逐节对照
- พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (ขจง) - คนโง่เริ่มพูดเมื่อไหร่ก็มีแต่เรื่องโง่ๆ และเขาจบลงด้วยเรื่องไร้สาระอันเลวร้าย
- 新标点和合本 - 他口中的言语起头是愚昧； 他话的末尾是奸恶的狂妄。
- 和合本2010（上帝版-简体） - 他口中的话语起头是愚昧， 终局是邪恶的狂妄。
- 和合本2010（神版-简体） - 他口中的话语起头是愚昧， 终局是邪恶的狂妄。
- 当代译本 - 愚人开口是愚昧， 闭口是邪恶狂妄。
- 圣经新译本 - 愚昧人的话开头是愚昧，结尾是邪恶狂妄。
- 中文标准译本 - 他口中话语的开头是愚昧， 尽头是邪恶的狂妄。
- 现代标点和合本 - 他口中的言语起头是愚昧， 他话的末尾是奸恶的狂妄。
- 和合本（拼音版） - 他口中的言语起头是愚昧； 他话的末尾是奸恶的狂妄。
- New International Version - At the beginning their words are folly; at the end they are wicked madness—
- New International Reader's Version - At first what they say is foolish. In the end their words are very evil.
- English Standard Version - The beginning of the words of his mouth is foolishness, and the end of his talk is evil madness.
- New Living Translation - Fools base their thoughts on foolish assumptions, so their conclusions will be wicked madness;
- Christian Standard Bible - The beginning of the words from his mouth is folly, but the end of his speaking is evil madness;
- New American Standard Bible - the beginning of his talking is foolishness, and the end of it is evil insanity.
- New King James Version - The words of his mouth begin with foolishness, And the end of his talk is raving madness.
- Amplified Bible - the beginning of his talking is foolishness and the end of his talk is wicked madness.
- American Standard Version - The beginning of the words of his mouth is foolishness; and the end of his talk is mischievous madness.
- King James Version - The beginning of the words of his mouth is foolishness: and the end of his talk is mischievous madness.
- New English Translation - At the beginning his words are foolish and at the end his talk is wicked madness,
- World English Bible - The beginning of the words of his mouth is foolishness; and the end of his talk is mischievous madness.
- 新標點和合本 - 他口中的言語起頭是愚昧； 他話的末尾是奸惡的狂妄。
- 和合本2010（上帝版-繁體） - 他口中的話語起頭是愚昧， 終局是邪惡的狂妄。
- 和合本2010（神版-繁體） - 他口中的話語起頭是愚昧， 終局是邪惡的狂妄。
- 當代譯本 - 愚人開口是愚昧， 閉口是邪惡狂妄。
- 聖經新譯本 - 愚昧人的話開頭是愚昧，結尾是邪惡狂妄。
- 呂振中譯本 - 他口中的話起頭就愚昧； 他口中 說的 、末尾是惡性的狂妄。
- 中文標準譯本 - 他口中話語的開頭是愚昧， 盡頭是邪惡的狂妄。
- 現代標點和合本 - 他口中的言語起頭是愚昧， 他話的末尾是奸惡的狂妄。
- 文理和合譯本 - 其口所言、始則愚昧、終則狂妄、
- 文理委辦譯本 - 其言也始則拙、終則狂。
- 施約瑟淺文理新舊約聖經 - 其口之言、始則愚拙、終則狂妄、
- Nueva Versión Internacional - sus primeras palabras son necedades, y las últimas son terribles sandeces.
- 현대인의 성경 - 미련한 자는 처음에 어리석은 말로 시작했다가 나중에는 미치광이처럼 말한다.
- Новый Русский Перевод - Начало его речи – глупость, а конец ее – злое безумие.
- Восточный перевод - Начало его речи – глупость, а конец её – злое безумие.
- Восточный перевод, версия с «Аллахом» - Начало его речи – глупость, а конец её – злое безумие.
- Восточный перевод, версия для Таджикистана - Начало его речи – глупость, а конец её – злое безумие.
- La Bible du Semeur 2015 - Il commence par dire des sottises et finit en proférant les pires insanités.
- Nova Versão Internacional - No início as suas palavras são mera tolice, mas no final são loucura perversa.
- Hoffnung für alle - Wenn er den Mund aufmacht, hört man nichts als dummes Geschwätz – es bringt nur Unheil und Verblendung!
- Kinh Thánh Hiện Đại - Người dại khởi đầu bằng những lời dại khờ, rồi kết thúc bằng những lời điên cuồng, độc hại;
- พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย - พอเริ่มพูดก็แสดงความโง่ พูดจบก็ยิ่งบ้าเลวทราม
- พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ - คำแรกที่ออกจากปากของเขาส่อถึงความโง่เขลา และในสุดท้ายคำพูดของเขาเป็นความขาดสติยั้งคิดที่เลวร้าย
- Thai KJV - ถ้อยคำจากปากของเขาเป็นความเขลาตั้งแต่เริ่มปริปาก ตอนจบถ้อยคำนั้นก็เป็นความบ้าบออย่างร้าย
交叉引用
- กิจการ 19:24 - มีชายคนหนึ่งชื่อเดเมตริอัส เขาเป็นช่างเงิน เขาเอาเงินมาทำเป็นรูปจำลองวัดของเทพธิดาอารเทมิส ซึ่งทำรายได้ให้กับพวกช่างฝีมือเป็นอันมาก
- กิจการ 19:25 - เดเมตริอัส จึงเรียกพวกช่างฝีมือพวกนั้นที่มีอาชีพเดียวกันมาประชุม และพูดว่า “ท่านทั้งหลายก็รู้ว่าพวกเรามีรายได้ดีจากงานนี้
- กิจการ 19:26 - ท่านก็เห็นและได้ยินแล้วว่า ไอ้เปาโลคนนี้ได้ชักชวนและเปลี่ยนความคิดของคนเป็นจำนวนมาก ไม่ใช่แต่ที่เมืองเอเฟซัสนี้เท่านั้น แต่เกือบจะทั่วแคว้นเอเชีย มันบอกว่าพระเจ้าที่สร้างขึ้นจากมือมนุษย์ไม่ใช่พระเจ้าเที่ยงแท้
- กิจการ 19:27 - คำสอนนี้อันตรายมาก นอกจากจะทำให้อาชีพของพวกเราต้องเสียชื่อเสียงไปแล้ว ยังทำให้วัดของเทพธิดาอารเทมิสหมดความหมายไปด้วย และความยิ่งใหญ่ของนางที่คนทั่วแคว้นเอเชียและทั่วโลกเคารพบูชา ก็จะสูญสิ้นไปด้วย”
- กิจการ 19:28 - เมื่อพวกเขาได้ยินอย่างนี้ ก็โกรธและโห่ร้องว่า “อารเทมิส เทพธิดาของชาวเอเฟซัสเป็นผู้ยิ่งใหญ่”
- กิจการ 7:54 - เมื่อผู้นำชาวยิวได้ยินอย่างนั้น ต่างก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ พวกเขาแยกเขี้ยวยิงฟันเข้าใส่สเทเฟน
- กิจการ 7:55 - แต่สเทเฟนเต็มไปด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ เขามองขึ้นบนท้องฟ้า และได้เห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า และเห็นพระเยซูยืนอยู่ด้านขวาของพระองค์
- กิจการ 7:56 - เขาจึงพูดขึ้นว่า “ดูนั่นสิ ผมเห็นสวรรค์เปิด และบุตรมนุษย์ยืนอยู่ด้านขวาของพระเจ้า”
- กิจการ 7:57 - ขณะเดียวกัน พวกนั้นก็แหกปากร้องตะโกน เอามืออุดหู และต่างวิ่งกรูกันเข้าใส่สเทเฟน
- กิจการ 7:58 - พวกเขาลากสเทเฟนออกนอกเมืองและเอาหินขว้างเขา พวกที่พูดปรักปรำใส่ร้ายเขาต่างก็ทิ้งเสื้อคลุมของตนไว้ที่เท้าของชายหนุ่มที่ชื่อเซาโล
- กิจการ 7:59 - จากนั้นพวกเขาได้เอาก้อนหินขว้างสเทเฟน ที่กำลังอธิษฐานว่า “พระเยซูเจ้า รับจิตวิญญาณของข้าพเจ้าด้วย”
- สุภาษิต 29:9 - เมื่อคนฉลาดขึ้นศาลกับคนโง่ คนโง่ก็เกรี้ยวกราดและหัวเราะเยาะ หาข้อยุติไม่ได้
- ผู้วินิจฉัย 14:15 - ในวันที่สี่ พวกเขาได้ไปขอร้องเมียของแซมสันว่า “ไปเกลี้ยกล่อมผัวของเธอให้แก้คำปริศนานั้นกับพวกเราซะ ไม่อย่างนั้นเราจะเผาบ้านเธอและบ้านของพ่อเธอด้วย เธอเชิญพวกเรามาเพื่อทำให้พวกเราจนลงหรือยังไง”
- ยอห์น 12:10 - ดังนั้นพวกหัวหน้านักบวชจึงได้วางแผนฆ่าลาซารัสด้วย
- ลูกา 11:53 - เมื่อพระเยซูออกไปแล้ว พวกครูสอนกฎปฏิบัติและพวกฟาริสี ก็เริ่มต่อต้านพระองค์อย่างหนัก และซักถามหลายๆเรื่องอย่างไม่หวังดี
- ลูกา 11:54 - เพื่อคอยจับผิดคำพูดของพระองค์
- ลูกา 11:38 - ส่วนฟาริสีคนนั้นก็แปลกใจที่พระเยซูไม่ได้ล้างมือ ตามพิธีก่อนกินอาหาร
- มัทธิว 2:16 - เมื่อกษัตริย์เฮโรด รู้ว่าโดนพวกโหราจารย์หลอก ก็โกรธมาก จึงสั่งให้คนไปฆ่าเด็กผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่สองขวบลงมาที่อยู่ในหมู่บ้านเบธเลเฮม และบริเวณใกล้เคียงแถวนั้น เพราะพวกโหราจารย์บอกกับกษัตริย์ว่า พวกเขาเห็นดวงดาวปรากฏขึ้นครั้งแรกเมื่อสองปีมาแล้ว
- กิจการ 6:9 - แต่มีบางคนที่มาจากที่ประชุมชาวยิวที่เป็นอิสระจากการเป็นทาสแล้ว (เป็นชื่อที่เขาเรียกกัน) พวกเขาเป็นพวกยิวที่มาจากเมืองไซรีน เมืองอเล็กซานเดรีย แคว้นซิลีเซีย และเอเชียได้มาโต้เถียงกับสเทเฟน
- กิจการ 6:10 - แต่พวกเขาเถียงสู้สเทเฟนไม่ได้ เพราะสเทเฟนพูดด้วยสติปัญญาที่มาจากพระวิญญาณ
- กิจการ 6:11 - ดังนั้นพวกเขาจึงติดสินบนชายบางคนให้พูดว่า “เราได้ยินชายคนนี้พูดดูหมิ่นโมเสสและพระเจ้า”
- 2 พงศ์กษัตริย์ 6:31 - กษัตริย์พูดว่า “ถ้าหัวของเอลีชาลูกชายของชาฟัทยังอยู่บนบ่าของเขาในวันนี้ ขอให้พระเจ้าลงโทษเราอย่างแสนสาหัส”
- 1 ซามูเอล 22:7 - ซาอูลก็พูดกับพวกนั้นว่า “ฟังให้ดีนะ คนเบนยามินทั้งหลาย ไอ้ลูกชายคนนั้นของเจสซี จะให้ที่ทุ่งนาหรือสวนองุ่นกับพวกเจ้าหรือ หรือว่ามันจะแต่งตั้งให้พวกเจ้าเป็นหัวหน้ากองพัน กองร้อยหรือยังไง
- 1 ซามูเอล 22:8 - นั่นเป็นเหตุที่พวกเจ้าถึงได้แอบคบคิดกันต่อต้านเราใช่ไหม ไม่มีใครสักคนบอกเราเมื่อโยนาธานลูกเราได้ทำสัญญากับไอ้ลูกชายของเจสซี ไม่มีใครห่วงใยเราหรือบอกกับเราว่าโยนาธานได้ยุยงให้ไอ้คนรับใช้คนนั้นของเราคอยซุ่มเล่นงานเรา อย่างที่มันทำอยู่ทุกวันนี้”
- กิจการ 5:28 - “พวกเราสั่งห้ามอย่างเด็ดขาดแล้วไม่ให้พูดถึงเยซูเวลาที่สั่งสอน แต่พวกแกก็ยังเผยแพร่คำสอนนี้ไปทั่วเมืองเยรูซาเล็ม แล้วยังโทษพวกเราว่าทำให้มันต้องตายอีกด้วย”
- กิจการ 5:29 - เปโตรและพวกศิษย์เอกคนอื่นๆก็ตอบว่า “พวกเราต้องเชื่อฟังพระเจ้ามากกว่าเชื่อฟังมนุษย์
- กิจการ 5:30 - พระเจ้าของบรรพบุรุษเราทำให้พระเยซู คนที่ท่านได้ตรึงที่ไม้กางเขนนั้นฟื้นขึ้นมาอีก
- กิจการ 5:31 - พระเจ้าได้ยกพระเยซูไว้ให้อยู่ที่ด้านขวาของพระองค์ ในฐานะเจ้าฟ้าชายและผู้ช่วยให้รอด เพื่อที่ชนชาติอิสราเอลจะได้กลับตัวกลับใจเสียใหม่ และได้รับการยกโทษจากความผิดบาปของเขาผ่านทางพระเยซู
- กิจการ 5:32 - พวกเราเป็นพยานในเรื่องนี้ และพระวิญญาณบริสุทธิ์ ที่พระเจ้ามอบให้กับทุกคนที่เชื่อฟังพระองค์ก็เป็นพยานด้วยเหมือนกัน”
- กิจการ 5:33 - เมื่อพวกสมาชิกในสภาได้ยินอย่างนั้น ก็โกรธแค้นมาก และต้องการฆ่าศิษย์เอกพวกนี้
- 1 ซามูเอล 22:16 - แต่กษัตริย์พูดว่า “อาหิเมเลค ทั้งเจ้าและเครือญาติฝ่ายพ่อเจ้า จะต้องตายแน่”
- 1 ซามูเอล 22:17 - กษัตริย์สั่งพวกทหารยามที่ยืนอยู่ข้างๆว่า “พาพวกนักบวชของพระยาห์เวห์เหล่านี้ไปฆ่าซะ เพราะพวกมันเข้าข้างดาวิด พวกมันรู้ว่ามันหนีไปแต่ไม่ยอมบอกเรา” แต่พวกข้าราชการของกษัตริย์ไม่ยอมลงมือต่อพวกนักบวชของพระยาห์เวห์
- 1 ซามูเอล 22:18 - กษัตริย์สั่งโดเอกว่า “เจ้าหันไปฟันพวกนักบวชเหล่านั้นเสียให้ตาย” โดเอกชาวเมืองเอโดมจึงหันไปฟันพวกนักบวช ในวันนั้นเขาได้ฆ่าชายที่สวมผ้าป่านเอโฟดตายถึงแปดสิบห้าคน
- 2 พงศ์กษัตริย์ 6:27 - กษัตริย์ตอบว่า “ถ้าพระยาห์เวห์ไม่ช่วยเจ้าแล้ว เราเองจะช่วยได้ยังไง ลานนวดข้าวและบ่อย่ำองุ่นยังมีอะไรเหลืออยู่อีกหรือ”
- ลูกา 6:11 - พวกครูสอนกฎปฏิบัติกับพวกฟาริสีโกรธแค้นมาก ก็เลยปรึกษากันว่าจะจัดการกับพระเยซูอย่างไรดี
- 1 ซามูเอล 20:26 - ในวันนั้นซาอูลไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงคิดว่า “ต้องเกิดอะไรขึ้นกับดาวิดที่จะทำให้เขาไม่บริสุทธิ์ในการเข้าร่วมพิธี แน่นอนว่าเขาต้องไม่บริสุทธิ์”
- 1 ซามูเอล 20:27 - แต่วันต่อมา วันที่สองของเดือนนั้น ที่นั่งของดาวิดก็ยังคงว่างอยู่อีก ซาอูลจึงถามโยนาธานว่า “ทำไมดาวิดลูกชายเจสซีไม่มากินข้าวด้วยกัน ทั้งเมื่อวานและวันนี้ด้วย”
- 1 ซามูเอล 20:28 - โยนาธานตอบว่า “ดาวิดได้มาวิงวอนขออนุญาตจากลูกเพื่อลากลับบ้านที่เบธเลเฮม
- 1 ซามูเอล 20:29 - เขาบอกว่า ‘อนุญาตให้ฉันกลับบ้านเถอะ เพราะครอบครัวของฉันจะมีการถวายเครื่องบูชาในเมืองและพี่ชายของฉันก็สั่งให้ฉันกลับไป ถ้าท่านพอใจฉันก็อนุญาตให้ฉันกลับไปหาพี่ชายด้วยเถอะ’ เพราะสาเหตุนี้เขาจึงไม่ได้มาร่วมโต๊ะอาหารกับกษัตริย์”
- 1 ซามูเอล 20:30 - ซาอูลได้ยินอย่างนั้น ความโกรธก็พลุ่งขึ้นต่อโยนาธาน เขาพูดกับโยนาธานว่า “เจ้ามันลูกกบฏของหญิงนอกคอก คิดว่าข้าไม่รู้หรือว่าเจ้าเข้าข้างไอ้ลูกชายเจสซีนั่น เจ้าสร้างความอับอายให้ตัวเองและแม่ที่คลอดเจ้าออกมา
- 1 ซามูเอล 20:31 - ตราบใดที่ดาวิดยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ เจ้าและอาณาจักรของเจ้าก็จะไม่มีวันตั้งอยู่ได้ ส่งคนไปนำตัวดาวิดมาเดี๋ยวนี้ มันต้องตาย”
- 1 ซามูเอล 20:32 - โยนาธานถามซาอูลพ่อของเขาว่า “ทำไมเขาจะต้องถูกประหาร เขาทำอะไรลงไปหรือ”
- 1 ซามูเอล 20:33 - แต่ซาอูลได้พุ่งหอกในมือใส่โยนาธานเพื่อฆ่าเขาเสีย โยนาธานจึงรู้ว่าพ่อของเขาตั้งใจจะฆ่าดาวิด
- มัทธิว 2:7 - กษัตริย์เฮโรด จึงเชิญพวกโหราจารย์มาพบอย่างลับๆและถามพวกเขาว่าได้เห็นดาวดวงนั้นครั้งแรกเมื่อไหร่
- มัทธิว 2:8 - แล้วกษัตริย์เฮโรดส่งพวกโหราจารย์ไปที่หมู่บ้านเบธเลเฮม และสั่งว่า “ไปตามหาเด็กคนนั้น เจอเมื่อไหร่ให้รีบกลับมาบอก เราจะได้ไปนมัสการเด็กคนนั้นด้วย”
- ลูกา 6:2 - พวกฟาริสีบางคนจึงพูดว่า “ทำไมพวกคุณถึงทำผิดกฎของวันหยุดทางศาสนา”
- 1 ซามูเอล 25:10 - นาบาลตอบพวกคนรับใช้ของดาวิดว่า “ดาวิดคนนี้เป็นใคร ลูกชายของเจสซีเป็นใคร ทุกวันนี้มีพวกทาสมากมายที่หนีไปจากเจ้านายของเขา
- 1 ซามูเอล 25:11 - ทำไมข้าต้องเอาขนมปัง น้ำ และเนื้อสัตว์ที่ข้าฆ่าเพื่อเป็นอาหารให้กับคนตัดขนแกะของข้า ไปให้กับผู้ชายที่มาจากไหนก็ไม่รู้”