1พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​โมเสส​ว่า

2“ต่อ​ไป​นี้​เป็น​ข้อ​กำหนด​ตาม​กฎ​บัญญัติ​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​ไว้​ว่า จง​บอก​ชาว​อิสราเอล​ให้​นำ​ลูก​โค​ตัว​เมีย​สี​แดง​ปราศจาก​ตำหนิ​มา​ตัว​หนึ่ง อย่า​ให้​มี​จุด​ด่าง และ​เป็น​ตัว​ที่​ยัง​ไม่​เคย​เทียม​แอก​มา​ก่อน

3เจ้า​จง​ให้​ลูก​โค​แก่​เอเลอาซาร์​ปุโรหิต เขา​จะ​เอา​มัน​ไป​ที่​นอก​ค่าย​แล้ว​ฆ่า​ต่อหน้า​เขา

4เอเลอาซาร์​ปุโรหิต​จะ​จุ่ม​นิ้ว​ใน​เลือด และ​ประพรม​ทาง​ด้าน​หน้า​กระโจม​ที่​นัดหมาย 7 ครั้ง

5และ​ลูก​โค​จะ​ถูก​เผา​ให้​เห็น โดย​จะ​ต้อง​เผา​ทั้ง​หนัง เนื้อ เลือด รวม​ทั้ง​ไส้​ด้วย

6ปุโรหิต​จะ​เอา​ไม้​ซีดาร์ ไม้​หุสบ และ​ด้าย​สีแดง​สด​โยน​เข้า​ไป​ใน​ไฟ​ที่​เผา​ลูก​โค

7แล้ว​ปุโรหิต​จะ​ซัก​เสื้อผ้า​ของ​ตน​และ​อาบ​น้ำ หลัง​จาก​นั้น​ก็​จะ​เข้า​มา​ใน​ค่าย​และ​จะ​มี​มลทิน​จน​ถึง​เย็น

8คน​ที่​เผา​ลูก​โค​จะ​ซัก​เสื้อผ้า​ของ​เขา​ใน​น้ำ และ​มี​มลทิน​จน​ถึง​เย็น

9คน​ที่​สะอาด​จะ​เก็บ​ขี้เถ้า​ลูก​โค และ​ใส่​ไว้​ใน​ที่​สะอาด​ที่​นอก​ค่าย เก็บ​ไว้​สำหรับ​ชาว​อิสราเอล​ทั้งมวล​เพื่อ​ใช้​กับ​น้ำ​ใน​พิธี​ชำระ​ตัว เป็น​การ​ชำระ​บาป

10และ​คน​ที่​เก็บ​ขี้เถ้า​ของ​ลูก​โค​จะ​ซัก​เสื้อผ้า และ​เขา​จะ​มี​มลทิน​จน​ถึง​เย็น จง​ถือ​เป็น​กฎ​เกณฑ์​ของ​ชาว​อิสราเอล​และ​ชาว​ต่างด้าว​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​หมู่​พวก​เขา​ตลอด​ไป

11ผู้​ใด​แตะ​ต้อง​ซาก​ศพ​จะ​มี​มลทิน 7 วัน

12เขา​จะ​ต้อง​ใช้​น้ำ​ชำระ​ตัว​ใน​วัน​ที่​สาม​และ​วัน​ที่​เจ็ด แล้ว​จึง​จะ​ถือว่า​เขา​สะอาด แต่​ถ้า​เขา​ไม่​ชำระ​ตัว​ใน​วัน​ที่​สาม​และ​วัน​ที่​เจ็ด เขา​ก็​จะ​ไม่​สะอาด

13ใคร​แตะ​ต้อง​ซาก​ศพ คือ​ร่าง​ของ​คน​ตาย​แล้ว โดย​ไม่​ชำระ​ตัว เขา​ก็​ทำ​ให้​ที่​พำนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เป็น​มลทิน ผู้​นั้น​จะ​ถูก​ตัด​ขาด​จาก​อิสราเอล เพราะ​น้ำ​ที่​ใช้​ใน​พิธี​ชำระ​ไม่​ได้​รด​ที่​ตัว​เขา เขา​จึง​มี​มลทิน และ​มลทิน​จะ​ยังคง​ติด​ตัว​เขา​อยู่

14ต่อ​ไป​นี้​เป็น​กฎ​บัญญัติ​ใน​ยาม​ที่​มี​คน​ตาย​ใน​กระโจม ทุก​คน​ที่​เข้า​ไป​ใน​กระโจม รวม​ทั้ง​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​กระโจม​จะ​มี​มลทิน 7 วัน

15ภาชนะ​ที่​เปิด​ทิ้ง​ไว้ ไม่​มี​ฝา​ปิด​ก็​เป็น​มลทิน​เช่น​กัน

16ใคร​ก็​ตาม​อยู่​ใน​ทุ่ง​กว้าง​ไป​แตะ​ต้อง​คน​ตาย​โดย​ถูก​ดาบ​ฟัน หรือ​แตะ​ต้อง​ซาก​ศพ หรือ​กระดูก​คน หรือ​หลุม​ศพ จะ​มี​มลทิน 7 วัน

17ให้​พวก​เขา​เอา​ขี้เถ้า​ที่​ได้​จาก​ของ​ถวาย​เผา​ด้วย​ไฟ​ใน​การ​ชำระ​บาป โดย​เขา​ต้อง​เท​น้ำ​ที่​ไหล​ใส่​ภาชนะ

18แล้ว​คน​ที่​สะอาด​ใช้​กิ่ง​หุสบ​จุ่ม​น้ำ​นั้น​ประพรม​ที่​กระโจม ที่​เครื่อง​ใช้​ทุก​ชิ้น และ​บน​ตัว​คน​ที่​อยู่​ที่​นั่น และ​คน​ที่​แตะ​ต้อง​กระดูก​หรือ​คน​ถูก​ฆ่า​ตาย คน​ตาย​แล้ว​หรือ​หลุม​ศพ

19คน​ที่​สะอาด​จะ​ประพรม​คน​ที่​มี​มลทิน​ใน​วัน​ที่​สาม​และ​วัน​ที่​เจ็ด ดังนั้น​ใน​วัน​ที่​เจ็ด​เขา​จะ​ต้อง​ชำระ​กาย​ให้​สะอาด ซัก​เสื้อผ้า และ​อาบ​น้ำ พอ​ตก​เย็น​จึง​จะ​ถือว่า​เขา​สะอาด​แล้ว

20ส่วน​คน​ที่​มี​มลทิน​และ​ไม่​ชำระ​ตัวเอง​ให้​สะอาด​จะ​ถูก​ตัด​ขาด​จาก​ท่าม​กลาง​มวลชน เพราะ​เขา​ทำ​ให้​ที่​พำนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เป็น​มลทิน ใน​เมื่อ​น้ำ​ใน​พิธี​ชำระ​ยัง​ไม่​ได้​รด​ถูก​ตัว​เขา เขา​จึง​มี​มลทิน

21และ​ให้​ถือ​เป็น​กฎ​เกณฑ์​ชั่วกาล​นาน​สำหรับ​พวก​เขา ผู้​ประพรม​น้ำ​ใน​พิธี​ชำระ​ตัว​จะ​ซัก​เสื้อผ้า​ของ​ตน และ​ผู้​ที่​แตะ​ต้อง​น้ำ​ใน​พิธี​ชำระ​ตัว​จะ​มี​มลทิน​จน​ถึง​เย็น

22และ​สิ่ง​ใด​ที่​คน​มี​มลทิน​แตะ​ต้อง​ก็​จะ​มี​มลทิน และ​ผู้​ใด​แตะ​ต้อง​สิ่ง​นั้น​จะ​มี​มลทิน​ไป​ด้วย​จน​ถึง​เย็น”