1สัญญา​เพื่อ​การ​เข้า​สู่​ที่​พำนัก​ของ​พระ​องค์​นั้น​ยัง​ใช้​ได้ ฉะนั้น​เรา​จง​ระวัง​ไว้ เพื่อ​ว่า​จะ​ไม่​มี​ใคร​ใน​พวก​ท่าน​ที่​ไป​ไม่​ถึง

2เพราะ​ว่า​เรา​ได้​รับ​คำ​ประกาศ​ข่าว​ประเสริฐ​เช่น​เดียว​กับ​ที่​พวก​เขา​ได้​รับ แต่​คำ​ประกาศ​ที่​พวก​เขา​ได้ยิน​ไม่​เป็น​ประโยชน์​แก่​เขา เพราะ​พวก​ที่​ได้ยิน​ไม่​มี​ความ​ผูกพัน​ด้วย​ความ​เชื่อ

3พวก​เรา​ที่​เชื่อ​แล้ว ก็​เข้า​ไป​สู่​ที่​ซึ่ง​จะ​ได้​พำนัก​ตาม​ที่​พระ​เจ้า​ได้​กล่าว​ไว้​คือ

6ใน​เมื่อ​ที่​พำนัก​นั้น​ยัง​เปิด​ให้​บาง​คน​เข้า​ไป​ได้ และ​สมัย​ก่อน​มี​พวก​ที่​ได้​รับ​ข่าว​ประเสริฐ​แล้ว แต่​ไม่​สามารถ​เข้า​ไป​ได้ ก็​เพราะ​การ​ไม่​เชื่อฟัง​ของ​พวก​เขา

7พระ​เจ้า​จึง​ได้​กำหนด​ไว้​อีก​วัน​หนึ่ง​โดย​เรียก​ว่า “วัน​นี้” หลัง​จาก​เวลา​ผ่าน​ไป​เป็น​เวลา​นาน​แล้ว พระ​องค์​กล่าว​ผ่าน​ดาวิด​ดัง​ที่​ว่า​มา​แล้ว​ว่า

11ฉะนั้น เรา​จง​พยายาม​อย่าง​ที่​สุด​ที่​จะ​เข้า​สู่​การ​พำนัก​นั้น เพื่อ​จะ​ได้​ไม่​มี​ผู้​หนึ่ง​ผู้​ใด​พลั้งพลาด เพียง​เพราะ​การ​ทำ​ตาม​ตัวอย่าง​ของ​การ​ไม่​เชื่อฟัง

12ด้วย​ว่า​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​มี​ชีวิต​และ​พลานุภาพ และ​คม​ยิ่ง​กว่า​ดาบ​สอง​คม​ซึ่ง​แทง​ลึก​ลง​ไป​ถึง​จิต​และ​วิญญาณ ถึง​ข้อต่อ​และ​ไข​กระดูก และ​สามารถ​เผย​ให้​รู้​ถึง​ความ​คิด​และ​ความ​มุ่งหมาย​ใน​ใจ​ด้วย

13ไม่​มี​สิ่ง​ใด​ที่​พระ​เจ้า​สร้าง​ไว้ จะ​หลบ​ซ่อน​ไป​จาก​สายตา​ของ​พระ​องค์​ได้ แต่​ทุก​สิ่ง​เป็น​ที่​เปิดเผย และ​ประจักษ์​แก่​สายตา​ของ​พระ​องค์ คือ​ผู้​ที่​เรา​ต้อง​ถวาย​รายงาน​ด้วย

14ฉะนั้น ใน​เมื่อ​เรา​มี​หัวหน้า​มหา​ปุโรหิต​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ที่​ได้​ผ่าน​เข้า​ไป​ใน​สวรรค์​แล้ว คือ​พระ​เยซู​ผู้​เป็น​พระ​บุตร​ของ​พระ​เจ้า ขอ​ให้​เรา​ทั้ง​หลาย​ยึดมั่น​ใน​ความ​เชื่อ​ซึ่ง​เรา​ยอมรับ​ด้วย​ปาก​เถิด

15เพราะ​เรา​มี​หัวหน้า​มหา​ปุโรหิต​ที่​สามารถ​เห็นใจ​ใน​ความ​อ่อนแอ​ของ​เรา และ​ใน​เมื่อ​พระ​องค์​ก็​ถูก​ยั่วยุ​มา​แล้ว​เช่น​เดียว​กับ​เรา​ทุก​ประการ ถึง​กระนั้น​พระ​องค์​ก็​ไม่​มี​บาป

16ดังนั้น ขอ​ให้​เรา​ทั้ง​หลาย​เข้า​ไป​ใกล้​ให้​ถึง​บัลลังก์​แห่ง​พระ​คุณ​ด้วย​ความ​มั่นใจ เพื่อ​เรา​จะ​ได้​รับ​ความ​เมตตา และ​พบ​พระ​คุณ​เพื่อ​ช่วย​เรา​ใน​ยาม​จำเป็น