1จง​ก้าว​เท้า​ของ​ท่าน​อย่าง​ระมัด​ระวัง​เมื่อ​ท่าน​ไป​ยัง​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​เจ้า และ​เข้า​ไป​ใกล้​เพื่อ​เงี่ยหู​ฟัง​ดี​กว่า​การ​มอบ​เครื่อง​สักการะ​เหมือน​บรรดา​คน​โง่​เขลา เพราะ​พวก​เขา​ไม่​ทราบ​ว่า​ตน​กระทำ​สิ่ง​ชั่วร้าย​อยู่

2อย่า​ด่วน​พูด และ​อย่า​ใจ​ร้อน​ให้​คำมั่น ณ เบื้อง​หน้า​พระ​เจ้า เพราะ​ว่า​พระ​เจ้า​อยู่​บน​สวรรค์ และ​ท่าน​อยู่​บน​โลก ฉะนั้น​ต้อง​ไม่​พูด​มาก​เกิน​ไป

3ยาม​ท่าน​มี​เรื่อง​ยุ่ง​เกี่ยว​มาก ท่าน​ก็​จะ​ฝัน ยาม​ท่าน​พูด​มาก ท่าน​ก็​แสดง​ความ​โง่​เขลา

4เมื่อ​ท่าน​ให้​คำ​สัญญา​ต่อ​พระ​เจ้า ก็​อย่า​ชักช้า​ที่​จะ​ทำ​ตาม​นั้น เพราะ​ว่า​พระ​องค์​ไม่​พอใจ​คน​โง่​เขลา จง​ปฏิบัติ​ตาม​ที่​ท่าน​สัญญา​ไว้

5ท่าน​ไม่​ตั้ง​คำ​สัญญา​จะ​ดี​กว่า​สัญญา​แล้ว​ไม่​กระทำ​ตาม

6อย่า​ให้​คำ​พูด​ของ​ท่าน​เป็น​เหตุ​ให้​ท่าน​กระทำ​บาป และ​ท่าน​จะ​ได้​ไม่​ต้อง​พูด​กับ​ทูต​สวรรค์​ที​หลัง​ว่า ท่าน​พลาด​พลั้ง​ไป​แล้ว ทำไม​ท่าน​จึง​ทำ​ให้​พระ​เจ้า​โกรธ​เพราะ​คำ​พูด​ของ​ท่าน และ​ทำลาย​ทุก​สิ่ง​ที่​ท่าน​ลง​แรง​ทำ

7เพราะ​การ​ที่​ท่าน​ฝัน​มาก​และ​พูด​พร่ำ​หลาย​คำ​นับ​ว่า​เป็น​สิ่ง​ไร้​ค่า แต่​พระ​เจ้า​เป็น​ผู้​ที่​ท่าน​ต้อง​เกรง​กลัว

8ถ้า​ท่าน​เห็น​ว่า​ที่​ใด​มี​คน​ยาก​จน​ถูก​กดขี่​ข่มเหง ความ​ยุติธรรม​และ​สิทธิ​ของ​เขา​ถูก​ยึด​ไป ท่าน​ก็​อย่า​แปลก​ใจ​ใน​เรื่อง​ดัง​กล่าว เพราะ​เจ้าหน้าที่​ชั้น​สูง​ถูก​เฝ้า​มอง​โดย​ผู้​สูง​กว่า และ​ยัง​มี​บรรดา​ผู้​สูง​กว่า​ที่​ดูแล​อยู่​เหนือ​พวก​เขา​อีก​ด้วย

9สิ่ง​ที่​ผลิต​ได้​จาก​แผ่นดิน​เป็น​ของ​ทุก​คน จุด​มุ่ง​หมาย​ของ​กษัตริย์​คือ​คุ้มครอง​ไร่​นา

10คน​ที่​รัก​เงิน​จะ​ไม่​มี​วัน​พอ คน​ที่​รัก​ความ​มั่งมี​จะ​ไม่​เคย​พอ​เช่น​กัน นี่​ก็​ไร้​ค่า

11เมื่อ​สมบัติ​ทวี​ขึ้น คน​ที่​จะ​ร่วม​ใช้สอย​ด้วย​ก็​ทวี​ขึ้น​ตาม​กัน เจ้า​ของ​สมบัติ​ได้แต่​มอง​ดู​ความ​มั่งมี​ที่​เพิ่ม​ขึ้น​เท่า​นั้น

12คน​ลง​แรง​ทำงาน​นอน​หลับ​สนิท ไม่ว่า​เขา​จะ​มี​กิน​มาก​หรือ​น้อย​ก็​ตาม ส่วน​คน​ร่ำรวย​มี​เหลือ​กิน​เหลือ​ใช้​กลับ​นอน​ไม่​หลับ​เพราะ​ความ​กังวล​ของ​เขา

13ข้าพเจ้า​เห็น​สิ่ง​ไม่​ยุติธรรม​ยิ่ง​นัก​ใน​โลก​นี้ คือ​เจ้า​ของ​สมบัติ​สะสม​ความ​มั่งมี​ของ​ตน​ไว้​ใช้​ใน​ยาม​ลำบาก

14และ​ความ​มั่งมี​นั้น​สูญ​หาย​ไป​เพราะ​ธุรกิจ​ล้ม​เหลว และ​เขา​มี​บุตร​ชาย​คน​หนึ่ง​ที่​จะ​ไม่​ได้​รับ​สิ่ง​ใด​ตก​ทอด​ถึง​มือ​ได้

15เขา​ออก​จาก​ครรภ์​มารดา​อย่างไร เขา​ก็​จะ​ไป​อย่าง​นั้น​คือ​มา​แบบ​ตัว​เปล่า และ​จะ​เอา​ผล​จาก​การ​ที่​เขา​ลง​แรง​ตรากตรำ​ติด​มือ​ไป​ด้วย​ก็​ไม่​ได้

16นี่​เป็น​สิ่ง​ไม่​ยุติธรรม​ยิ่ง​นัก​คือ เขา​มา​อย่างไร เขา​ก็​จะ​ไป​อย่าง​นั้น และ​เขา​จะ​ได้​รับ​ประโยชน์​อะไร​ได้​เล่า ที่​ลง​แรง​ตรากตรำ​แต่​กลับ​คว้า​ได้​เพียง​ลม

17โดย​ใช้​ชีวิต​ใน​ความ​มืด​และ​ความ​เศร้า ความ​โกรธ เจ็บไข้​และ​ขมขื่น

18ดู​เถิด สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​เห็น​ว่า​ดี​และ​ประเสริฐ​ก็​คือ ดื่ม กิน และ​มี​ความ​สุข​กับ​งาน​ทั้ง​สิ้น​ที่​ลง​แรง​ตรากตรำ​ใน​โลก เพียง​ชั่ว​ไม่​กี่​วัน​ใน​ชีวิต​ที่​พระ​เจ้า​ได้​มอบ​ให้ นี่​แหละ​คือ​ส่วน​ที่​เป็น​ของ​เขา

19ทุก​คน​ที่​พระ​เจ้า​มอบ​ความ​มั่งมี​และ​สมบัติ​ให้​ก็​เช่น​กัน พระ​องค์​ได้​โปรด​ให้​เขา​ใช้​สิ่ง​เหล่า​นั้น​อย่าง​มี​ความ​สุข​ได้ และ​รับ​สิ่ง​ที่​เป็น​ส่วน​ของ​เขา และ​มี​ความ​สุข​กับ​งาน นั่น​ก็​นับ​ว่า​เป็น​ของ​ประทาน​จาก​พระ​เจ้า

20เพราะ​เขา​จะ​ไม่​มี​เวลา​คิด​ถึง​เรื่อง​วัน​เวลา​ของ​ชีวิต​มาก​นัก เนื่อง​จาก​พระ​เจ้า​โปรด​ให้​เขา​เพลิดเพลิน​อยู่​ใน​ความ​สุข​ใจ