1ดังนั้น​กษัตริย์​และ​ฮามาน​จึง​ไป​กินเลี้ยง​กับ​ราชินี​เอสเธอร์

2และ​ใน​วันที่​สอง​ของ​งานเลี้ยง ขณะที่​พวกเขา​กำลัง​ดื่ม​เหล้าองุ่น​กัน​อยู่​นั้น กษัตริย์​ก็​ถาม​เอสเธอร์​อีกครั้ง​ว่า “ราชินี​เอสเธอร์ เธอ​อยาก​จะ​ขอ​อะไร ขอ​มา​ได้​เลย แม้​เป็น​ครึ่ง​หนึ่ง​ของ​อาณาจักร​เรา เรา​ก็​จะ​ยก​ให้”

3ราชินี​เอสเธอร์​ตอบ​ว่า “ข้าแต่​กษัตริย์ ถ้า​หม่อมฉัน​เป็น​ที่​พอใจ​ของ​พระองค์ และ​ถ้า​พระองค์​เห็นด้วย หม่อม​ฉัน​ขอให้​พระองค์​ไว้ชีวิต​ของ​หม่อมฉัน และ​ชีวิต​ของ​คน​ของ​หม่อมฉัน​ด้วยเถิด นี่แหละ​คือ​สิ่ง​ที่​หม่อมฉัน​ขอ

4เนื่องจาก​หม่อมฉัน​และ​คน​ของ​หม่อมฉัน​ได้​ถูก​ขาย​เพื่อ​เอา​ไป​ทำลาย ไป​ฆ่า และ​ไป​ทำ​ให้​พินาศ​สิ้น ถ้า​พวกเรา​ถูก​ขาย​ให้​ไป​เป็น​ทาสชาย​ทาสหญิง หม่อมฉัน​ก็​คงจะ​นิ่ง​เสีย เพราะ​ความ​ทุกข์ยาก​นั้น​มัน​เล็กน้อย​เกินกว่า​ที่​จะ​รบกวน​พระองค์”

5กษัตริย์​อาหสุเอรัส​ถาม​ราชินี​เอสเธอร์​ว่า “มัน​เป็น​ใครกัน ถึง​ได้​บังอาจ​ทำ​อย่างนั้น​กับ​คน​ของเธอ ตอนนี้​มัน​อยู่​ที่ไหน”

6เอสเธอร์​ตอบ​ว่า “ชาย​ที่​เป็น​คู่อริ และ​ศัตรู​ของ​พวกเรา​นั้น คือ​ไอ้​คนชั่ว​ฮามาน​คนนี้”

7กษัตริย์​ก็​ลุกขึ้น​ด้วย​ความโกรธ ทิ้ง​งานเลี้ยง​ไป แล้ว​เดิน​ออกไป​ใน​สวน​ของ​วัง แต่​ฮามาน​อยู่​ข้างใน อ้อนวอน​ขอ​ชีวิต​ต่อ​ราชินี​เอสเธอร์ เพราะ​เขา​รู้​ว่า​กษัตริย์​ได้​ตัดสินใจ​แล้ว​ที่​จะ​ฆ่า​เขา

8เมื่อ​กษัตริย์​กลับ​มา​จาก​สวน เข้า​มา​ที่​ห้อง​งานเลี้ยง ฮามาน​กำลัง​หมอบ​อยู่​บน​ม้านั่ง​ยาว​ที่​เอสเธอร์​เอน​กาย​อยู่ กษัตริย์​จึง​พูด​ว่า “นี่​ขนาด​เรา​ยังอยู่​ใน​ตึกนี้ เจ้า​ยัง​กล้า​ลวนลาม​ราชินี​หรือ”

9ฮารโบนา​ขันที​คนหนึ่ง​ของ​กษัตริย์​พูดว่า “ฮามาน​ได้​เตรียม​เสาไม้​สูง​ห้าสิบ​ศอก​ไว้​ที่​หน้า​บ้าน​ของเขา เพื่อ​เตรียม​ไว้​เสียบ​โมรเดคัย ผู้ที่​ได้​เปิดโปง​ถึง​แผนการ​ร้าย​และ​ได้​ช่วย​ชีวิต​ของ​พระองค์​ไว้”

10ดังนั้น พวกเขา​จึง​เสียบ​ฮามาน​ไว้​บน​เสาไม้​ที่​ฮามาน​ได้​เตรียม​ไว้​สำหรับ​เสียบ​โมรเดคัย หลัง​จากนั้น​กษัตริย์​จึง​หายโกรธ