1พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ดังนี้​ว่า

2“บุตร​มนุษย์​เอ๋ย ไม้​จาก​เถา​องุ่น​จะ​ดี​กว่า​กิ่ง​ก้าน​ของ​ต้น​ไม้​อื่น​ใด​ใน​ป่า​ได้​อย่างไร

3ไม้​จาก​เถา​องุ่น​เอา​มา​ทำ​สิ่ง​ใด​ได้​บ้าง​ไหม มี​ใคร​ใช้​ไม้​เถา​ทำ​เป็น​เดือย​แขวน​ภาชนะ​ได้​ไหม

4ดู​เถิด มัน​ถูก​โยน​เป็น​เชื้อ​เพลิง​ใน​กอง​ไฟ เมื่อ​ปลาย​ไม้​ถูก​เผา​ไหม้​ทั้ง​สอง​ข้าง และ​ตรง​กลาง​ก็​เป็น​ถ่าน แล้ว​มัน​ใช้​ทำ​ประโยชน์​อะไร​ได้​บ้าง

5ดู​เถิด เมื่อ​มัน​เป็น​ไม้​ท่อน มัน​ถูก​ใช้​ให้​เป็น​ประโยชน์​ไม่​ได้​เลย เมื่อ​ถูก​ไฟ​ไหม้​จน​เป็น​เถ้า​ถ่าน มัน​ยิ่ง​จะ​ใช้​ทำ​อะไร​ไม่​ได้​อีก​เลย”

6ฉะนั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​กล่าว​ดังนี้​ว่า “เรา​ได้​โยน​ไม้​เถา​ลง​ใน​ท่าม​กลาง​ต้น​ไม้​ใน​ป่า​ซึ่ง​เรา​ใช้​เป็น​เชื้อ​เพลิง​อย่างไร เรา​ก็​จะ​กระทำ​ต่อ​บรรดา​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​เยรูซาเล็ม​อย่าง​นั้น

7เรา​จะ​ขัดขวาง​พวก​เขา ถึง​แม้​ว่า​พวก​เขา​หนี​รอด​จาก​ไฟ​ได้ ไฟ​ก็​ยัง​จะ​เผา​ไหม้​พวก​เขา และ​พวก​เจ้า​จะ​รู้​ว่า เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เมื่อ​เรา​ขัดขวาง​พวก​เขา

8และ​เรา​จะ​ทำ​ให้​แผ่นดิน​เป็น​ที่​รกร้าง เพราะ​พวก​เขา​ไม่​ภักดี” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ประกาศ​ดังนั้น