1แต่​ว่า​พระ​เจ้า​ระลึก​ถึง​โนอาห์ สัตว์​ป่า และ​สัตว์​เลี้ยง​ทั้ง​ปวง​ที่​อยู่​กับ​เขา​ใน​เรือ​ใหญ่ จึง​ทำ​ให้​เกิด​ลม​พัด​บน​แผ่นดิน​โลก และ​ระดับ​น้ำ​ก็​ลด​ลง

2บ่อ​น้ำพุ​แห่ง​ห้วง​น้ำ​ลึก​และ​ประตู​น้ำ​ใน​ฟ้า​สวรรค์​ถูก​ปิด ฝน​จาก​ท้อง​ฟ้า​ก็​หยุด

3น้ำ​บน​แผ่นดิน​โลก​ก็​ลด​ระดับ​ลง​ไป​เรื่อยๆ หลัง​จาก 150 วัน​แล้ว ระดับ​น้ำ​ก็​ลด​ต่ำ​ลง

4ใน​วัน​ที่​สิบ​เจ็ด​ของ​เดือน​ที่​เจ็ด เรือ​ใหญ่​ได้​ลอย​ไป​เกย​ตื้น​อยู่​บน​เทือกเขา​อารารัต8:4 เทือก​เขา​อารารัต​อยู่​ใน​ประเทศ​ตุรกี

5น้ำ​ลด​ระดับ​ลง​ไป​เรื่อยๆ จนถึง​เดือน​ที่​สิบ วัน​แรก​ของ​เดือน​ที่​สิบ ยอด​เขา​เริ่ม​โผล่​ให้​เห็น

6สี่สิบ​วัน​ต่อ​มา โนอาห์​เปิด​หน้า​ต่าง​เรือ​ใหญ่​ที่​เขา​ทำ​ไว้

7และ​ปล่อย​อีกา​ตัว​หนึ่ง​ออก​ไป มัน​บิน​ไป​มา​จน​กระทั่ง​น้ำ​แห้ง​ไป​จาก​แผ่นดิน​โลก

8แล้ว​โนอาห์​ก็​ปล่อย​นก​พิราบ​ตัว​หนึ่ง​ให้​ออก​ไป เพื่อ​ดู​ว่า​น้ำ​ลด​ถึง​ผิว​ดิน​แล้ว​หรือ​ยัง

9แต่​นก​พิราบ​ไม่​มี​ที่​เกาะ จึง​บิน​กลับ​มา​หา​เขา​ที่​เรือ​ใหญ่ เพราะ​ว่า​น้ำ​ยัง​ท่วม​ทั่ว​ผิว​แผ่นดิน​โลก​อยู่ ดังนั้น​เขา​จึง​ยื่น​มือ​ให้​นก​เกาะ​และ​นำ​กลับ​เข้า​มา​อยู่​ใน​เรือ​ใหญ่​กับ​เขา​อีก

10เขา​รอ​ต่อ​ไป​อีก 7 วัน จึง​ได้​ปล่อย​ให้​นก​พิราบ​บิน​ออก​ไป​จาก​เรือ​ใหญ่​อีก​ครั้ง

11และ​นก​ก็​กลับ​มา​หา​เขา​ใน​เวลา​เย็น ดู​เถิด มัน​คาบ​ใบ​มะกอก​เขียว​สด​ที่​จิก​มา​ได้ โนอาห์​จึง​ทราบ​ว่า​น้ำ​ได้​ลด​ลง​จาก​แผ่นดิน​แล้ว

12เขา​รอ​ต่อ​ไป​อีก 7 วัน ครั้ง​นี้​เมื่อ​เขา​ปล่อย​นก​พิราบ​ออก​ไป มัน​ไม่​ได้​บิน​กลับ​มา​หา​เขา​อีก​เลย

13โนอาห์​อายุ​ได้ 601 ปี ใน​วัน​แรก​ของ​เดือน​ที่​หนึ่ง น้ำ​ได้​แห้ง​เหือด​ไป​จาก​แผ่นดิน​โลก โนอาห์​จึง​เปิด​ช่อง​หลังคา​เรือ​ใหญ่​ออก​และ​สังเกต​เห็น​ว่า​ผิว​ดิน​แห้ง​แล้ว

14วัน​ที่​ยี่​สิบ​เจ็ด​ของ​เดือน​ที่​สอง แผ่นดิน​โลก​แห้ง​สนิท

15แล้ว​พระ​เจ้า​กล่าว​กับ​โนอาห์​ว่า

16“จง​ออก​ไป​จาก​เรือ​ใหญ่ เจ้า​จง​ให้​ภรรยา​ของ​เจ้า บุตร​ชาย​และ​บุตร​สะใภ้​ของ​เจ้า​ไป​กับ​เจ้า

17พา​สัตว์​ป่า​ทั้ง​ปวง​ที่​อยู่​กับ​เจ้า​ไป​ด้วย สัตว์​ที่​มี​ชีวิต​อย่าง​พวก​นก สัตว์​เลี้ยง และ​สัตว์​เลื้อย​คลาน​ที่​สามารถ​เลื้อย​ได้​บน​ดิน เพื่อ​จะ​ได้​แพร่​พันธุ์​ออก​ไป​บน​แผ่นดิน​โลก ให้​มี​ลูก​ดก​เพื่อ​ทวี​จำนวน​ขึ้น​บน​แผ่นดิน”

18แล้ว​โนอาห์​ก็​ออก​ไป บุตร​ชาย ภรรยา และ​บุตร​สะใภ้​ก็​ตาม​เขา​ไป​ด้วย

19สัตว์​ป่า​ทั้ง​หมด สัตว์​เลื้อย​คลาน นก​ทุก​ชนิด และ​ทุก​สิ่ง​ที่​คลาน​บน​ดิน​ก็​ออก​ไป​จาก​เรือ​ใหญ่​เป็น​หมู่​ตาม​ชนิด​ของ​มัน

20ครั้น​แล้ว โนอาห์​ก็​สร้าง​แท่น​บูชา​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​เลือก​เอา​สัตว์​ที่​สะอาด​บาง​ตัว​ใน​กลุ่ม​สัตว์​เลี้ยง​และ​นก ไป​เผา​ที่​แท่น​บูชา​เป็น​ของ​ถวาย

21เมื่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​กลิ่น​หอม​อัน​น่า​พอใจ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​คิด​ว่า “เรา​จะ​ไม่​สาป​แช่ง​พื้น​ดิน​เพราะ​มนุษย์​อีก ถึง​แม้​ว่า​มนุษย์​มี​จิตใจ​ชั่วร้าย​ตั้งแต่​เยาว์​วัย และ​เรา​จะ​ไม่​ทำลาย​สิ่ง​มี​ชีวิต​ทั้ง​หลาย​เหมือน​กับ​ที่​เรา​ได้​ทำไป​แล้ว​อีก

22ตราบ​ที่​แผ่นดิน​โลก​ยัง​คง​อยู่ ฤดู​กาล เช่น​ฤดู​หว่าน​เมล็ด​กับ​ฤดู​เก็บ​เกี่ยว วัน​เวลา​ที่​เหน็บหนาว​และ​ร้อน​ระอุ ฤดู​ร้อน​กับ​ฤดู​หนาว วัน​และ​คืน ก็​จะ​ไม่​มี​วัน​หยุด​ลง”