฐ​ที่​นั่น​ต่อ​ไป​อีก

8ที่​เมือง​ลิสตรา​มี​ชาย​เท้า​ลีบ​เป็น​ง่อย​เดิน​ไม่​ได้​มา​แต่​เกิด

9เขา​ได้​มา​นั่ง​ฟัง​เปาโล​พูด​อยู่ เมื่อ​จ้อง​ดู​ชาย​ผู้​นั้น เปาโล​เห็น​ว่า​เขา​มี​ความ​เชื่อ​เพียง​พอ​ที่​จะ​รับ​การ​รักษา​ให้​หาย​ได้

10จึง​ร้อง​ขึ้น​ว่า “จง​ลุก​ขึ้น​ยืน” ชาย​ง่อย​ก็​กระโดด​ขึ้น​แล้ว​ก็​เริ่ม​เดิน

11เมื่อ​ฝูงชน​เห็น​สิ่ง​ที่​เปาโล​กระทำ​จึง​พา​กัน​ร้อง​ตะโกน​เป็น​ภาษา​ลิคาโอเนีย​ว่า “บรรดา​เทพเจ้า​ได้​แปลง​เป็น​คน​ลง​มา​หา​พวก​เรา​แล้ว”

12เขา​ทั้ง​หลาย​เรียก​บาร์นาบัส​ว่า เทพเจ้า​ซุส และ​เรียก​เปาโล​ว่า เทพเจ้า​เฮอร์เมส เพราะ​ว่า​ท่าน​เป็น​ผู้​นำ​ใน​การ​พูด

13ปุโรหิต​ประจำ​วิหาร​เทพเจ้า​ซุส​ที่​ตั้ง​อยู่​นอก​เมือง ได้​นำ​โค​ตัว​ผู้​และ​พวง​มาลัย​มา​ที่​ประตู​เมือง​ร่วม​กับ​ฝูงชน เพื่อ​มอบ​สิ่ง​นั้น​เป็น​ของ​สักการะ​แก่​เปาโล​และ​บาร์นาบัส

14แต่​เมื่อ​อัครทูต​คือ​บาร์นาบัส​กับ​เปาโล​ทราบ​เรื่อง จึง​ฉีก​เสื้อ​ผ้า​ของ​ตน​แล้ว​วิ่ง​ออก​ไป​ยัง​ฝูงชน​ตะโกน​ว่า

15“ทำไม​ท่าน​จึง​ทำ​เช่น​นี้ พวก​เรา​เป็น​เพียง​มนุษย์​เหมือน​กับ​ท่าน พวก​เรา​นำ​ข่าว​ประเสริฐ​มา​ยัง​ท่าน เพื่อ​ให้​ท่าน​หัน​จาก​สิ่ง​ที่​ไร้​ประโยชน์​เหล่า​นี้ เพื่อ​เข้าหา​พระ​เจ้า​ผู้​ดำรง​อยู่ พระ​องค์​ได้​สร้าง​ฟ้า​สวรรค์ แผ่น​ดิน​โลก ทะเล และ​ทุก​สิ่ง​ซึ่ง​มี​อยู่​ใน​ที่​เหล่า​นั้น

16ใน​อดีต​พระ​องค์​ปล่อย​ให้​ชน​ทุก​ชาติ​ดำเนิน​ไป​ตาม​ที่​ตน​เห็น​ชอบ

17แต่​พระ​องค์​ยัง​ได้​มอบ​หลักฐาน​ซึ่ง​เป็น​พยาน​ให้​เห็น​ว่า พระ​องค์​มี​เมตตา​โดย​โปรด​ให้​มี​ฝน​จาก​สวรรค์​แก่​พวก​ท่าน และ​ให้​พืชผล​ตาม​ฤดู​กาล พระ​องค์​มอบ​อาหาร​ให้​อย่าง​สมบูรณ์ และ​ให้​ใจ​ของ​พวก​ท่าน​มี​ความ​ชื่นชม​ยินดี”

18แม้​ท่าน​จะ​กล่าว​เช่น​นั้น​แล้ว ก็​ยัง​มิ​อาจ​ห้าม​ฝูงชน​ที่​เข้า​มา​สักการะ​พวก​ท่าน​ได้

19แล้ว​ก็​มี​ชาว​ยิว​บาง​คน​ที่​มา​จาก​เมือง​อันทิโอก​และ​เมือง​อิโคนียูม พวก​เขา​สามารถ​ชัก​จูง​ให้​ผู้​คน​เอา​ก้อนหิน​ขว้าง​เปาโล และ​ลาก​ท่าน​ออก​ไป​นอก​เมือง เพราะ​คิด​ว่า​ท่าน​ตาย​แล้ว

20แต่​หลัง​จาก​ที่​พวก​สาวก​ได้​มา​ห้อมล้อม​ท่าน ท่าน​จึง​ลุก​ขึ้น​กลับ​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ได้ และ​วัน​รุ่ง​ขึ้น​จึง​ไป​ยัง​เมือง​เดอร์บี​กับ​บาร์นาบัส

21เปาโล​และ​บาร์นาบัส​ประกาศ​ข่าว​ประเสริฐ​ใน​เมือง​นั้น และ​มี​คน​จำนวน​มาก​มา​เป็น​สาวก แล้ว​ท่าน​ทั้ง​สอง​ก็​กลับ​ไป​ยัง​เมือง​ลิสตรา เมือง​อิโคนียูม และ​เมือง​อันทิโอก

22เพื่อ​เสริม​กำลัง​ด้าน​ความ​คิด​และ​ให้​กำลัง​ใจ​พวก​สาวก ให้​คง​อยู่​ใน​ความ​เชื่อ​ต่อ​ไป ท่าน​ทั้ง​สอง​พูด​ว่า “พวก​เรา​ต้อง​ผ่าน​ความ​ยาก​ลำบาก​มา​ไม่​น้อย เพื่อ​จะ​ได้​เข้า​สู่​อาณาจักร​ของ​พระ​เจ้า”

23เปาโล​และ​บาร์นาบัส​แต่งตั้ง​บรรดา​ผู้​ปกครอง​ให้​พวก​เขา​ใน​แต่​ละ​คริสตจักร ท่าน​ได้​อธิษฐาน​และ​อด​อาหาร ฝาก​ชีวิต​เขา​เหล่า​นั้น​ไว้​กับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ที่​เขา​เชื่อ​มั่น

24หลัง​จาก​นั้น​จึง​เดิน​ทาง​ผ่าน​แคว้น​ปิสิเดีย​มา​ยัง​แคว้น​ปัมฟีเลีย

25เมื่อ​ได้​ประกาศ​คำกล่าว​ใน​เมือง​เปอร์กา​แล้ว จึง​ได้​ลง​ไป​ยัง​เมือง​อัททาลิยา

26อัครทูต​ทั้ง​สอง​แล่น​เรือ​จาก​เมือง​อัททาลิยา​กลับ​ไป​ยัง​เมือง​อันทิโอก ซึ่ง​เป็น​เมือง​ที่​ท่าน​ได้​รับ​การ​ฝาก​ฝัง​ไว้​ใน​พระ​คุณ​ของ​พระ​เจ้า​ให้​ทำงาน ซึ่ง​เวลา​นั้น ท่าน​ก็​ได้​กระทำ​สำเร็จ​แล้ว

27เมื่อ​ท่าน​ทั้ง​สอง​มา​ถึง​ก็​ได้​เรียก​ประชุม​คริสตจักร และ​รายงาน​ถึง​ทุก​สิ่ง​ที่​พระ​เจ้า​ได้​กระทำ​ผ่าน​ท่าน และ​พระ​องค์​เปิด​โอกาส​ให้​บรรดา​คนนอก​มี​ความ​เชื่อ

28และ​ท่าน​ทั้ง​สอง​พัก​อยู่​ที่​นั่น​กับ​พวก​สาวก​เป็น​เวลา​นาน