1เมื่อ​ราเชล​เห็น​ว่า​นาง​ไม่​สามารถ​ให้​กำเนิด​บุตร​แก่​ยาโคบ​ได้ ก็​เกิด​อิจฉา​พี่​สาว และ​นาง​พูด​กับ​ยาโคบ​ว่า “ทำ​ให้​ฉัน​มี​ลูก​ด้วย มิฉะนั้น​ฉัน​จะ​ตาย”

2ยาโคบ​เดือดดาล​กับ​ราเชล เขา​จึง​พูด​ว่า “เจ้า​เห็น​ว่า​เรา​เป็น​พระ​เจ้า​หรือ พระ​องค์​นั่น​แหละ​เป็น​ผู้​ที่​ทำ​ให้​เจ้า​ไม่​มี​ลูก”

3นาง​พูด​ว่า “นี่​บิลฮาห์​หญิง​รับใช้​ของ​ฉัน หลับ​นอน​กับ​นาง​เถิด นาง​จะ​ได้​มี​ลูก​ให้​ฉัน แม้​ตัว​ฉัน​เอง​ก็​ยัง​จะ​มี​ลูก​ได้​โดย​ผ่าน​นาง”

4ราเชล​ให้​บิลฮาห์​หญิง​รับใช้​ของ​นาง​ไป​เป็น​ภรรยา​ของ​เขา แล้ว​ยาโคบ​ก็​ได้​นาง​เป็น​ภรรยา

5บิลฮาห์​ตั้งครรภ์​และ​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย​แก่​เขา

6ราเชล​พูด​ว่า “พระ​เจ้า​ได้​ให้​ความ​เป็น​ธรรม​แก่​ข้าพเจ้า พระ​องค์​ได้ยิน​เสียง​ของ​ฉัน​ด้วย และ​ให้​ลูก​ชาย​คน​หนึ่ง​แก่​ฉัน” ฉะนั้น​นาง​จึง​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า ดาน

7บิลฮาห์​หญิง​รับใช้​ของ​ราเชล​ตั้งครรภ์​อีก และ​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย​คน​ที่​สอง

8ราเชล​พูด​ว่า “ฉัน​สู้​กับ​พี่​สาว​ของ​ฉัน​อย่าง​หนัก และ​ก็​สำเร็จ​ด้วย” นาง​จึง​ตั้งชื่อ​ลูก​ว่า นัฟทาลี

9เมื่อ​เลอาห์​เห็น​ว่า​นาง​หยุด​มี​บุตร​แล้ว นาง​จึง​ให้​ศิลปาห์​หญิง​รับใช้​ของ​นาง​ไป​เป็น​ภรรยา​ของ​ยาโคบ

10แล้ว​ศิลปาห์​หญิง​รับใช้​ของ​เลอาห์​ก็​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย​แก่​ยาโคบ

11เลอาห์​พูด​ว่า “โชค​ดี​จริง” นาง​จึง​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า กาด

12ศิลปาห์​หญิง​รับใช้​ของ​เลอาห์​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย​คน​ที่​สอง​แก่​ยาโคบ

13และ​เลอาห์​พูด​ว่า “ฉัน​มี​ความ​สุข เพราะ​บรรดา​ผู้​หญิง​จะ​นับว่า​ฉัน​มี​ความ​สุข​แล้ว” นาง​จึง​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า อาเชอร์

14ใน​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว​สาลี รูเบน​เข้า​ไป​ใน​ทุ่ง​และ​พบ​ผล​ดูดาอิม30:14 พืช​ที่​คน​ใน​แถบ​ตะวัน​ออก​กลาง​และ​ทะเล​เมดิเตอร์เรเนียน​เชื่อ​กัน​ว่า ช่วย​ให้​ตั้งครรภ์​ได้ เขา​จึง​เก็บ​มา​ให้​เลอาห์​มารดา​ของ​ตน และ​ราเชล​พูด​กับ​เลอาห์​ว่า “ขอ​ผล​ดูดาอิม​ของ​ลูก​ชาย​เธอ​ให้​ฉัน​กิน​บ้าง​ได้​ไหม”

15แต่​เลอาห์​ตอบ​นาง​ว่า “เธอ​แย่ง​สามี​ของ​ฉัน​ไป​ยัง​ไม่​พอ แล้ว​เธอ​จะ​แย่ง​ผล​ดูดาอิม​ของ​ลูก​ชาย​ฉัน​ไป​อีก​หรือ” ราเชล​พูด​ว่า “เธอ​นอน​กับ​ยาโคบ​คืน​นี้​ก็​ได้ ถ้า​เธอ​ให้​ผล​ดูดาอิม​ของ​ลูก​ชาย​เธอ​แก่​ฉัน”

16เมื่อ​ยาโคบ​กลับ​มา​จาก​ทุ่ง​ใน​เวลา​เย็น เลอาห์​ก็​ออก​ไป​พบ​เขา และ​พูด​ว่า “ท่าน​อยู่​กับ​ฉัน​ใน​คืน​นี้ เพราะ​ฉัน​ได้​จ่าย​ค่า​ตัว​ท่าน​เป็น​ผล​ดูดาอิม​ของ​ลูก​ชาย​ฉัน” เขา​จึง​อยู่​กับ​นาง​ใน​คืน​นั้น

17และ​พระ​เจ้า​ได้ยิน​เลอาห์ นาง​จึง​ตั้งครรภ์​และ​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย​คน​ที่​ห้า​แก่​ยาโคบ

18เลอาห์​พูด​ว่า “พระ​เจ้า​ได้​ให้​รางวัล​แก่​ฉัน เพราะ​ฉัน​ให้​หญิง​รับใช้​แก่​สามี​ของ​ฉัน” นาง​จึง​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า อิสสาคาร์

19เลอาห์​ตั้ง​ครรภ์​อีก และ​นาง​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย​คน​ที่​หก​แก่​ยาโคบ

20เลอาห์​พูด​ว่า “พระ​เจ้า​ได้​มอบ​ของ​ประทาน​ที่​ดี​แก่​ฉัน คราว​นี้​สามี​ฉัน​จะ​ให้​เกียรติ​ฉัน เพราะ​ฉัน​ได้​ให้​กำเนิด​ลูก​ชาย 6 คน​แก่​เขา” นาง​จึง​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า เศบูลุน

21หลัง​จาก​นั้น​นาง​ให้​กำเนิด​บุตร​หญิง และ​ตั้งชื่อ​เธอ​ว่า ดีนาห์

22แล้ว​พระ​เจ้า​นึก​ถึง​ราเชล พระ​องค์​ได้ยิน​นาง และ​เปิด​ครรภ์​ของ​นาง

23นาง​ตั้งครรภ์​และ​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย นาง​พูด​ว่า “พระ​เจ้า​ได้​กำจัด​ความ​อับอาย​ของ​ฉัน”

24และ​นาง​ตั้งชื่อ​เขา​ว่า โยเซฟ นาง​พูด​ว่า “ขอ​ให้​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​โปรด​ให้​ฉัน​ได้​ลูก​ชาย​อีก​คน​เถิด”

25เมื่อ​ราเชล​ให้​กำเนิด​โยเซฟ ยาโคบ​พูด​กับ​ลาบัน​ว่า “ให้​ฉัน​ไป​เถิด ฉัน​จะ​ได้​ไป​ยัง​ถิ่น​ฐาน​และ​แผ่นดิน​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​ฉัน

26ให้​ภรรยา​และ​ลูก​ไป​กับ​ฉัน​เถิด เพราะ​ฉัน​รับใช้​ลุง​มา​ก็​เพื่อ​พวก​เขา ปล่อย​ให้​ฉัน​ไป ลุง​เอง​ก็​ทราบ​ดี​ว่า​ฉัน​รับใช้​มา​มาก​เพียง​ไร”

27แต่​ลาบัน​พูด​กับ​เขา​ว่า “ได้​โปรด​เถิด หากว่า​ฉัน​เป็น​ที่​พอใจ​ใน​สายตา​ของ​เจ้า ก็​ช่วย​อยู่​ที่​นี่​ต่อ​ไป ฉัน​รู้​มา​จาก​การ​ทำนาย​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อวย​พร​ฉัน​ก็​เพราะ​เจ้า

28ตั้ง​ค่า​แรง​เถิด แล้ว​ฉัน​จะ​จ่าย​ให้”

29ยาโคบ​พูด​ว่า “ลุง​เอง​ก็​ทราบ​ว่า​ฉัน​รับใช้​ลุง​อย่างไร และ​ปศุสัตว์​เพิ่ม​ขึ้น​มาก​แค่​ไหน​ขณะ​อยู่​ใน​การ​ดูแล​ของ​ฉัน

30เพราะ​ลุง​มี​สัตว์​เพียง​ไม่​กี่​ตัว​ก่อน​ที่​ฉัน​มา แล้ว​มัน​ก็​ได้​เพิ่ม​จำนวน​มาก​ขึ้น และ​ไม่​ว่า​ฉัน​จะ​ทำ​อะไร​ให้​ที่​ไหน​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​ได้​อวย​พร​ลุง คราว​นี้​ฉัน​ควร​จะ​ทำ​อะไร​ให้​ครอบครัว​ของ​ฉัน​เอง​บ้าง”

31ลาบัน​พูด​ว่า “ฉัน​ควร​จะ​ให้​อะไร​เจ้า” ยาโคบ​ตอบ​ว่า “ลุง​ไม่​ต้อง​ให้​อะไร​ฉัน​เลย แต่​มี​ข้อแม้​คือ ฉัน​จะ​ดูแล​ฝูง​สัตว์​ของ​ลุง​ต่อ​ไป ฉัน​จะ​เฝ้า​ให้

32แต่​วัน​นี้​ให้​ฉัน​ไป​สำรวจ​ฝูง​แพะ​แกะ​ของ​ลุง คัด​แกะ​ทุก​ตัว​ที่​มี​จุด​และ​ด่าง และ​ลูก​แกะ​สี​ดำ​ทุก​ตัว อีก​ทั้ง​แพะ​ทุก​ตัว​ที่​มี​จุด​และ​ด่าง​ออก​จาก​ฝูง สัตว์​พวก​นี้​จะ​เป็น​ค่า​จ้าง​ของ​ฉัน

33ลุง​จะ​ทราบ​ได้​โดย​ง่าย​ว่า​ฉัน​ซื่อ​สัตย์​กับ​ลุง​หรือ​ไม่​ใน​ภาย​หน้า​คือ เมื่อ​ลุง​มา​ตรวจ​ค่า​จ้าง​ของ​ฉัน ถ้า​ฉัน​มี​แพะ​ที่​ไม่​มี​จุด​หรือ​ด่าง หรือ​มี​แกะ​ที่​ไม่​มี​สี​ดำ​ติด ก็​ถือว่า​ถูก​ขโมย​มา”

34ลาบัน​พูด​ว่า “ดี ตกลง​ทำ​ตาม​ที่​เจ้า​ว่า”

35แต่​ใน​วัน​นั้น​ลาบัน​เอง​เป็น​คน​คัด​แพะ​ตัว​ผู้​ที่​เป็น​ลาย​และ​ด่าง และ​แพะ​ตัว​เมีย​ทุก​ตัว​ที่​มี​จุด​และ​ด่าง รวม​ทั้ง​ทุก​ตัว​ที่​มี​แต้ม​ขาว และ​ลูก​แกะ​สี​ดำ​ทุก​ตัว แล้ว​สั่ง​ให้​บรรดา​บุตร​ชาย​ของ​เขา​ดูแล

36เขา​พา​สัตว์​ทั้ง​ฝูง​ไป​ให้​ไกล​จาก​ยาโคบ เดินทาง​ไป​เป็น​ระยะ​เวลา 3 วัน ขณะ​เดียวกัน​ยาโคบ​ก็​ดูแล​ฝูง​สัตว์​ที่​เหลือ​ของ​ลาบัน

37แล้ว​ยาโคบ​เอา​กิ่ง​ไม้​สด​จาก​ต้น​พ๊อพลาร์ ต้น​อัลมอนด์ และ​ต้น​เพลน แล้ว​เขา​ลอก​เปลือก​ออก​เป็น​ริ้ว เห็น​เนื้อ​ไม้​เป็น​เส้น​สี​ขาว

38เขา​วาง​ไม้​ที่​ลอก​เปลือก​แล้ว​ไว้​ตรง​หน้า​ฝูง​สัตว์​ที่​ลำธาร คือ​ราง​น้ำ​ที่​ฝูง​สัตว์​มา​กิน​น้ำ เพราะ​มัน​ผสม​พันธุ์​กัน​เวลา​มา​กิน​น้ำ

39พวก​ฝูง​สัตว์​ก็​ผสม​พันธุ์​ตรง​หน้า​กิ่ง​ไม้ ฉะนั้น​สัตว์​จึง​ได้​ลูก​ที่​เป็น​ลาย มี​จุด​และ​ด่าง

40ยาโคบ​แยก​แกะ​โดย​ให้​ฝูง​แกะ​หัน​หน้า​ไป​ทาง​สัตว์​ที่​เป็น​ลาย​และ​สี​ดำ​ทุก​ตัว​ใน​ฝูง​ของ​ลาบัน และ​เขา​จัด​ฝูง​สัตว์​ออก​ต่างหาก​สำหรับ​ตน​เอง ไม่​ได้​ปะ​ปน​ไว้​กับ​ฝูง​สัตว์​ของ​ลาบัน

41เวลา​ตัว​ที่​แข็ง​แรง​ใน​ฝูง​กำลัง​ผสม​พันธุ์ ยาโคบ​ก็​วาง​กิ่ง​ไม้​ไว้​ที่​ลำธาร​ตรง​หน้า​ฝูง​สัตว์ เพื่อ​ให้​มัน​ผสม​พันธุ์​ใน​ดง​กิ่ง​ไม้​นั้น

42แต่​สำหรับ​ตัว​ที่​อ่อนแอ​ใน​ฝูง เขา​ไม่​ได้​วาง​กิ่ง​ไม้​ไว้​ที่​นั่น ดังนั้น​ตัว​ที่​อ่อนแอ​เป็น​ของ​ลาบัน ส่วน​ตัว​ที่​แข็งแรง​กว่า​เป็น​ของ​ยาโคบ

43ฉะนั้น​ยาโคบ​จึง​มั่งมี​ยิ่งๆ ขึ้น และ​มี​แพะ​แกะ​ฝูง​ใหญ่ อูฐ ลา และ​ผู้​รับใช้​ทั้ง​หญิง​และ​ชาย